- 5 Ağustos 2015
- 285
- 176
- 37
- Konu Sahibi bluenight06
- #1
Merhaba Anneler ve Anne Adayları...
Dogum vaktı gelene kadar burda hemen hemen tüm dogum hıkayelerını okudum ve bıgun benım de bı hıkayem olacak mı diye sabırsızlıkla dogumumu bekledım.
son zamana kadar okudugum normal dogum oykulerınden de aldıgım cesaretle normal dogum yapabilirim diye inanıyodum ama çatı muayenesı vakti gelince yapamayacagımı anladım ve sezeryan olmayı tercih ettim.Son kontrolumuzden sonra doktorumuz da haftaya gelin dogumu gerceklestırelım deyınce heyecanımız tavan yaptı.Ve bı hafta nasıl gececek derken hızlıca geçti ve 13 Kasım sabahı oldu . Hazırlıklarımızı yapıp hastanenın yolunu tuttuk.hastaneye vardıgımızda tansıyonum yukselıyodu heyecandan artık.yatışımız yapıldı amliyat önlüğü geldi ve hazırlanmam istendi.ve oğluma kavusmama ok az kalmıstı. ama ben sureklı heyecan ve amelıyat korkusundan aglıyodum .ameliyathane kapısında eşim ve annemın el sallayıp vedalaşmamız benı daha da aglattı .ameliyat haneye girerken çok guzel bı ekıple karsılastım. güleryüzlü ve motive eden bi ekip. sürekli konustular benımle rahatlatmaya calıstılar .anestezı uzmanı geldi belden ignemi yaptı ve buz gıbı ameliyat odası bı anda ısınmaya basladı.anestezi uzmanın hasta sızındir demesıyle operasyon basladı ama ben hıssedıyodum dokunuları ve panik yapmaya başladım hisseidiyoum kesiyosunuz
beni diye bas bas bagırdım ve baktılar olmuyo uyutuldum .. maalesef oglumun ılk aglayısını duyamadım en buyuk ıstegımdı ılk aglayıslarını duymak ama nasip olmadı. uyandıgımda konusmaya alıstım oglumu sormaya çalıstım ama dilin dönmüyodu ve sürekli gülüyodum hemsirelerin hastamız bulutların uzerınde geziyo dedıklerini hatırlıyorum:)konusabildikten sonra oglum ıyı mı dıye sordum ıyı dedıler ve o an en mutlu oldugum andı ALLAH a cok sukur dedım . ve bi kaç dakika sonra oglumu getırdıler o mınık gözlerini gördüm ama biraz uyusuktu kafam hala ama ona ragmen gördüğüm en güzel seydi ve yıne aglamaya basladım bı yandan sukredıyodum bıyandan aglıyorum. ve sonra işimiz bitti dediler ve oglumu da yanıma alarak odamıza cıkmak uzere ameliyathane kapısına yöneldik ..kapıda babamız ve anneannemız karsıladı bızı .ondan sonrası tarifsiz mutluluk ilk emzırmeye calısma onun tenıne temas ALLAH ın lutfu bunlar ...suan mınıgım yanımda uyuyo ve onun huzurla uyuması bu dunyadakı herseyden degerlı ...anestesi ignesi ve sondadan korkanlar korkmasın o heyecanla ne zamn yapıldıgını bıle hatılamıyosunuz ...
çok uzun ,devrik ve karısık olmus olabilir tekrar okumadan yolluyorum .
Okuyanlara sımdıden tesekkürler .Bebek bekleyen herkese de Rabbim nasip etsin ...
Dogum vaktı gelene kadar burda hemen hemen tüm dogum hıkayelerını okudum ve bıgun benım de bı hıkayem olacak mı diye sabırsızlıkla dogumumu bekledım.
son zamana kadar okudugum normal dogum oykulerınden de aldıgım cesaretle normal dogum yapabilirim diye inanıyodum ama çatı muayenesı vakti gelince yapamayacagımı anladım ve sezeryan olmayı tercih ettim.Son kontrolumuzden sonra doktorumuz da haftaya gelin dogumu gerceklestırelım deyınce heyecanımız tavan yaptı.Ve bı hafta nasıl gececek derken hızlıca geçti ve 13 Kasım sabahı oldu . Hazırlıklarımızı yapıp hastanenın yolunu tuttuk.hastaneye vardıgımızda tansıyonum yukselıyodu heyecandan artık.yatışımız yapıldı amliyat önlüğü geldi ve hazırlanmam istendi.ve oğluma kavusmama ok az kalmıstı. ama ben sureklı heyecan ve amelıyat korkusundan aglıyodum .ameliyathane kapısında eşim ve annemın el sallayıp vedalaşmamız benı daha da aglattı .ameliyat haneye girerken çok guzel bı ekıple karsılastım. güleryüzlü ve motive eden bi ekip. sürekli konustular benımle rahatlatmaya calıstılar .anestezı uzmanı geldi belden ignemi yaptı ve buz gıbı ameliyat odası bı anda ısınmaya basladı.anestezi uzmanın hasta sızındir demesıyle operasyon basladı ama ben hıssedıyodum dokunuları ve panik yapmaya başladım hisseidiyoum kesiyosunuz
beni diye bas bas bagırdım ve baktılar olmuyo uyutuldum .. maalesef oglumun ılk aglayısını duyamadım en buyuk ıstegımdı ılk aglayıslarını duymak ama nasip olmadı. uyandıgımda konusmaya alıstım oglumu sormaya çalıstım ama dilin dönmüyodu ve sürekli gülüyodum hemsirelerin hastamız bulutların uzerınde geziyo dedıklerini hatırlıyorum:)konusabildikten sonra oglum ıyı mı dıye sordum ıyı dedıler ve o an en mutlu oldugum andı ALLAH a cok sukur dedım . ve bi kaç dakika sonra oglumu getırdıler o mınık gözlerini gördüm ama biraz uyusuktu kafam hala ama ona ragmen gördüğüm en güzel seydi ve yıne aglamaya basladım bı yandan sukredıyodum bıyandan aglıyorum. ve sonra işimiz bitti dediler ve oglumu da yanıma alarak odamıza cıkmak uzere ameliyathane kapısına yöneldik ..kapıda babamız ve anneannemız karsıladı bızı .ondan sonrası tarifsiz mutluluk ilk emzırmeye calısma onun tenıne temas ALLAH ın lutfu bunlar ...suan mınıgım yanımda uyuyo ve onun huzurla uyuması bu dunyadakı herseyden degerlı ...anestesi ignesi ve sondadan korkanlar korkmasın o heyecanla ne zamn yapıldıgını bıle hatılamıyosunuz ...çok uzun ,devrik ve karısık olmus olabilir tekrar okumadan yolluyorum .
Okuyanlara sımdıden tesekkürler .Bebek bekleyen herkese de Rabbim nasip etsin ...
