- 12 Temmuz 2006
- 643
- 9
- 48
Olağan olan durumlar karşısında , olağan olmayan durumlara yenilmek ve onu anlamak , belkide boyun eğmenin esiri olmak adına , yaşamın içinden gelen bir seyirle öylesine donuk donuk donakalmak . Seyretmeninde manasını yitirdiği bu günlere has olan bu değerlere değer demenin bile ayyıpsanacağı günleri yaşamıyormuyuz . Yaşamın İçinde olan yaşamın en güzel yanı ise değerlerle kılınmış şekil ve ona layık olan tarzdır . Tarz olan yine yaşamın içinde olan yaşam şekli değilmidir .
Kimilerine göre yaşam bir sınav , kimilerine göre ise zevki bir alem . Sınavın başı doğum , sonu ölüm gibi , zevki alemin başı eğlence , sonu iğrençliklerin ta kendisi . Seçim ise kişinin kendisine özgü yaşayış şeklidir , seçim aslında yokdur . Sadece seçimi kendiliğinden kabul eyler , yaşarız . Doğrumu değilmi bunu bilemeyiz . Yaşam şekli bize göre değil , biz ona göre tarz geliştirriz . Öyleki bazende onu geliştirriz .
Yaşamın içinden gelen kifayetsiz kelimeler vardır hayatımızda , bunların anlamlarını bile bilemeden , anlamadan yaşamk bir şekildir . Aynı Seni Seviyorum derken içinizin titrememesi gibi . Oysa iç titremeli ve onu gerçekden anlayarak , bilerek , sevgiyi tanımlayarak Seni Seviyorum demeniz lazım . Bugünlerde yine anlamını ve değerini kaybetmiş bu cümlemiz , malesef bir şekle de imzasını koymuşdur . Şeklin adı , şekilsizlik .
Konuyu başka bir yöne çekelim . Kendimize ,
Kendimiz neyiz , kendimiz ne demek , kendimizin kendisi kim gibi . Hani eskilerde derlerdi ya , kendi kendinin patronu ol , yada kendi işini kendin gör vs .. gibi . Peki kendi işimizi kendimizin görmesi kadar doğal birşey varmıdır . Yokdur elbette ama yaşamın içinde olan kendimizin tarifi nedir ve yaşmda kendimizin yeri nedir , bunu bilmemiz , anlamamız ve tanımlamamız gerekir . Bunu bilmiyor isek , konuşmanın vede bunu anlatmanın yada milleti kandırmanın bir anlamı olmayacakdır . Olacaksada , bu yanlış ve yine şekilsizlikdir . Doğru olması için yapılabilecekler ise gözümüzün önünde varolan değerler ve onlara sahip çıkmanın mutluluğudur .
Kendimizi tanıyalım ; Kendimiz elimiz ayağımız kolumuz ve bacaklarımız olan bir biz değiliz . Yüreğimiz , sevgimiz , kalbimiz , düşüncemiz , mantığımız ve sosyal düşünme yeteneğimiz olan bizleriz . Yürüyebilir fakat her istediğimizde koşamayan yine bizleriz . Ağlayabiliriz ama her ağlamamızda bir neden aramayan yine bizleriz . Gülebilir , lakin neye güldüğümüzü bilmeyen yine bizleriz ... İşte burası önemli ...
Neden gülüyoruz ???
İçimiz kan ağlarken , sorunlar ardı sıra gelirken , gözlerimiz dolup dolup giderken neden gülüyoruz . Karşımıza bir komiklik çıkabiliyor ve o an her dert unutulup gülmeye kendimizi verebiliyoruz . Oysa ağlanacak durumda olan ama gülen yine bizleriz . Gerçekleri bazen hiç sayıp , yalana aldanan sanal olan hayata gülen yine bizleriz . Gülmek hakkımızmı ? Gülmeyede ihtiyacımız var , ağlamalar sona erdiği zaman diyoruz , yada gerçeği görebildiğimiz zaman diyoruz . İşte o zaman gülmeler , gülüşmeler hakkımız olacakdır . Hak olan ise yine bizleriz . Bazen hakkımızı alamasak da .
Yaşamın İçinde olan yaşamın şekilleri , şekilsizlikleri ve işte kendimiz . Kendimize olan saygımız ve kendimize olan sevgimiz bunun neresinde ? tartışılır . İyisi kendimiz gibi kendimiz olmakdan kurtulup ufkumuzu açıp , Yaşamın İçinde olanlarla savaşması gerekiyorsa savaşmak , ağlamamız gerekiyorsa ağlamak lazım diyorum , Amma lakin gerçek olanda , elle tutulur gözle görülür olanda .
Cümleten Allah Yardımcımız Olsun Diyorum . Yaşamak zor .
Kimilerine göre yaşam bir sınav , kimilerine göre ise zevki bir alem . Sınavın başı doğum , sonu ölüm gibi , zevki alemin başı eğlence , sonu iğrençliklerin ta kendisi . Seçim ise kişinin kendisine özgü yaşayış şeklidir , seçim aslında yokdur . Sadece seçimi kendiliğinden kabul eyler , yaşarız . Doğrumu değilmi bunu bilemeyiz . Yaşam şekli bize göre değil , biz ona göre tarz geliştirriz . Öyleki bazende onu geliştirriz .
Yaşamın içinden gelen kifayetsiz kelimeler vardır hayatımızda , bunların anlamlarını bile bilemeden , anlamadan yaşamk bir şekildir . Aynı Seni Seviyorum derken içinizin titrememesi gibi . Oysa iç titremeli ve onu gerçekden anlayarak , bilerek , sevgiyi tanımlayarak Seni Seviyorum demeniz lazım . Bugünlerde yine anlamını ve değerini kaybetmiş bu cümlemiz , malesef bir şekle de imzasını koymuşdur . Şeklin adı , şekilsizlik .
Konuyu başka bir yöne çekelim . Kendimize ,
Kendimiz neyiz , kendimiz ne demek , kendimizin kendisi kim gibi . Hani eskilerde derlerdi ya , kendi kendinin patronu ol , yada kendi işini kendin gör vs .. gibi . Peki kendi işimizi kendimizin görmesi kadar doğal birşey varmıdır . Yokdur elbette ama yaşamın içinde olan kendimizin tarifi nedir ve yaşmda kendimizin yeri nedir , bunu bilmemiz , anlamamız ve tanımlamamız gerekir . Bunu bilmiyor isek , konuşmanın vede bunu anlatmanın yada milleti kandırmanın bir anlamı olmayacakdır . Olacaksada , bu yanlış ve yine şekilsizlikdir . Doğru olması için yapılabilecekler ise gözümüzün önünde varolan değerler ve onlara sahip çıkmanın mutluluğudur .
Kendimizi tanıyalım ; Kendimiz elimiz ayağımız kolumuz ve bacaklarımız olan bir biz değiliz . Yüreğimiz , sevgimiz , kalbimiz , düşüncemiz , mantığımız ve sosyal düşünme yeteneğimiz olan bizleriz . Yürüyebilir fakat her istediğimizde koşamayan yine bizleriz . Ağlayabiliriz ama her ağlamamızda bir neden aramayan yine bizleriz . Gülebilir , lakin neye güldüğümüzü bilmeyen yine bizleriz ... İşte burası önemli ...
Neden gülüyoruz ???
İçimiz kan ağlarken , sorunlar ardı sıra gelirken , gözlerimiz dolup dolup giderken neden gülüyoruz . Karşımıza bir komiklik çıkabiliyor ve o an her dert unutulup gülmeye kendimizi verebiliyoruz . Oysa ağlanacak durumda olan ama gülen yine bizleriz . Gerçekleri bazen hiç sayıp , yalana aldanan sanal olan hayata gülen yine bizleriz . Gülmek hakkımızmı ? Gülmeyede ihtiyacımız var , ağlamalar sona erdiği zaman diyoruz , yada gerçeği görebildiğimiz zaman diyoruz . İşte o zaman gülmeler , gülüşmeler hakkımız olacakdır . Hak olan ise yine bizleriz . Bazen hakkımızı alamasak da .
Yaşamın İçinde olan yaşamın şekilleri , şekilsizlikleri ve işte kendimiz . Kendimize olan saygımız ve kendimize olan sevgimiz bunun neresinde ? tartışılır . İyisi kendimiz gibi kendimiz olmakdan kurtulup ufkumuzu açıp , Yaşamın İçinde olanlarla savaşması gerekiyorsa savaşmak , ağlamamız gerekiyorsa ağlamak lazım diyorum , Amma lakin gerçek olanda , elle tutulur gözle görülür olanda .
Cümleten Allah Yardımcımız Olsun Diyorum . Yaşamak zor .
