Yüreğim Sendeleye Sendeleye Diz Çöktü Sensizliğe...

ßir zamanlar Rüzgar en endamlı edası ile okşardı saçlarımızı
Şiirlerimiz çağlayanları ağlatırdı
Ay sesimize ışık eder, yıldızlar alkış tutardı sevdalı türkülerimize
YA şimdi? Her şey çok insafsız be gülüm
Şimdi türküler bile suskun

Hele Yüreğimi kırılgan ızdırap dalına bağladığımdan beri,
Ayrılık türküsünün isyankar haykırışı ile başladım sensiz gelecek sabahların ilk saatlerine

Ne hazindir ki, artık yoksun…
Ve
Yıldızların dizleri titremekte
Semanın bağrından kopup gelen bir rüzgar tüm öfkesi ile yüzüme esmekte
Her batan güneşle beraber isyanlar doğmakta ürpertici geceye
Gözlerin var yorgun gözlerimde
Hatıran var yüreğimin en ücra köşesinde
Umudum, kar kristalleri gibi avucumda erimekte

Yıldızların çadırında yaralı türküler, yarım kalmış sözlerimiz ise nafile bekleyişte
Vedalaşan baharın soluk benizli yapraklarında yüzüm, gidişine sessizce ağlayan namahrem gözlerim…
Ve titreyen rüzgarın ezgidar sesi, kan kusan nehir, sinemde düğümlenen hıçkırıklar, yokluğunun eseri…
Hasret ise en hazin kıyafetini çekmiş üzerine
Vuslat umutsuz bekleyişi ile çoktan tükenmiş ölü bir serzenişe

Bu ne gidişti be kınalı kekliğimBu nasıl ayrılıktı sevdamın rengi?
Bu hasret, bu sırasızca hıçkırıklar neyin bedeli?
Deli yeller ağlar, dağların kızıl saçları ağırır,
Adını nakış nakış yazdığım gökyüzü kara bir uğultuya bulanır
Dağlarda özlemini sarıp içerim,hasretinin göz yaşını uçurumların nasırlı ellerine koy veririm

Döktüğüm göz yaşlar yanan bir alev nehri olup yeryüzüne kafa tutmakta
Şirinin yazılmasını bekleyen kalemim sitemli bir eda ile yüreğimi sorgulamakta
Ve sormakta, Sevgilin Nerede?
Hasretin içimde yaAdını duydum ya, Yine gözlerim nemli halini almakta
Ve apansızın köhne geceye,yeni gece doğmakta,
Yıllanmış acılara, yeni acılar eklenmekte
Yıldızlar fena halde sarılmakta biçare geceye

E gecede ne yapsın be, bir yıldızları bir beni teselli etmekte
Benimse ne sığınacak limanım, ne dokunacak bir yıldızım var
Mısralarımın boynu bükük,
Sadece yolunu gözlemekten feri sönen ßir çift sevdalı bakışVe ağlamaklı şiirler…

YÜREĞİMSE SENDELEYE SENDELEYE DİZ ÇÖKMÜŞ SENSİZLİĞE!

Ve Şiirlerimin göz yaşı yürek tarlama milyonlarca acı ekmekte

Son baharın ilk demlerini yaşayan bahar yaprağı gibi yüreğim,
Çatık kaşlı rüzgara yalvarışta
Ama ne fayda? Bırakmakta yorgun yanını yokluğunun kollarına
Ve deli gibi esmekte rüzigar
Dağlar ise hazin ezgilerini bırakır durgun nehirlerin nemli yüreklerine
Bülbüller beste yapar sensizliğe

Bir gece ağlar halime
Bir gül hüzünlenir benimle
Şehrin göz yaşları eşlik eder ağlayan namelerime
Ah maralım, ne çok özledim gece kokan sesini
Nazlı ırmaklar gibi tenimi saran saten zarifliğindeki bedenini
Yüzümü okşayan yağmur saçlarınıAy ışığında yıkanmış ak ellerini
Bakmaya kıyamadığım, Ay Tanrıçası edasında olan cemalini
Güllerin kokusunu içinde barındıran sevdalı saçlarını
Özledim sevdam yüreğimi zincire vuran gardiyan nefesini
Durup durup bana sarılışınıBağrına yaslayıp defalarca teselli edişini
Sonra apansızın hüzünlenmeni
Dudaklarını titreterek sahte ßir gülücükle gizli yaşlarını sineye çekişini
Anlamadım gitti Bu sensizliğin hazin hikayesini

Artık konuşmaya yüzüm kalmadıGözlerimin civatasını çoktan söktüm
ßir ßen, bir gölgemah ah be sevdam, Birde sen
ve
Birde senin sevdan,beni bu hallere düşüren

Düşüncelerim, iyi niyetlerim, umudum kader tarafından katledilmekte
Yüreğim bi çare, yokluğunu haykırır her gece
Gel kurtar beni, bu sensizlikten,Kapalı vuslatın kapılarını aç ardı sıra,
Salıverme beni Ölümün kollarına, Azrail'in peşine,bir bilinmez seferine…!