- Konu Sahibi Sardunya21
-
- #61
Dogru soyluyon de e kacsenelelik ev hanımi yani yas8ni basininalmis sen hem çalışip hem okumussun hem eve bakiyorsun daha ne olsun kıyaslamasi yanlis bikerede7 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Esim de kamu da memur. Evlendikten snra universite okudum tekrar. Bitirdim de. Bu sure icinde uzak kaldik birbirimizden. Ama topladik yine de. Okulum il disindaydi cunku.
Okul biteli 2 sene oldu. Tam gezelim tozalim derken pandemi cikti. O yurtdisi , yurtici gezi hayalleri, dogaya acilma hayalleri yalan oldu. Evde tikilip kaldik. Saglik personeli olmanin dezavantajini zaten yasiyrm. Yorgunluk, tukenmislik, caresizlik, insanlarin umursamazligi derken panik atak ve obsesif oldm iyice.herseye pis ve kirli gozuyle bakiyrm. Esimle bu konuda kavga ediyrz surekli.
Ocak ayinda hamile kaldm ve guzel gidiyor simdilik. Oglum olacak insallah. Bu obsesyon yuzunden esimle surekli kavga ediyrz. (bu kadar takintili olmamin bir diger nedeni gecen sene 20 haftalik kizimi kaybetmem). Ama son zamanlarda eften puften seylere kavga etmeye basladik. Gecen cok guzel yemek yapmsm. Pilavi da iftara yakin yapayim ki sicak sicak yesin dedim.e malum hamilelikten ve is yorgunlugundan dolayi sizmisim. Iftara yarim saat var. Neden beni uyandirmadin dedim. O da bana kizmaya basladi iftar vakti uyuyani da sende gordum diye. Ben ona kiyamazken bagirdi bana. Bi küstü. Tam 1 hafta konusmadi. Hadi baristik. Dun yine kavga ettik. Bazlama yapmistim, piserken kabarmadi nedense. Annesine anlatirken guzel olmadigini, kabarmadigini falan anlatiyor. Ben de kizdim buna . benim eksi yonlerimi neden anlatiyorsun diye.
Kayinvalidem yazin ki bi konusmamizda ciddi ciddi " annen sana hicbisey ogretmedi mi, neden beceremiyorsun hicbiseyi" demisti. Buna istinaden anlatmasina kizmistim dunku meselede. O bana bagirdi, ben de ona. Son cumlesi " sen annemin 10 da biri olamazsin" oldu. E yine konusmuyoruz. Ben bunaldim artik. Hamileyim. Baskasi olsa el ustunde tutar esini, cocugunu. Ama yok. Bana acimiyor, ondan gectim karnimdaki etkilenir diye de dusunmuyor.
Kac aydir canim karpuz cekiyor. Kis gunu asere asere karpuz aserdim. Binbir nazla aldi.
Sanirim bunaldim artik. Hormonlar mi, yoksa gidisattan midir nedir hic mutlu degilim. Bebegim de etkileniyor. Ne yapmam gerek bilmiyrm. Bana bir akil verin nolur?
Pandemi dolayısıyla herkes gergin evet ama yedigin içtiği neden anlatılır ki yani sana karşı saygısızlık olmuş evet ama asabilirsiniz7 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Esim de kamu da memur. Evlendikten snra universite okudum tekrar. Bitirdim de. Bu sure icinde uzak kaldik birbirimizden. Ama topladik yine de. Okulum il disindaydi cunku.
Okul biteli 2 sene oldu. Tam gezelim tozalim derken pandemi cikti. O yurtdisi , yurtici gezi hayalleri, dogaya acilma hayalleri yalan oldu. Evde tikilip kaldik. Saglik personeli olmanin dezavantajini zaten yasiyrm. Yorgunluk, tukenmislik, caresizlik, insanlarin umursamazligi derken panik atak ve obsesif oldm iyice.herseye pis ve kirli gozuyle bakiyrm. Esimle bu konuda kavga ediyrz surekli.
Ocak ayinda hamile kaldm ve guzel gidiyor simdilik. Oglum olacak insallah. Bu obsesyon yuzunden esimle surekli kavga ediyrz. (bu kadar takintili olmamin bir diger nedeni gecen sene 20 haftalik kizimi kaybetmem). Ama son zamanlarda eften puften seylere kavga etmeye basladik. Gecen cok guzel yemek yapmsm. Pilavi da iftara yakin yapayim ki sicak sicak yesin dedim.e malum hamilelikten ve is yorgunlugundan dolayi sizmisim. Iftara yarim saat var. Neden beni uyandirmadin dedim. O da bana kizmaya basladi iftar vakti uyuyani da sende gordum diye. Ben ona kiyamazken bagirdi bana. Bi küstü. Tam 1 hafta konusmadi. Hadi baristik. Dun yine kavga ettik. Bazlama yapmistim, piserken kabarmadi nedense. Annesine anlatirken guzel olmadigini, kabarmadigini falan anlatiyor. Ben de kizdim buna . benim eksi yonlerimi neden anlatiyorsun diye.
Kayinvalidem yazin ki bi konusmamizda ciddi ciddi " annen sana hicbisey ogretmedi mi, neden beceremiyorsun hicbiseyi" demisti. Buna istinaden anlatmasina kizmistim dunku meselede. O bana bagirdi, ben de ona. Son cumlesi " sen annemin 10 da biri olamazsin" oldu. E yine konusmuyoruz. Ben bunaldim artik. Hamileyim. Baskasi olsa el ustunde tutar esini, cocugunu. Ama yok. Bana acimiyor, ondan gectim karnimdaki etkilenir diye de dusunmuyor.
Kac aydir canim karpuz cekiyor. Kis gunu asere asere karpuz aserdim. Binbir nazla aldi.
Sanirim bunaldim artik. Hormonlar mi, yoksa gidisattan midir nedir hic mutlu degilim. Bebegim de etkileniyor. Ne yapmam gerek bilmiyrm. Bana bir akil verin nolur?
Eşinizin de kv’denizde tutum ve davranışı çok yanlış. En destek olunması gereken dönemde hamileliğin verdiği etkilerden rahatsız olup eleştiri ve hakarette bulunuyor. Sürekli küsmesi de enteresan. Orucu size mi tutuyor ki masaya 1 eksik gelen yemeğin üzerine iftar vakti uyuyorsun diyebiliyor. Kv söylediği cümle hele tam terbiyesizlik. Anneniz öğretmemiş de olabilir. eve hizmetçi değil oğluna eş olduğunun farkına varır umarım.7 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Esim de kamu da memur. Evlendikten snra universite okudum tekrar. Bitirdim de. Bu sure icinde uzak kaldik birbirimizden. Ama topladik yine de. Okulum il disindaydi cunku.
Okul biteli 2 sene oldu. Tam gezelim tozalim derken pandemi cikti. O yurtdisi , yurtici gezi hayalleri, dogaya acilma hayalleri yalan oldu. Evde tikilip kaldik. Saglik personeli olmanin dezavantajini zaten yasiyrm. Yorgunluk, tukenmislik, caresizlik, insanlarin umursamazligi derken panik atak ve obsesif oldm iyice.herseye pis ve kirli gozuyle bakiyrm. Esimle bu konuda kavga ediyrz surekli.
Ocak ayinda hamile kaldm ve guzel gidiyor simdilik. Oglum olacak insallah. Bu obsesyon yuzunden esimle surekli kavga ediyrz. (bu kadar takintili olmamin bir diger nedeni gecen sene 20 haftalik kizimi kaybetmem). Ama son zamanlarda eften puften seylere kavga etmeye basladik. Gecen cok guzel yemek yapmsm. Pilavi da iftara yakin yapayim ki sicak sicak yesin dedim.e malum hamilelikten ve is yorgunlugundan dolayi sizmisim. Iftara yarim saat var. Neden beni uyandirmadin dedim. O da bana kizmaya basladi iftar vakti uyuyani da sende gordum diye. Ben ona kiyamazken bagirdi bana. Bi küstü. Tam 1 hafta konusmadi. Hadi baristik. Dun yine kavga ettik. Bazlama yapmistim, piserken kabarmadi nedense. Annesine anlatirken guzel olmadigini, kabarmadigini falan anlatiyor. Ben de kizdim buna . benim eksi yonlerimi neden anlatiyorsun diye.
Kayinvalidem yazin ki bi konusmamizda ciddi ciddi " annen sana hicbisey ogretmedi mi, neden beceremiyorsun hicbiseyi" demisti. Buna istinaden anlatmasina kizmistim dunku meselede. O bana bagirdi, ben de ona. Son cumlesi " sen annemin 10 da biri olamazsin" oldu. E yine konusmuyoruz. Ben bunaldim artik. Hamileyim. Baskasi olsa el ustunde tutar esini, cocugunu. Ama yok. Bana acimiyor, ondan gectim karnimdaki etkilenir diye de dusunmuyor.
Kac aydir canim karpuz cekiyor. Kis gunu asere asere karpuz aserdim. Binbir nazla aldi.
Sanirim bunaldim artik. Hormonlar mi, yoksa gidisattan midir nedir hic mutlu degilim. Bebegim de etkileniyor. Ne yapmam gerek bilmiyrm. Bana bir akil verin nolur?
Bir insan niye eşinin yapamadığı şeyleri annesine anlatır yaaaa.7 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Esim de kamu da memur. Evlendikten snra universite okudum tekrar. Bitirdim de. Bu sure icinde uzak kaldik birbirimizden. Ama topladik yine de. Okulum il disindaydi cunku.
Okul biteli 2 sene oldu. Tam gezelim tozalim derken pandemi cikti. O yurtdisi , yurtici gezi hayalleri, dogaya acilma hayalleri yalan oldu. Evde tikilip kaldik. Saglik personeli olmanin dezavantajini zaten yasiyrm. Yorgunluk, tukenmislik, caresizlik, insanlarin umursamazligi derken panik atak ve obsesif oldm iyice.herseye pis ve kirli gozuyle bakiyrm. Esimle bu konuda kavga ediyrz surekli.
Ocak ayinda hamile kaldm ve guzel gidiyor simdilik. Oglum olacak insallah. Bu obsesyon yuzunden esimle surekli kavga ediyrz. (bu kadar takintili olmamin bir diger nedeni gecen sene 20 haftalik kizimi kaybetmem). Ama son zamanlarda eften puften seylere kavga etmeye basladik. Gecen cok guzel yemek yapmsm. Pilavi da iftara yakin yapayim ki sicak sicak yesin dedim.e malum hamilelikten ve is yorgunlugundan dolayi sizmisim. Iftara yarim saat var. Neden beni uyandirmadin dedim. O da bana kizmaya basladi iftar vakti uyuyani da sende gordum diye. Ben ona kiyamazken bagirdi bana. Bi küstü. Tam 1 hafta konusmadi. Hadi baristik. Dun yine kavga ettik. Bazlama yapmistim, piserken kabarmadi nedense. Annesine anlatirken guzel olmadigini, kabarmadigini falan anlatiyor. Ben de kizdim buna . benim eksi yonlerimi neden anlatiyorsun diye.
Kayinvalidem yazin ki bi konusmamizda ciddi ciddi " annen sana hicbisey ogretmedi mi, neden beceremiyorsun hicbiseyi" demisti. Buna istinaden anlatmasina kizmistim dunku meselede. O bana bagirdi, ben de ona. Son cumlesi " sen annemin 10 da biri olamazsin" oldu. E yine konusmuyoruz. Ben bunaldim artik. Hamileyim. Baskasi olsa el ustunde tutar esini, cocugunu. Ama yok. Bana acimiyor, ondan gectim karnimdaki etkilenir diye de dusunmuyor.
Kac aydir canim karpuz cekiyor. Kis gunu asere asere karpuz aserdim. Binbir nazla aldi.
Sanirim bunaldim artik. Hormonlar mi, yoksa gidisattan midir nedir hic mutlu degilim. Bebegim de etkileniyor. Ne yapmam gerek bilmiyrm. Bana bir akil verin nolur?
7 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Esim de kamu da memur. Evlendikten snra universite okudum tekrar. Bitirdim de. Bu sure icinde uzak kaldik birbirimizden. Ama topladik yine de. Okulum il disindaydi cunku.
Okul biteli 2 sene oldu. Tam gezelim tozalim derken pandemi cikti. O yurtdisi , yurtici gezi hayalleri, dogaya acilma hayalleri yalan oldu. Evde tikilip kaldik. Saglik personeli olmanin dezavantajini zaten yasiyrm. Yorgunluk, tukenmislik, caresizlik, insanlarin umursamazligi derken panik atak ve obsesif oldm iyice.herseye pis ve kirli gozuyle bakiyrm. Esimle bu konuda kavga ediyrz surekli.
Ocak ayinda hamile kaldm ve guzel gidiyor simdilik. Oglum olacak insallah. Bu obsesyon yuzunden esimle surekli kavga ediyrz. (bu kadar takintili olmamin bir diger nedeni gecen sene 20 haftalik kizimi kaybetmem). Ama son zamanlarda eften puften seylere kavga etmeye basladik. Gecen cok guzel yemek yapmsm. Pilavi da iftara yakin yapayim ki sicak sicak yesin dedim.e malum hamilelikten ve is yorgunlugundan dolayi sizmisim. Iftara yarim saat var. Neden beni uyandirmadin dedim. O da bana kizmaya basladi iftar vakti uyuyani da sende gordum diye. Ben ona kiyamazken bagirdi bana. Bi küstü. Tam 1 hafta konusmadi. Hadi baristik. Dun yine kavga ettik. Bazlama yapmistim, piserken kabarmadi nedense. Annesine anlatirken guzel olmadigini, kabarmadigini falan anlatiyor. Ben de kizdim buna . benim eksi yonlerimi neden anlatiyorsun diye.
Kayinvalidem yazin ki bi konusmamizda ciddi ciddi " annen sana hicbisey ogretmedi mi, neden beceremiyorsun hicbiseyi" demisti. Buna istinaden anlatmasina kizmistim dunku meselede. O bana bagirdi, ben de ona. Son cumlesi " sen annemin 10 da biri olamazsin" oldu. E yine konusmuyoruz. Ben bunaldim artik. Hamileyim. Baskasi olsa el ustunde tutar esini, cocugunu. Ama yok. Bana acimiyor, ondan gectim karnimdaki etkilenir diye de dusunmuyor.
Kac aydir canim karpuz cekiyor. Kis gunu asere asere karpuz aserdim. Binbir nazla aldi.
Sanirim bunaldim artik. Hormonlar mi, yoksa gidisattan midir nedir hic mutlu degilim. Bebegim de etkileniyor. Ne yapmam gerek bilmiyrm. Bana bir akil verin nolur?
Naçizane tavsiyem tepkinizi gösterin. Tepkiden kastım kavga gürültü değil ama rahatsız olduğunuzu söyleyin ona. Siz eşsiniz dolayısıyla evde yaşananlar sizin aranızda kalmalı. Bir gün pilav olmaz başka bir gün başka bir şey ama bunlar anlatılmamalı hele de şikayet eder gibi asla. Tavrınızı koymazsanız bu tür davranışlarını kabullenmiş olursunuz. Bebeğinize ve size sağlıklı günler dilerim.7 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Esim de kamu da memur. Evlendikten snra universite okudum tekrar. Bitirdim de. Bu sure icinde uzak kaldik birbirimizden. Ama topladik yine de. Okulum il disindaydi cunku.
Okul biteli 2 sene oldu. Tam gezelim tozalim derken pandemi cikti. O yurtdisi , yurtici gezi hayalleri, dogaya acilma hayalleri yalan oldu. Evde tikilip kaldik. Saglik personeli olmanin dezavantajini zaten yasiyrm. Yorgunluk, tukenmislik, caresizlik, insanlarin umursamazligi derken panik atak ve obsesif oldm iyice.herseye pis ve kirli gozuyle bakiyrm. Esimle bu konuda kavga ediyrz surekli.
Ocak ayinda hamile kaldm ve guzel gidiyor simdilik. Oglum olacak insallah. Bu obsesyon yuzunden esimle surekli kavga ediyrz. (bu kadar takintili olmamin bir diger nedeni gecen sene 20 haftalik kizimi kaybetmem). Ama son zamanlarda eften puften seylere kavga etmeye basladik. Gecen cok guzel yemek yapmsm. Pilavi da iftara yakin yapayim ki sicak sicak yesin dedim.e malum hamilelikten ve is yorgunlugundan dolayi sizmisim. Iftara yarim saat var. Neden beni uyandirmadin dedim. O da bana kizmaya basladi iftar vakti uyuyani da sende gordum diye. Ben ona kiyamazken bagirdi bana. Bi küstü. Tam 1 hafta konusmadi. Hadi baristik. Dun yine kavga ettik. Bazlama yapmistim, piserken kabarmadi nedense. Annesine anlatirken guzel olmadigini, kabarmadigini falan anlatiyor. Ben de kizdim buna . benim eksi yonlerimi neden anlatiyorsun diye.
Kayinvalidem yazin ki bi konusmamizda ciddi ciddi " annen sana hicbisey ogretmedi mi, neden beceremiyorsun hicbiseyi" demisti. Buna istinaden anlatmasina kizmistim dunku meselede. O bana bagirdi, ben de ona. Son cumlesi " sen annemin 10 da biri olamazsin" oldu. E yine konusmuyoruz. Ben bunaldim artik. Hamileyim. Baskasi olsa el ustunde tutar esini, cocugunu. Ama yok. Bana acimiyor, ondan gectim karnimdaki etkilenir diye de dusunmuyor.
Kac aydir canim karpuz cekiyor. Kis gunu asere asere karpuz aserdim. Binbir nazla aldi.
Sanirim bunaldim artik. Hormonlar mi, yoksa gidisattan midir nedir hic mutlu degilim. Bebegim de etkileniyor. Ne yapmam gerek bilmiyrm. Bana bir akil verin nolur?
Konustuk az once. Sinirle soyledim. Kesinlikle oyle oldugunu dusunmuyrm. Oruc oruc damarima bastn. Hakim olamadm kendime. Vb dediNaçizane tavsiyem tepkinizi gösterin. Tepkiden kastım kavga gürültü değil ama rahatsız olduğunuzu söyleyin ona. Siz eşsiniz dolayısıyla evde yaşananlar sizin aranızda kalmalı. Bir gün pilav olmaz başka bir gün başka bir şey ama bunlar anlatılmamalı hele de şikayet eder gibi asla. Tavrınızı koymazsanız bu tür davranışlarını kabullenmiş olursunuz. Bebeğinize ve size sağlıklı günler dilerim.
valla ben diyecektim bin yaşa. ona buna laf tasıyan adamlar keske evlenmeseymiş. karı gibi laf tasımak ne.Tüm yorumlara şöyle bir baktım ve buradaki kilit nokta maalesef eş. Kimi yemek yapmayı bilmiyor ve sallamıyor çünkü eşi takmıyor bunu. Karısını da rencide etmiyor ve kendisi mutfağa giriyor. Ama maalesef eş tolerans göstermiyorsa istediğiniz kadar sallamayın; bakın, gidip annesine, eşine dostuna anlatıp karısını kendince küçük düşürüyor. Kadın gibi her lafı taşıyan erkeğe de hiç tahammülüm yok. eşinizle birlikte bence de çift terapisine gidin. En azından size değer vermeyi öğrenir belki.
nasıl böyle alıştırıdınız? gercekten taktik olarak soruyorum. malum erkekler yemek konusunda hasssas. ne kadar aynı saatlerde calısıyor olsakta evde kadından illaki yemek bekleniyor çeşit çeşit.Çok vicdansız bi ana-oğula denk gelmişsin, çok yazık. Çok net söylüyorum edepsizlik edip üste çıkmadığın sürece bunlar halden anlamaz. Çok ezdirmişsin kendini. Ben hamileyken bi tencere taze fasülye yapardım iki gün yerdik, gün aşırı da dışardan söylerdik bir gün eleştirildiğimi de bilmem.
nasıl böyle alıştırıdınız? gercekten taktik olarak soruyorum. malum erkekler yemek konusunda hasssas. ne kadar aynı saatlerde calısıyor olsakta evde kadından illaki yemek bekleniyor çeşit çeşit.
yaa ne güzel sevindim adımıza. biz de adam olmayanları el üstünde tutmaya çalışaım hala.Alıştırmadım vallahi ezelden böyleydi, arada bazen arkadaşlarımız böyle şeylerden şikayet edince bunun için kalp mı kırılır der, annesi çok hoşgörülü bi kadın onun yetiştirme tarzından heraldeMerhametli insan başka bence ya
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?