Yoruldum ve giderek agresifleşiyorum :((

SiBeL · 19 Ağustos 2010

merhaba arkadaşlar,
benim problemim her şeye kızıp sinirlenmek ve bunu da etrafımdakilere yansıtmak..
oğlum 11 aylık olmak üzere..çok yaramaz bir bebek değil ama bu aralar malum sıcaklar ve diş çıkarma durumları yüzünden hem iştahsız hem de sürekli kusan bir bebek..uyku düzeni de birkaç gündür biraz bozuldu..tüm bunlar değil tabiki problem.ben doğum yapmadan önce çalışıyordum oğluma bakmak için işten ayrıldım.daha önce hiç evde oturmamıştım.şimdi oğlumla zaman geçiriyoruz ona bakıyorum çokta mutluyum kendim büyütebildiğim için fakat biraz bunaldım..zaman zaman çalışmayı çok özlüyorum dönsemmi diyorum ama oğlumu bırakamam hem de annem uzak

çevremde yakınımda kimsem yok annemde kayınvalidemde ailemdeki herkes gibi bana yakın değil malesef..arkadaşlarımla da eskisi gibi görüşemiyoruz.eşim oğlum ve ben ne yaparsak birlikte yapıyoruz..biraz hayatımda tekdüzelik oldu..tüm gün aynı işlerle uğraşmakmı yoksa sabahtan akşama kadar evde yorulmakmı beni bu hale sokuyor anlayamıyorum..bu aralar içimden hiç bir şey gelmiyor..en ufak şeylere sinirleniyorum..buda eşime ve oğluma yansıyor..sonra çok üzülüyorum oğluma karşı kendimi suçlu hissediyorum ona sesimi yükselttiğim için..ama o bana yine gülücükler atıyor daha da kötü hissediyorum..
ne yapmam lazım bilmiyorum ama kendimi sakinleştiremiyorum..sizlerde bu gibi durumlar yaşadınız mı ya da yaşıyor musunuz?ne olur bana birşeyler söyleyin bilmiyorumkismile

smile6081 · 19 Ağustos 2010

yaa bende bebeğile eve kapanmış gibiyim sıcaklar var diye gunduzleri dışarı çıkamıyoruz. aksamlarıda ynı yerlere gidip geliyoruz. sıkıldım 3 gundur ara ara ağlıyorum bunalıyorum sanki .
oğlum huysuz bi arkasa gitmk imkansız gidip geldiğimdende bişi anlamıyorum.

sanırım biraz kendimize zamn ayırmalıyız. yoksa dahada kötü olucaz.....

RedRobin19 · 20 Ağustos 2010

ben de ayni sorunlar oldu hala da oluyor ben gurbetteyim ailemden kimse yok. ben baktim kizima 3 yasinda simdi ikincide geliyor biraz strese girdim ikisine nasil yeticem die

smile6081 · 20 Ağustos 2010

allah sabrını verir inş. ama biri kurtarmış kendini. eşinden yardımm isteyebiirsin.

biricik_tuana · 20 Ağustos 2010

sizler yine epeyce bir yol kat etmişsiniz, bizim kızımız daha 68 günlük, şükür koliği yok ama kolik 3-4. aydan sonra da çıkabiliyormuş... ama benim yaş 33 ve bu yaşıma kadar hiç bu kadar uzun süre evde kalmamıştım. özellikle ilk 40 gün hem emzirip hem ağlıyordum, annem yanımda olduğu halde. ki hamileliğe de tamam artık hazırım şimdi bebek yapalım gibi bir moralle başladığım halde bu durumdayım :) iki haftadır annem yok yanımda. eşim akşam geliyor, yardımcı oluyor elinden geldiğince ama bu yaşıma kadar heralde çok fazla zora gelmemişim, rahata alışmışım, şu iki gündür özellikle bunaltı geldi. kızım biraz huzursuz ve bu bana da yansıyor.

bir de hamilelikten dolayı kalçalarımda kemik iliği ödemi oluşmuş durumda, yürüyüşümü etkiliyor. neden oluştuğu bilinmiyor, tedavisi yok, ödem kendiliğinden 6 ile 12 ay arasında geçiyormuş, o süre içinde ağrıları çekeceğim. emzirdiğim için ağrı kesici de çok fazla alamıyorum. bu da bir sinir bozucu etken. yani dışarı çıkıp gezmek istesem de bacaklarımın ağrısından dolayı çok kolay olmuyor.

uykuyu ve gezmeyi seven biriyim. sürekli uykum var, sürekli gezesim var ve ikisini de yapamıyorum :)) süper yani.

önümüzdeki hafta da iznim bitiyor göreve başlamam lazım. bakalım bu hastalıktan dolayı rapor alabilirsem alacağım. alamazsam ücretsiz izne ayrılacağım, ama sürekli evde bebekle tek başıma ne kadar sabrederim bilmiyorum. yani çok karışık bir şeymiş anne olmak. annem yanımdayken eşimle dışarda alışverişe gittiğimizde, aklım sürekli evde bebekte kalıyordu. ama şimdi de böyle napıcağımı şaşırıyorum. hiçbir şey yapasım gelmiyor.

biricik_tuana · 20 Ağustos 2010

SiBeL .!.:
merhaba arkadaşlar,
benim problemim her şeye kızıp sinirlenmek ve bunu da etrafımdakilere yansıtmak..
oğlum 11 aylık olmak üzere..çok yaramaz bir bebek değil ama bu aralar malum sıcaklar ve diş çıkarma durumları yüzünden hem iştahsız hem de sürekli kusan bir bebek..uyku düzeni de birkaç gündür biraz bozuldu..tüm bunlar değil tabiki problem.ben doğum yapmadan önce çalışıyordum oğluma bakmak için işten ayrıldım.daha önce hiç evde oturmamıştım.şimdi oğlumla zaman geçiriyoruz ona bakıyorum çokta mutluyum kendim büyütebildiğim için fakat biraz bunaldım..zaman zaman çalışmayı çok özlüyorum dönsemmi diyorum ama oğlumu bırakamam hem de annem uzak çevremde yakınımda kimsem yok annemde kayınvalidemde ailemdeki herkes gibi bana yakın değil malesef..arkadaşlarımla da eskisi gibi görüşemiyoruz.eşim oğlum ve ben ne yaparsak birlikte yapıyoruz..biraz hayatımda tekdüzelik oldu..tüm gün aynı işlerle uğraşmakmı yoksa sabahtan akşama kadar evde yorulmakmı beni bu hale sokuyor anlayamıyorum..bu aralar içimden hiç bir şey gelmiyor..en ufak şeylere sinirleniyorum..buda eşime ve oğluma yansıyor..sonra çok üzülüyorum oğluma karşı kendimi suçlu hissediyorum ona sesimi yükselttiğim için..ama o bana yine gülücükler atıyor daha da kötü hissediyorum..
ne yapmam lazım bilmiyorum ama kendimi sakinleştiremiyorum..sizlerde bu gibi durumlar yaşadınız mı ya da yaşıyor musunuz?ne olur bana birşeyler söyleyin bilmiyorumkismile

oğlunu da al, annenin yanına git 1 hafta kal... hem oğlun 11 aylık olmuş kendine zaman ayırabilirsin rahatlıkla bence... bu da sana iyi gelecektir. yani benim annem yanımdayken de nerdeyse her işi ben yapıyordum ama evde konuşacak birisinin olması insanı rahatlatıyor. yani o anlamsız karşılıklar verse de bebeğimle de konuşuyorum, ona hikayeler okuyorum, ama konuş konuş nereye kadar :)))

göreve başlamakla ilgili işlerimi hallettikten sonra yine annemin yanına gideceğim. hani hiçbir yer kendi evin gibi olmuyor ama değişiklik iyi geliyor.

NakrEdusA · 20 Ağustos 2010

ben tam 8 aya yakın bi süre dışarı sadece bebeğimin doktoru için ya da çok kısa süreliğine işimi halletmek için çıktım ki daha öncesinde doğru düzgün evde oturmazdım şimdi oğlum 14 aylık oldu çok şükür çıkabiliyoruz ama eskisi gibi olmuyo hiçbirşey ev hayatında da böyle tam 14 aydır oğlumun odasında uyuyorum geceleri saat başı ayaktayız

bende düzeleceğimiz zamanı dört gözle bekliyorum şükrediyorum Allahım hastalık vermesin sağlıklı olsun diyorum ama benden çok şey gitti bu sürede etrafımdaki insanlarıda çok iyi anlamış oldum böylelikle kimseye gereğinden fazla değer vermeyeceksin herkese kulağını açmayacaksın zaten çok hassas olduğun bu dönemi sanki koz bilip güzel kullanabiliyo insanlar bu durum ne zaman nasıl geçer bilmiyorum ama insanı delip geçiyo orası kesin Allah hepimize kolaylık sabır versin

biricik_tuana · 20 Ağustos 2010

nakredusa .!.:
ben tam 8 aya yakın bi süre dışarı sadece bebeğimin doktoru için ya da çok kısa süreliğine işimi halletmek için çıktım ki daha öncesinde doğru düzgün evde oturmazdım şimdi oğlum 14 aylık oldu çok şükür çıkabiliyoruz ama eskisi gibi olmuyo hiçbirşey ev hayatında da böyle tam 14 aydır oğlumun odasında uyuyorum geceleri saat başı ayaktayız bende düzeleceğimiz zamanı dört gözle bekliyorum şükrediyorum Allahım hastalık vermesin sağlıklı olsun diyorum ama benden çok şey gitti bu sürede etrafımdaki insanlarıda çok iyi anlamış oldum böylelikle kimseye gereğinden fazla değer vermeyeceksin herkese kulağını açmayacaksın zaten çok hassas olduğun bu dönemi sanki koz bilip güzel kullanabiliyo insanlar bu durum ne zaman nasıl geçer bilmiyorum ama insanı delip geçiyo orası kesin Allah hepimize kolaylık sabır versin

etrafındaki insanlar napıyorlar ki?

bu arada aminnn gerçekten sabır versin Allah herkese...

NakrEdusA · 20 Ağustos 2010

doğumumun ilk günlerinde 16 gün boyunca 2 şer saatlik uykuyla duruyodum zaten benim için zor bi doğum olmuştu çok toparlanamamıştım iyi değildim yani hala da çok iyi olduğum söylenemez neyse malum ziyaretler oluyodu eşimin ailesi geldi ayağa kalkamadım inanılmaz başım dönüyodu kusura bakmayın dedim haliyle yüzümde gülmüyodu görümcem önceden abla dediğim abla bildiğim insan ne kadar zamandır uykusuzsun dedi 16 gün dedim dua et uykusuzluğuna veriyoruz dedi bu cevap ve tavır ömür boyu aklımdan çıkmayacak aramız şimdi kötü değil ama ben onlar bana böyle yapmamış gibi davranıp eşimin çocuğumun hatrına sustuğum için bu sadece bi örnek bu arada

biricik_tuana · 20 Ağustos 2010

nakredusa .!.:
doğumumun ilk günlerinde 16 gün boyunca 2 şer saatlik uykuyla duruyodum zaten benim için zor bi doğum olmuştu çok toparlanamamıştım iyi değildim yani hala da çok iyi olduğum söylenemez neyse malum ziyaretler oluyodu eşimin ailesi geldi ayağa kalkamadım inanılmaz başım dönüyodu kusura bakmayın dedim haliyle yüzümde gülmüyodu görümcem önceden abla dediğim abla bildiğim insan ne kadar zamandır uykusuzsun dedi 16 gün dedim dua et uykusuzluğuna veriyoruz dedi bu cevap ve tavır ömür boyu aklımdan çıkmayacak aramız şimdi kötü değil ama ben onlar bana böyle yapmamış gibi davranıp eşimin çocuğumun hatrına sustuğum için bu sadece bi örnek bu arada

yani ne desem boş. eminim ki başka şeyler de yaşamışsındır. neyse ben de anlatmaya başlamayım :) yerin kulağı var. rahatça yerlerinde otursalar, kardeşlerinin çocuklarının mutluluğuyla mutlu olsalar veya onlar mutlu olsun diye susmayı deneseler olmaz... benim de iki abim var ve abilerimin eşleriyle arkadaş gibiyiz. aman neyse evlendiğim ilk gün (8 yıl öncesi yani) geldi gözümün önüne gözlerim doldu yine.

NakrEdusA · 20 Ağustos 2010

bizde mi böyle olacağız acaba :) Allah fırsat vermesin olacağıma öleyim ne üzüldüğümü bir ben bir Allah bilir basit gibi gözüken insanın içini çok acıtan şeyler bunlar heleki çok değer vermişsen ufacık detayların kocaman boşluklar açtığı yaralar

irmako77 · 20 Ağustos 2010

SiBeL .!.:
merhaba arkadaşlar,
benim problemim her şeye kızıp sinirlenmek ve bunu da etrafımdakilere yansıtmak..
oğlum 11 aylık olmak üzere..çok yaramaz bir bebek değil ama bu aralar malum sıcaklar ve diş çıkarma durumları yüzünden hem iştahsız hem de sürekli kusan bir bebek..uyku düzeni de birkaç gündür biraz bozuldu..tüm bunlar değil tabiki problem.ben doğum yapmadan önce çalışıyordum oğluma bakmak için işten ayrıldım.daha önce hiç evde oturmamıştım.şimdi oğlumla zaman geçiriyoruz ona bakıyorum çokta mutluyum kendim büyütebildiğim için fakat biraz bunaldım..zaman zaman çalışmayı çok özlüyorum dönsemmi diyorum ama oğlumu bırakamam hem de annem uzak çevremde yakınımda kimsem yok annemde kayınvalidemde ailemdeki herkes gibi bana yakın değil malesef..arkadaşlarımla da eskisi gibi görüşemiyoruz.eşim oğlum ve ben ne yaparsak birlikte yapıyoruz..biraz hayatımda tekdüzelik oldu..tüm gün aynı işlerle uğraşmakmı yoksa sabahtan akşama kadar evde yorulmakmı beni bu hale sokuyor anlayamıyorum..bu aralar içimden hiç bir şey gelmiyor..en ufak şeylere sinirleniyorum..buda eşime ve oğluma yansıyor..sonra çok üzülüyorum oğluma karşı kendimi suçlu hissediyorum ona sesimi yükselttiğim için..ama o bana yine gülücükler atıyor daha da kötü hissediyorum..
ne yapmam lazım bilmiyorum ama kendimi sakinleştiremiyorum..sizlerde bu gibi durumlar yaşadınız mı ya da yaşıyor musunuz?ne olur bana birşeyler söyleyin bilmiyorumkismile

Akşam üzeri al bebeğini çık dışarı. Park falan yok mu sizin oralarda?

irmako77 · 20 Ağustos 2010

Bakıcı teyze bulduk, ona bırakıcam gerçekten zor. Şimdiden ağlamaya başladım. Çünkü bizim oğlan yeni yeni huylar edinmeye başladı. Bugün fark ettim anneannesinin kucağında bile durmuyor, ağlıyor. Ben odadan çıkarken arkamdan bakıyor.

Kızımda hiç zorlanmamıştık. Karşı komşumda bile dururdu ama oğlum anaya düşkün mü olacak ne

İnşallah o da ben de alışırız.

SiBeL · 20 Ağustos 2010

smile6081 .!.:
yaa bende bebeğile eve kapanmış gibiyim sıcaklar var diye gunduzleri dışarı çıkamıyoruz. aksamlarıda ynı yerlere gidip geliyoruz. sıkıldım 3 gundur ara ara ağlıyorum bunalıyorum sanki .
oğlum huysuz bi arkasa gitmk imkansız gidip geldiğimdende bişi anlamıyorum.

sanırım biraz kendimize zamn ayırmalıyız. yoksa dahada kötü olucaz.....

aynen bende oğlumla biryere gidince pek rahat edemiyorum..haklısın biraz zaman ayırmalıyızda..da işte :) geçecek inşallah bugünlerde inşallah

SiBeL · 20 Ağustos 2010

zeynepercan .!.:
ben de ayni sorunlar oldu hala da oluyor ben gurbetteyim ailemden kimse yok. ben baktim kizima 3 yasinda simdi ikincide geliyor biraz strese girdim ikisine nasil yeticem die

Allah yardımcın olsun, gurbet zordur ama olsun kızın sana arkadaş olacak, yardım bile edecektir kardeşine inşallah

dandini28 · 20 Ağustos 2010

Sibel merhaba cnm aynen bei anlatmışsın.Ne yaşıyorsan aynı durum bende de mevcut,kendime özel bir dakika vaktim yok.Anca uyuyacak ki kendime geleyim,bir de stres nedeniyle üzerime yapışan 5 kilonun beni rahatsız etmesi de tuz-biber oluyor:1no2:senağlama

SiBeL · 20 Ağustos 2010

biricik_tuana .!.:
sizler yine epeyce bir yol kat etmişsiniz, bizim kızımız daha 68 günlük, şükür koliği yok ama kolik 3-4. aydan sonra da çıkabiliyormuş... ama benim yaş 33 ve bu yaşıma kadar hiç bu kadar uzun süre evde kalmamıştım. özellikle ilk 40 gün hem emzirip hem ağlıyordum, annem yanımda olduğu halde. ki hamileliğe de tamam artık hazırım şimdi bebek yapalım gibi bir moralle başladığım halde bu durumdayım :) iki haftadır annem yok yanımda. eşim akşam geliyor, yardımcı oluyor elinden geldiğince ama bu yaşıma kadar heralde çok fazla zora gelmemişim, rahata alışmışım, şu iki gündür özellikle bunaltı geldi. kızım biraz huzursuz ve bu bana da yansıyor.

bir de hamilelikten dolayı kalçalarımda kemik iliği ödemi oluşmuş durumda, yürüyüşümü etkiliyor. neden oluştuğu bilinmiyor, tedavisi yok, ödem kendiliğinden 6 ile 12 ay arasında geçiyormuş, o süre içinde ağrıları çekeceğim. emzirdiğim için ağrı kesici de çok fazla alamıyorum. bu da bir sinir bozucu etken. yani dışarı çıkıp gezmek istesem de bacaklarımın ağrısından dolayı çok kolay olmuyor.

uykuyu ve gezmeyi seven biriyim. sürekli uykum var, sürekli gezesim var ve ikisini de yapamıyorum :)) süper yani.

önümüzdeki hafta da iznim bitiyor göreve başlamam lazım. bakalım bu hastalıktan dolayı rapor alabilirsem alacağım. alamazsam ücretsiz izne ayrılacağım, ama sürekli evde bebekle tek başıma ne kadar sabrederim bilmiyorum. yani çok karışık bir şeymiş anne olmak. annem yanımdayken eşimle dışarda alışverişe gittiğimizde, aklım sürekli evde bebekte kalıyordu. ama şimdi de böyle napıcağımı şaşırıyorum. hiçbir şey yapasım gelmiyor.[/QUOT

ilk aylar zor olur, uykusuz ve yorgunluk hiç geçmez ama zaman öyle çabuk geçecekki inanamayacaksın..bebeğin muhtemelen sıcaklardan dolayı huzursuzdur..oğlumda öyle çünkü.

ödem için çok geçmiş olsun..umarım ağrıların en hafif şekilde geçer..en kısa zamanda iyileşmeni dilerim..

aslında sadece gezmekte değil sorun..tatile gittik geldik yine kaldığım yerden devam ediyorum..dışarı çıkıyorum eve gelince yine aynı durumlar..yaşananlar tekdüzelikten kaynaklanıyor..sanırım evde oturmaya alışık olmadığımızdan kaynaklanıyor..
izin içinde inşallah rapor alabilirsin..

SiBeL · 20 Ağustos 2010

biricik_tuana .!.:
oğlunu da al, annenin yanına git 1 hafta kal... hem oğlun 11 aylık olmuş kendine zaman ayırabilirsin rahatlıkla bence... bu da sana iyi gelecektir. yani benim annem yanımdayken de nerdeyse her işi ben yapıyordum ama evde konuşacak birisinin olması insanı rahatlatıyor. yani o anlamsız karşılıklar verse de bebeğimle de konuşuyorum, ona hikayeler okuyorum, ama konuş konuş nereye kadar :)))

göreve başlamakla ilgili işlerimi hallettikten sonra yine annemin yanına gideceğim. hani hiçbir yer kendi evin gibi olmuyor ama değişiklik iyi geliyor.

oğlum büyüdü ama benim sorunum şuki ben oğlumsuz birşey yapamıyorum..ben nereye o oraya :) çok kısa süreli bırakabiliyorum bende bir sorun mu var acaba :bbo:

evet konuşacak birisinin olması çok önemli..sabahtan akşama kadar sıkıntıdan patlıyor insan..annem doğumdan sonra 25 gün felan kaldı peşinden hüngür hüngür ağlamıştım..aynı şehirdeyiz neyseki..
olsun sen konuşmaya devam et bebeğinle büyüdüğünde güzel geri dönüşümler alacaksın emin ol..ben hamileliğimden beri konuşuyorum oğlumla..çok pozitif bir bebek :ecrin_bebek:

SiBeL · 20 Ağustos 2010

nakredusa .!.:
ben tam 8 aya yakın bi süre dışarı sadece bebeğimin doktoru için ya da çok kısa süreliğine işimi halletmek için çıktım ki daha öncesinde doğru düzgün evde oturmazdım şimdi oğlum 14 aylık oldu çok şükür çıkabiliyoruz ama eskisi gibi olmuyo hiçbirşey ev hayatında da böyle tam 14 aydır oğlumun odasında uyuyorum geceleri saat başı ayaktayız bende düzeleceğimiz zamanı dört gözle bekliyorum şükrediyorum Allahım hastalık vermesin sağlıklı olsun diyorum ama benden çok şey gitti bu sürede etrafımdaki insanlarıda çok iyi anlamış oldum böylelikle kimseye gereğinden fazla değer vermeyeceksin herkese kulağını açmayacaksın zaten çok hassas olduğun bu dönemi sanki koz bilip güzel kullanabiliyo insanlar bu durum ne zaman nasıl geçer bilmiyorum ama insanı delip geçiyo orası kesin Allah hepimize kolaylık sabır versin

ilk aylar bende öyleydim dışarı çıkmayı özlemiştim artık..
doğru hiçbir şey eskisi gibi olmuyor çocuklu yaşam çok farklı..
insanlara değer vermek konusu..gereğinden fazlası insanın kendine zarar veriyor malesef..zaman insana ne çok şey öğretiyor değil mi?

SiBeL · 20 Ağustos 2010

irmako77 .!.:
Bakıcı teyze bulduk, ona bırakıcam gerçekten zor. Şimdiden ağlamaya başladım. Çünkü bizim oğlan yeni yeni huylar edinmeye başladı. Bugün fark ettim anneannesinin kucağında bile durmuyor, ağlıyor. Ben odadan çıkarken arkamdan bakıyor.

Kızımda hiç zorlanmamıştık. Karşı komşumda bile dururdu ama oğlum anaya düşkün mü olacak ne

İnşallah o da ben de alışırız.

canım artık bebeğin seni daha iyi tanıyordur o yüzden ağlıyor peşinden..birde dudaklarını büze büze ağlardı oğlum 3 aylık olduğunda başlamıştı..ama işe başlayacaksan alışır alışacak birşekilde.zor ama alışırsınız merak etme

bu arada park var canım havalar bu kadar sıcak değilken çıkıyorduk arada değişiklik oluyordu biraz dükkanları gezip yürüyüş yapıyorduk ama havalar kavuruyor resmen zaten şimdi ramazan ayı sadece eşim gelince akşam çıkıyoruz.
işe başlamana da az kalmış sanırım şimdiden kolaylıklar diliyorum

Yoruldum ve giderek agresifleşiyorum :((

oğlum ve kızım herşeyim

Gözlüksüz bakıyorum hala cahilsin

Guru

Gözlüksüz bakıyorum hala cahilsin

uniQuee

uniQuee

&#9829; {- _ -} &#9829;

uniQuee

&#9829; {- _ -} &#9829;

uniQuee

&#9829; {- _ -} &#9829;

Popüler Üye

Popüler Üye

oğlum ve kızım herşeyim

oğlum ve kızım herşeyim

bebek kuşum,buruşuğum

oğlum ve kızım herşeyim

oğlum ve kızım herşeyim

oğlum ve kızım herşeyim

oğlum ve kızım herşeyim

Benzer Konular

♥ {- _ -} ♥

♥ {- _ -} ♥

♥ {- _ -} ♥