- Konu Sahibi Dumadumadum
- #1
Hayat bu ya, hepimize bir rol vermiş tutunmaya çalışıyoruz
Yaşamaya alışmak zor
Kimilerimiz hayata tutunmayı başarırken, kimilerimiz hayatın kargaşasında sürüklenip gidiyor. Sağlam durmak zor
Emek istiyor bazı şeyleri yoluna koymak, direnmemiz gerekiyor acılara, ayrılıklara
Hayat acımasız Çoğu zaman arkamızdan vurur bizi. Hiç beklemediğimiz anda, hiç beklemediğimiz kişiler yara açar kalplerimizde Yetişemeyiz hayatın yalanlarına, karaktersizliğine
Ama haksızlık etmemeli kimseye, yüzümüz gülüyor bazı bazı Ne var ki bu sefer de biz tadını çıkaramıyoruz geçici mutluluğumuzun
O kadar alışmışız ki acı çekmeye, zamansız gelen kısa mutluluklar şaşırtıyor bizleri Alışmaya başladığımız anda da uçup gidiyor elimizden... Hayatta hiçbir şeye dur diyemiyoruz ne yazık ki. Hayat ellerimizden kayıp giderken sadece baka kalıyoruz olanlara Küçük bir çocuğun alamadığı oyuncağa baktığı gibi Bomboş ve çaresiz
Zamanı değerlendirmeyi bir türlü öğrenemiyoruz. Sürekli bir ikilem arasındayız
Hep bir yanımız kal diyor, bir yanımız git
Bir yanımız yap diyor, bir yanımız yapma
Kararsızlıklarla öldürüyoruz durduramadığımız zamanı
Yapacak şey çok, ama biz hep yarın diyoruz
Hem zamanı, hem sevdiklerimizi erteliyoruz Günden güne uzaklaşıyoruz, tek başınalığı seçiyoruz. Az ses çok huzur diyoruz Konuşulan çoğu şeyi dinlemiyor, önemsemiyoruz
Öyle bir gün geliyor ki, yalnız yaşadığımız günlere isyan ediyoruz Bu hayatı biz seçtik diye kızıyoruz kendimize. Ne yapacaklarımızı yapmış oluyoruz ne de yaşanacak bir mutluluğumuz oluyor. Zamanın gideni getirdiğine değil, var olanı götürdüğüne kötü bir tecrübeyle inanıyoruz
İyi ki! demek yerine keşke! demeyi seçtiğimiz zamanlara ağlıyoruz Keşke, keşke! diye haykırıyoruz giden zamanımız için
Ne acıdır ki zaman bizleri hırçın dalgalar gibi savurup duruyor Ve biz sadece giden zamanımızın ardından bakıyoruz
Ne yazık ki zamanı tutamıyoruz o zaman biz de bizim için değerli olanların zamanla elimizden kayıp gitmesine engel olalım Hiçbir şey için geç değildir ve hiçbir şey için doğru zaman yoktur. Doğru zaman, yapmayı istediğimiz zamandır Hiçbir şey için geç kalmamalı insan, yarın her şey için çok geç olabilir
Hayat acımasız Çoğu zaman arkamızdan vurur bizi. Hiç beklemediğimiz anda, hiç beklemediğimiz kişiler yara açar kalplerimizde Yetişemeyiz hayatın yalanlarına, karaktersizliğine
Ama haksızlık etmemeli kimseye, yüzümüz gülüyor bazı bazı Ne var ki bu sefer de biz tadını çıkaramıyoruz geçici mutluluğumuzun
O kadar alışmışız ki acı çekmeye, zamansız gelen kısa mutluluklar şaşırtıyor bizleri Alışmaya başladığımız anda da uçup gidiyor elimizden... Hayatta hiçbir şeye dur diyemiyoruz ne yazık ki. Hayat ellerimizden kayıp giderken sadece baka kalıyoruz olanlara Küçük bir çocuğun alamadığı oyuncağa baktığı gibi Bomboş ve çaresiz
Zamanı değerlendirmeyi bir türlü öğrenemiyoruz. Sürekli bir ikilem arasındayız
Hep bir yanımız kal diyor, bir yanımız git
Bir yanımız yap diyor, bir yanımız yapma
Kararsızlıklarla öldürüyoruz durduramadığımız zamanı
Yapacak şey çok, ama biz hep yarın diyoruz
Hem zamanı, hem sevdiklerimizi erteliyoruz Günden güne uzaklaşıyoruz, tek başınalığı seçiyoruz. Az ses çok huzur diyoruz Konuşulan çoğu şeyi dinlemiyor, önemsemiyoruz
Öyle bir gün geliyor ki, yalnız yaşadığımız günlere isyan ediyoruz Bu hayatı biz seçtik diye kızıyoruz kendimize. Ne yapacaklarımızı yapmış oluyoruz ne de yaşanacak bir mutluluğumuz oluyor. Zamanın gideni getirdiğine değil, var olanı götürdüğüne kötü bir tecrübeyle inanıyoruz
İyi ki! demek yerine keşke! demeyi seçtiğimiz zamanlara ağlıyoruz Keşke, keşke! diye haykırıyoruz giden zamanımız için
Ne acıdır ki zaman bizleri hırçın dalgalar gibi savurup duruyor Ve biz sadece giden zamanımızın ardından bakıyoruz
Ne yazık ki zamanı tutamıyoruz o zaman biz de bizim için değerli olanların zamanla elimizden kayıp gitmesine engel olalım Hiçbir şey için geç değildir ve hiçbir şey için doğru zaman yoktur. Doğru zaman, yapmayı istediğimiz zamandır Hiçbir şey için geç kalmamalı insan, yarın her şey için çok geç olabilir
