yardım

mrb.kısaca hikayemi anlatayım.19 yaşında şehir dışına ewlendim.eşimle az bi süre konuştuk ama sewdik enazından ben sewdim diebilirim.çok güweniodum ona onun yanında kendimi acayip mutlu hissediodum.ona sarılmadan uyuyamıyrdm kızdığımda ona sırtımı dönüodum uyuyamıodum yani okdr.sewiodum.babası küçükken ölmüş bütün sorumluluk ona kalmış.abisi war ama beşpara etmio.ailesi bozuk hacizler borçlar.yıllardır onun borcunu ödemiş.ewlendik ewe hacizler geldi.neler oldu neler.tabi ben böle şeye alışık olmayıca psikolojim boldu.kapıları açmaz oldu.insanlarla kaynaşamadım.kaynanmdan nefret eder oldum.eşim sözler werdi tutmadı ondanda soğudum.bi bebek düşürdüm ardından hamile kaldım.9aylık oğlum kistik fibroz hastası.yaşadıklarımı unutamyorum.kaynanamın yüzünü görünce sinirleniom tahammül edemiom eşime ayrı ewe gidelim diom gitmio.çok sıkılıom bunalıom.burda üç dört kapım war gideceğim.eşim yalnız bi yere de salmıo.okadar olumsuzluklar içindeyimki.ewliliğimi bitirmek istiom oğlum war.çok kötüyüm inanın.çok agresif oldum çok çabuk sinirleniom.herkesi kırıom istemeden.bunlşar özeti yani anlatsam roman olur.yardımınıza ihtiyacım war napmalıyım bensenağlama

Ayy canim benim ne kadar cok sikilmissin sen oylee sabret her zman sabir ve oglun icicn zmanaa birak eger cokta cekilmiyosa iyice otur guzelce dusun ve andan sonra yapomak istedigin neyse karimn neyse onu yap ama iyice dusun sonra daha cok pisman olacagin seyler yapma esini seviyosan bunlari bi sekilde gormezlikten gelebilirsinn ama en ii karari yine sen vericeksin

Ewranur, çok gençsiniz. Hİç alışık olmadığiınız, tanımadığınız bir yerde hiç alışık olmadığınız olaylar yaşamışsınız.
Önce bir evlilik öncesi ve başına bakalım. Evlenirken eşinizin bu sorumluluklarını bilerek evlendiniz herhalde. Eğer bilmeden evlendiyseniz, demek ki yeterince tanımadan evlenmişsiniz. Bilerek evlendiyseniz, bu kadar zor oldluğunu tahmin etmemiş de olsanız, seçiminiz bu olmuş.
Eşiniz bu sorumluluğu aldıksa, hep taşımaya devam edecektir.
Bir kere yaşadıklarınızı geride bırakmayı başarmak zorundasınız.
Sonra da durumunuz içinde en sağlıklı çözümü bulmalsınız.
Gerekiyorsa bir uzmana başvurmak doğru seçim olacaktır.
Sağlıkla,
Dr. Meltem Kavcar Sırmalı
www.onlineterapist.com

merhaba meltem hanım.ben 2.5 yıllık evliyim.13 aylık bir kızım var.31 yaşındayım.benim sorunum doğumdan sonra girmiş olduğum bunalımçbunu herkes yaşıyor biliyorum.normalde çok neşeli ve çok güleryüzlü bir insanım.ama şimdi gülmek bile bana zor geliyor.eşimle hep tartışıyorum.sesim hep yüksek hiç sakin olamıyorum.şu aralar biraz kendimi tutmaya başladım.ve biraz sakinleştim.ama eşim beraber uzmana gitmemizi tavsiye ediyor.ben kendi kendime başarmak istiyyorum ve yavas yavas oluyo gibi.siz ne tavsiye edersiniz.şimdiden teşekkür ederim..

ewlenmeden önce bi kısmını biliyordum ama ewlendikten sonra daha da arttı.ama eşim söz wermişti herkes kendi yuwasına bakıcak demişti.bnde inandım.cwp için teşkler.uzman yardımı istiyorum aslında ama eşim dikkate almıyoki.benim nekadar yıprandığımın farkında değil.ne annesi ne de o.gamsızlar ya off.

Eşinizin yaşadığınız zorlukları anlayabilemesi için ona imkan tanıyın. Sükunetle yeri geldiğinde kısa kısa zorluklarınızı ifade edin.

Rapunzel, birçok depresyon hiç müdahale etmediğinizde de ortalama 2 senede geçer. Önemli olan bu 2 sene içinde hem sizin hem de çevrenizin yaşadığı zorluklar ve sizin depresyonunuz nedeniyle bozulmuş olan algı ve değerlendirme mekanizmanız neticesinde aldığınız yanlış kararlardır.
Bir süre sonra muhtemelen siz de düzeleceksinizdir. Bu dönemde profesyonel yardım alıp almamak tabii ki sizin kararınız.
Sağlıkla,
Dr. Meltem Kavcar Sırmalı
www.onlineterapist.com