yeşilin rüyası pembenin hayali

Zaman uçup giderken
Birhayli yordu galiba kanatlarımızı
Bizmi sabredemeden kırdık kanatlarımızı
Yoksa yine bizmi dayanamayıp yolduk
Zaman geçerken mazinin inadına
Tekrardan pişmanlıklar sardı geleceğin o incecik belinden
Korkular kaplıyordu içimizi
Tekrardan kanatlarımızın özlemi yeşerdi kara toprak içimizde
Yenilgiyi kabul edip hangimiz yapıştırmaya çalışmadı en acı şekilde kanatlarını
Ve olmasını beklerken zaman tekrardan dalgasına kaptırdı bizi
Biz zamanı durdurmaya çalışırken
Zaman birhayli eğlenmişti ve daha çabuk ilerlemişti her çizgimize
Kapatırken gözlerimizi maviye
Karartık kendi elerimizle yeşilin rüyasını pembenin hayalini
Sormaya yüzümüzün kalmadığı an neden demeye
Zaman en güzel etekleriyle geçti önümüzden rüya misali
Bakarken ardından kendi kanatlarımızdı zamanı coşkuyla uçuran
Ve son olarak hala kanatlarımız varken uçmaya zaferi yaşatmayalım zamana...

arkadaşlar yorumlarınız benim için önemli:)