- 30 Ağustos 2008
- 2.067
- 1
Merhaba,
Uzun süre forumda yazılanları sessizce okudum, takip ettim...her ne kadar kabul etmek istemesem de benim bebeğim olamıyor. İlk defa yazıyorum, kabulleniyorum her ne kadar acı gelse de bu gerçek beni kahrediyor.
Evliliğimin 3 senesi dolalı 3 ay oldu....ilk sene birbirimizi tanımamızın fırsatı olduğunu düşünerek bebek istemedik. Daha sonrasında yapılan ilk muayenelerinde herşey normal görünüyordu..Önceleri doktorum deneyin bir sene dedi, yine olmadı...ama birşeylerin ters gitttiği belli idi. Meğer prolaktin seviyem 105 i vurmuş haberim yokmuş. Neyse ki şimdi 4 lerde seyrediyor (Dostinex kullandım ve 1.5 ayda düştü..şimdi her hafta bir yarım kullanacağım), buna sevinirken son muayenemde 2.3 cm boyunda nur topu bigi kistim olmus, oyksa ki beklenen nur topu bebeğimiz olmalıydı. Şimdi yumurtalık takibi yapılacakmış, ama yazılanları okudukça bunun da fayda vermeyeceğini görür gibiyim. Peşinden ise tüp bebek belki. Ama bu takipleri tedavileri kaldırır mı yüreğim bilmiyorum. Eşim bana destek vermek için bebek istemediğini söylüyor, ama bir çocuk görünce o çocukla nasıl çocuk olduğunu, nasıl ilgilendiğini sözlerle anlatamam. Allah bu mübarek günlerde umarım benim durumumda olanlara ve bana mutluluğun en büyüğünü tattırır ve sağlıklı, sıhhatli, hayırlı bebekler nasip eder.
Bu benim ilk itirafım oldu, ilk kabullenişim. Kimseyle konuşamıyorum. Birisi bebek düşünmüyor musunuz dese yok diyorum , şimdilik bazı şeylerin oturması lazım diyorum, çalışıyorum diyorum. Bebeğim olmuyor diyemiyorum, şimdi sadece yazarken okudum..bebeğim olmuyor, olamıyor ....
Şimdi yatsı ezanı okunuyor, hepiniz için dua edeceğim...herşeyi veren Allah umarım yine hayırlısı olsun diye bekletiyordur...herkese sevgiler...a.s.
Uzun süre forumda yazılanları sessizce okudum, takip ettim...her ne kadar kabul etmek istemesem de benim bebeğim olamıyor. İlk defa yazıyorum, kabulleniyorum her ne kadar acı gelse de bu gerçek beni kahrediyor.
Evliliğimin 3 senesi dolalı 3 ay oldu....ilk sene birbirimizi tanımamızın fırsatı olduğunu düşünerek bebek istemedik. Daha sonrasında yapılan ilk muayenelerinde herşey normal görünüyordu..Önceleri doktorum deneyin bir sene dedi, yine olmadı...ama birşeylerin ters gitttiği belli idi. Meğer prolaktin seviyem 105 i vurmuş haberim yokmuş. Neyse ki şimdi 4 lerde seyrediyor (Dostinex kullandım ve 1.5 ayda düştü..şimdi her hafta bir yarım kullanacağım), buna sevinirken son muayenemde 2.3 cm boyunda nur topu bigi kistim olmus, oyksa ki beklenen nur topu bebeğimiz olmalıydı. Şimdi yumurtalık takibi yapılacakmış, ama yazılanları okudukça bunun da fayda vermeyeceğini görür gibiyim. Peşinden ise tüp bebek belki. Ama bu takipleri tedavileri kaldırır mı yüreğim bilmiyorum. Eşim bana destek vermek için bebek istemediğini söylüyor, ama bir çocuk görünce o çocukla nasıl çocuk olduğunu, nasıl ilgilendiğini sözlerle anlatamam. Allah bu mübarek günlerde umarım benim durumumda olanlara ve bana mutluluğun en büyüğünü tattırır ve sağlıklı, sıhhatli, hayırlı bebekler nasip eder.
Bu benim ilk itirafım oldu, ilk kabullenişim. Kimseyle konuşamıyorum. Birisi bebek düşünmüyor musunuz dese yok diyorum , şimdilik bazı şeylerin oturması lazım diyorum, çalışıyorum diyorum. Bebeğim olmuyor diyemiyorum, şimdi sadece yazarken okudum..bebeğim olmuyor, olamıyor ....
Şimdi yatsı ezanı okunuyor, hepiniz için dua edeceğim...herşeyi veren Allah umarım yine hayırlısı olsun diye bekletiyordur...herkese sevgiler...a.s.
Son düzenleme: