Sırf yazıp rahatlamak için üye oldum. Zor sevmek en önemlisi gerçekten seviyorum mu diye düşünmek daha zor. Onunla tabiki onsuz gelen 8. bayram. Gel diyorum ekonimisi yeterli olmuyor . Ama sessiz sedasız tüm gün ortalıktan kaybolabiliyor. Arıyorum saatler sonra yanımda arkadaşım var diye geri dönüyor gönül almak yerine dirdir etme hesap sorma diyor üstüne ben böyle işin diye yine küfürler. Ama zor çok zor bir türlü anlasilamamak . Bende mutlu olmak istiyorum değer görmek ozlenmek seviliyomuyum diye şüphe duymak yerine seviliyorumm ben diyip gözlerimin içinin gulmesini istiyorum. Üç yıl da bitmek üzere ama mutlu olamıyorum hep bir huzursuzluk. Gitsem içim yanacak kalsam ömrüm....