Derin bir sessizlik var bedenimde.birtek yüregimdeki cıglıkları duyar olmusum.bir özlemim var adını bimedigim, yüregi kan içinde bırakan..akla geldikce sızlatan...
Adı koyamamak en cok canı yakıyorduya..en cok o öldürüyordu insanı..bu aralar ana kokusunu özlemiştim..baba diyebilmeyi ..kardese sarılabilmeyi..soframızı kurabilmeyi..can yarısıyla yiyilen ekmek tadı baska olur derlerdi ya, bilememiştim....
.....
sevgiliyi,adını bilmedigim, bir yerlerde bni bekledigine inandıgım olmayan yarımı özlemiştim..nasıl derdimki gel...
anam ol..
babam ol..
kardeş sevgisini tadamadım, hepsini sende tadayım
can yarım ol...ömrüm ol..
nasıl derdim...utanırdım..
oysa hepsi hayaldi hayalden utanırmıydı insan..ben utandım...
tarihsiz....