25 Aralık 2012 de bebeğim dünyaya geldi.yaklaşık 7.günde hafif hafif öksürmeler başladı ve doktora gittiğimizde iki gün takip etmemizi istedi.iki gün sonra gece hiç uyanmadan uyumaya başladı.emzirmek için uyandırdığımda 5 dk yorgunca emip tekrar uykuya dalıyordu. gece acile ve sabahında da doktora götürdüğümüzde röntgen çekildi ve bronşit başlangıcı teşhisiyle kuveze yatması gerektiği söylendi..Bana bebeğimin küveze yatması gerektiği söylendiğinde dünyam yıkıldı. 10 günde ona o kadar alışmıştım ki...medipol yenidoğan yoğun bakıma yatırdık.kan kültürü ve idrar kültüründen sonra kanda mikrop olduğu tanısı konuldu yani sepsis. antibiyotik tedavisine başladılar.
Yeni doğum yapmış bir anne olarak; bebeğimi kuvezde ellerine ve yüzüne takılmış şeylerle görmek ve akıbetini bilmemek... o kadar yıkılmıştımki... günde iki kere yarım saat camdan görebilmek.camın önünde sadece ağlıyordum.bu acima rağmen, sadece bebeğim için yemek yiyor,ona süt sağıyor ve hastaneye götürüyordum.hayatımın en kötü ve geçmeyen 10 günü.
Sonrasında internetten biraz incelemek istedim ve kadınlar kulubünde bu konuyla ilgili yazılmış hiç bir yazı bulamadım,diğer yazılar ise teknik ve hiçte iç açıcı olmayan bilimsel yazılardı.bu yazıyı paylaşmamın amacı da tam olarak budur.benim gibi bu acıyı yaşamış anneler,sizin gibi başka annelerde var demek için.
Yenidoğan yoğun bakımda o kadar çok bebek varki sarılık,erken doğum,zature ,hepsi bölüm bölüm,Allahım herkesin yardımcısı olsun.10 günlük tedavi sonucu bebeğimize kavuştuk.Artık beni emer mi diye düşünürken, hemşire tabiki emer demişti.2 yaşına yaklaştığımız bu günlerde hala emiyor:)
Benim gibi olan anneler sakın umutsuzluğa kapılmayın ,bol bol sütünüzü sağın, unutmayın her şey onun için...
Medipol doktor Enver Bey ve çalışma arkadaşlarına teşekkürler
Yeni doğum yapmış bir anne olarak; bebeğimi kuvezde ellerine ve yüzüne takılmış şeylerle görmek ve akıbetini bilmemek... o kadar yıkılmıştımki... günde iki kere yarım saat camdan görebilmek.camın önünde sadece ağlıyordum.bu acima rağmen, sadece bebeğim için yemek yiyor,ona süt sağıyor ve hastaneye götürüyordum.hayatımın en kötü ve geçmeyen 10 günü.
Sonrasında internetten biraz incelemek istedim ve kadınlar kulubünde bu konuyla ilgili yazılmış hiç bir yazı bulamadım,diğer yazılar ise teknik ve hiçte iç açıcı olmayan bilimsel yazılardı.bu yazıyı paylaşmamın amacı da tam olarak budur.benim gibi bu acıyı yaşamış anneler,sizin gibi başka annelerde var demek için.
Yenidoğan yoğun bakımda o kadar çok bebek varki sarılık,erken doğum,zature ,hepsi bölüm bölüm,Allahım herkesin yardımcısı olsun.10 günlük tedavi sonucu bebeğimize kavuştuk.Artık beni emer mi diye düşünürken, hemşire tabiki emer demişti.2 yaşına yaklaştığımız bu günlerde hala emiyor:)
Benim gibi olan anneler sakın umutsuzluğa kapılmayın ,bol bol sütünüzü sağın, unutmayın her şey onun için...
Medipol doktor Enver Bey ve çalışma arkadaşlarına teşekkürler
Son düzenleme: