• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

yarın bebeğimi bırakıp işe başlıyorum çok çaresizim :(

SiBeL

SiBeL

oğlum ve kızım herşeyim
Kayıtlı Üye
25 Ocak 2009
516
9
296
merhaba,

bebeğimi bırakıp çalışmayı hayatım boyunca asla hiç düşünmedim.doğum iznine çıkarken ayrıldığımı da işyerime söyleyemedim ve onlar bana iznim süresince çok destek oldular.şimdi ben ayrılıyorum gelmicem de diyemedim müdürüme..iznim malesef bitti ve yarın işe gitmem gerekiyor.bir yandan bebeğim için iyi bir gelecek hazırlayalım çalışmalıyım diyorum diğer yandan bebeğimi bırakmak istemiyorum diyerek geçti son 1 ayım.ve malesef yarın işe gitmem gerekiyor ama ben istemiyorum..bebeğime yarın babaannesi ve dedesi bakacak.uzak olduğumuz için evimde bakacaklar ve ben özel hayatıma bu kadar yakınlaşılmasından hiç hoşlanmıyorum.kayınvalidem çok ii biri fakat biraz meraklı evime gelen misafirleri bile yönetmeye çalışıyor zaman zaman ve şimdi hergün benim evimde olacak bebeğime o bakacak.en kötüsüde bebeğimi annem diye seviyor sonra babaannem diye değiştiriyor ve ben bebeğimin benden başka kimseye anne demesine asla tahammül edemem.....kızlar 2 gündür ağlıyorum ne yapıcam ben psikolojim çok kötü ve sütümü de etkiliyor..siz olsanız ne yapardınız senağlama
 
hiçmi bu durumu yaşayan yok tek ben miyim bebeğinden ayrılıp onu çok özleyen, çaresiz olan :((((
 
zor tabi,şartların seni zorluyorsa çalılman en doğrusu ,idare edebiliriz diye düşünüyorsan çalışma.ben öyle yaptım.çok rahat geçinmiyoruz ama oğluma kendim baktım.hayırlısı olsun hakkında..
 
canım o kadar çok ki çalışmak zorunda anne arkadaşlarımız. ama bebeğinin geleceği için çalışmak zorundasın. merak etme ne kadar yakın olsada başkası bebeğine o seni bilir tanır her zaman. başkasına daha yakın olacak diye düşünme. sonuçta babaannesi onun da kanından iyi bakar merak etme . buna da şükür düşünsene o da olmayıp bakıcıya emanet etmek zorunda kalsaydın. pozitif düşün lütfen bak sütünüde etkiliyormuş.:sinifsinif:
 
bende ilk gün çok zorlanmıştım ikinci gün daha rahat geçti şimdiyse alıştımmm..
ve şunu fark ettim bebeğimle çok daha güzel ilgileniyorum çalışınca çünkü kendimi daha olumlu hissediyorum böylece onu daha çok mutlu ediyorumm..
 
benim de 1,5 aylık bebeğim var ve benim ve eşimin ailesi başka bir şehirde..ilk başlarda ben de bakıcı tutarım hem kimsenin düzenini bozmam hem de kimse benim düzenimi bozmaz diyordum...ama bebeğim doğunca kimselere emanet edemeyeceğimi anladım....bebeğime kayınvaldem bakacak benim de.....ne olursa olsun sonuç olarak bebeğimin babaannesi ve elden daha iyi bakar...ben de bebeğimin geleceği için çalışmak zorundayım..kayınvaldem de bizde kalacak ama bunları hiç düşünmüyorum bebeğim iyi olsun ona ben yanında yokken iyi bakılsın yeter.....bebeğim için herşeye katlanırım diye düşünüyorum:)
 
bence de, kayınvalideni bebeginden kıskanma, ilişkin iyi de olsa, kötü de olsa. Düşün bir; ya kimse olmasaydı bakacak ve sen işine saygı duymayan rahatsız, bebegine kötü davranacak birine baktırmak zorunda kalsaydın bebegini? en azından bebegin canının içidir kayınvalidenin. Bir de fıstık, şunu neden unutuyorsun; onun ANNESı SENSıN...Bu kadar basit işte. Kim ne derse, nasıl severse sevsin. Kaldı ki o da yanlışlıkla annem diyordur, torun evlat gibidir bilirsin, yoksa kendini senin yerine koymaz en hasta kayınvalide bile. Bebegini bir kenara itmeden, onun isteklerini karşılamak için çırpınacak, böylelikle senin de gönül rahatlıgıyla calışmanı saglayacak kişilerdendir kayınvalide. Gönlün rahat olsun, bebeginin gelecegine katkıda bulun gururla. Bir ay dolmadan nasıl alıştıgına şaşıracaksın korkma... O senin bebegin...Başkasının değil...
 
ben kızım 2 yaşına gelene kadar bakıcılara baktırdım,artık kreşte.Keşke yakında bir akrabam olsaydı da ona baktırabilseydim en azından bebekken.inan bakıcı işi çok ama çok daha zor.özel yaşama gelince ben de o kadar düşkünüm ki evimin özeline bakıcıya bile tahammülüm yok ama bebek sahibi olduktan sonra uzun bir süre eski hayat düzenini beklemek ya da herşeyin iyi olmasını beklemek fazla lüks bişey.birsüre düzen beklemeyin hayatınızda,yoksa hayal kırıklığına uğrarsınız.kolay gelsin.
 
slm. Durumunuzu o kadar iyi anlıyorumki...Çünkü dört hafta sonra ben de işe başlamak zorundayım. Ama maddi durumumuz pek elverişli olmadığı için başlıyorum tekrar. Eğer maddi sorunun yoksa kesinlikle bebeğine kendin bak derim. Ama çalışmaman sorun olacaksa hiç canını sıkma, bebeklerimizi güvenecek yegane insanlar kayınvalideler diye düşünüyorum. Benim ilk bebeğim doğduğunda kayınvalidemlerle beraber oturuyorduk. Evde herkes ona anne diyordu ama benim oğlum asla benden başkasına anne demedi, hani genelde kime ne diye hitap edilirse bebekler onu kapar ya öyle olmadı. Sadece bana anne dedi yavrum, seninki de öyle olacaktır, yeterki sen böyle alıştırmaya çalış. Bebeğini sağlıkla büyütmen dileğiyle...
 
salı gunu ende baslayacagım.. ve ben daha 1 yasındakı oğlumu 1000km ötede bıraktım. 4aylık oğlumada bakıcı tuttum.. ben ne yapayım?
ama mecburuz,bızım gıbı herkes aynı.. madem çalışmak zorundayız,bebelerimiz hayatla daha erken tanısacaklar. ne mutlu ki aileniz yakınınızda..

düzelecek,üzülme..alışacaksın..
 
destekleriniz için çok tşk ederim arkadaşlar..aramızda çok zor şartlarda hala çalışma hayatını sürdürmek zorunda olanlar var Allah yardımcınız olsun.
benim durumuma gelince..geçen salı başladım evden ağlayarak çıktım şirkette hep ağladım öğlenleri 15 dk için olsa bile eve geldim oğlumu görmeye.bazen uyuyor oluyordu bazense emzirmeyi yarıda kesip işe dönmem gerekiyordu çok canımı yakıyordu bu durum..akşamları 17:30 da evde oluyorum evim yakın.ama her eve gelişimde olmıcak yarın istifa edicem diyordum işe gidince biraz havam değişiyordu ortamı özlediğimden sanırım..ama haftasonu iyice düşündüm ve yapamayacağıma karar verdim..bebeğime hep kendim bakmayı düşündüm bunu hayal ettim ve bunu gerçekleştirmek istiyorum..zaten şirkette de eski pozisyonumda olamıcam ufak bi değişiklik olacak sanırım netleşmedi henüz..bu benim için zaten bir işaret gibi oldu..aslında doğum izni nedeniyle ayrılmamış olsam severek yapabilirdim belki bu işi ama oğlumu büyütmek, ilklerini yaşamak istiyorum..umarım kararım yarında değişmez :)

bu arada çalışmak zorunda olan tüm annelere de sabır diliyorum.gerçekten hem anne olup hem çalışmak zormuş..Allah hepinizin yardımcısı olsun..
 
bebegını bosuna kıskanma bebegın onuda sevsın daha ıyı sen calısırken rahat eder sevdıgı bırıyle
hem bebegın buyudugu zaman annesınden baskasını okadar sevmes oyuzdende bosuna kıskanma
benım kardesımın bebegı oldu ılk zamanlar sadece 1-2 defa kucagıma aldım gelının annesı ve etrafı sankı ellemem gerekır gıbı davranıyorlardı bu benı coook rahatsız ettı
ama bazı aıleler var bebegı dırekt kucagına verıyor okadar hosuma gıdıyorkı bu
noolucakkı sankı yemeyecegız sonucta oyuzden bende herkese vercem bebegımı oyle abuk subuk kıskanmalar ve pımpırıklıkler yapmayı dusunmuyorum
yıgenımı ıcımden geldıgı gıbı sevemedım ve buna coook gıcık olduk dogusu ıcımde kaldııı
 
bende bebeğimi 4 aylıkken anneme bırakıp işe başladım.ilk günler inanaılmaz derecede zor geldi.zırt pırt annemi arıyordum şanslıyım ki benim annem bakıyor.kayınvalide olsa bu kadar kolat arayamazdım.şimdi oğlum 9 aylık alıştım artık onu bırakıp işe gelmeye.önceleri ağlaya ağlaya geliyordum şimdi ise iyiki çalışıyorum diyorum çünkü hayat şartları çok zor ve gittikçede daha ga zorlaşacak.meleklerimiz için çalışmak zorundayız.herşey onlar içinse katlanacağız.tüm çalışan annelere allah kolaylıklar versin.
 
arkadaşım hemen karamsarlıga kapılma
önyargılıda olma
ilk gün bir geçsin bir bak eger sorun yaşarsan bunları düşün
ama şuan için bir sorun görünmüyor
belkide hiçbişey düşündüğün kadar zor olmuyaacak belkii herşey çok yolunda gidecek
 
safkan .!.:
bebegını bosuna kıskanma bebegın onuda sevsın daha ıyı sen calısırken rahat eder sevdıgı bırıyle
hem bebegın buyudugu zaman annesınden baskasını okadar sevmes oyuzdende bosuna kıskanma
benım kardesımın bebegı oldu ılk zamanlar sadece 1-2 defa kucagıma aldım gelının annesı ve etrafı sankı ellemem gerekır gıbı davranıyorlardı bu benı coook rahatsız ettı
ama bazı aıleler var bebegı dırekt kucagına verıyor okadar hosuma gıdıyorkı bu
noolucakkı sankı yemeyecegız sonucta oyuzden bende herkese vercem bebegımı oyle abuk subuk kıskanmalar ve pımpırıklıkler yapmayı dusunmuyorum
yıgenımı ıcımden geldıgı gıbı sevemedım ve buna coook gıcık olduk dogusu ıcımde kaldııı
Genişletmek için tıkla...

arkadaşım kimsenin ne yaşadıgını bilemeyiz ama
belliki senin için dolu herkes saf iyi niyetle yegenmi torunumu seveyim diye yaklaşmıyor
ve bunları insann yaaşamadan anlamıyor
her kaynana ver her görümce bir olmaz
insan bukadar tereddüt ediyorsa yaşadıgı bişeyler vardır saygı duymalıyız
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back