Cevabını biliyorum ama hala bi yerlere iyi insanların var olduğunu hatırlattırdınız banaMahallemizde yeni bir kedi gördüm, yavru. Tam mıncıklamalık, ağzına atıp yiyesi geliyor insanın :) Yanında annesi de var. İlk yaklaştığımda tısladı ama güvenini kazandım annesinin. Kolumu koklattım önce, yiyecek verdim. Yanına çöküp narince sevdim. Ama yavruya dokunamadım. Hani vahşi hayvanlar için bir efsane vardır ya, yavruya insan kokusu sinerse, annesi reddeder diye. O doğru mu? Vahşi hayvanları bilmem de kedi için doğru mu? Yani yavrusunu da sevsem, annesinin reddetmesi gibi durum olur mu?
Saçma gibi gelir ama yavru daha küçük. Ben seveceğim diye annesinden ayrılmasına sebeb olmak istemem. Sorun yoksa, yarın yakalar severim :)
Valla emiyor mu kaç aylık bilmem ama tahmini 3 aylık' tan küçüktür. Çok ama çok tatlı. Denk geliyor hergün, ellemiyorum ne olur ne olmaz diye. Annesi ile birlikte yemek su bırakıyorum zaten etrafta mama /su kapları da var ben ev yemeklerinden de bırakıyorum böyle tavuk, balık vs. yaptığımda artanlardan. Annesini seviyorum, annesi bir şey demiyor da yavruya elleyemedim işte, sıkıntı çıkar diye...bu kediden kediye göre değişir. Bazı kediler reddeder bazıları etmez. Kendi ev kediniz değilse, yavru memeden kesilene kadar temkinli olurdum.
uzaktan seviyorum ama böyle şeker gibi bir şey ya. Nası tatlı, hemen annesinin arkasına saklanıyor. Annesi de bi şey demiyor artık bana, sadece anne' yi seviyorum. Yiyecek ve su bırakıyorum mamalara ekstradan. Ama sıkıntı olmayacağını bilsem, ağzını yüzünü mıncıklarım çok tatlı :)Alıp sevme yavrusunu kaç yavru gördüm bu şekilde mahalledeki çocuklar alıp sevdi sonra annesi onu geri kabullenmediuzaktan sevelim yavru kedileri eğer sahiplenip eve almayacaksak nedenini bilmiyorum ama anne kedi geri sahiplenmiyor birisi ona elini sürünce.
Anne yavrusuyla geziyorsa hala emziriyordur. Sizi taniyip guvenmesi bir seyi degistirmez, yine de dislayabilir yavruyuMahallemizde yeni bir kedi gördüm, yavru. Tam mıncıklamalık, ağzına atıp yiyesi geliyor insanın :) Yanında annesi de var. İlk yaklaştığımda tısladı ama güvenini kazandım annesinin. Kolumu koklattım önce, yiyecek verdim. Yanına çöküp narince sevdim. Ama yavruya dokunamadım. Hani vahşi hayvanlar için bir efsane vardır ya, yavruya insan kokusu sinerse, annesi reddeder diye. O doğru mu? Vahşi hayvanları bilmem de kedi için doğru mu? Yani yavrusunu da sevsem, annesinin reddetmesi gibi durum olur mu?
Saçma gibi gelir ama yavru daha küçük. Ben seveceğim diye annesinden ayrılmasına sebeb olmak istemem. Sorun yoksa, yarın yakalar severim :)