- 30 Mart 2009
- 14.049
- 63.012
-
- Konu Sahibi birboslukta
- #21
Bana konu sahibi degil bambaska biri soyledi bunuGerçekleri kabul edebilse zaten hastaligin ardina siginmaz ki, diabet evet zor bir hastalik ama hastaligini kabul edip dogru beslendiginde insulin ilaclarini duzgun ve zamaninda kullandiginda pamuk gibi dolasabiliyorsun. Cevremde cok diabetli var, hastaligini kullanip sinirli ve gergin gezenlerin tamami dietlerine uymayanlar.
Eşiniz mesaili mi çalışıyor haftasonlari evde mi? Siz ev hanımı misiniz bi de? Ortak vakitlerde nelere müsait olursunuz ona göre degerlendirilebilor. Biz de 1 yılı yeni geçtik evliliğimiz yeni. İlk 8-9 ay ayni evde birbirimizi hiç göremedik desem yeridir. Ben hem çalışıp hem okuyordum, eşim de vardiyalı işteydi. Daha birkaç aydır birbirimize vakit ayırabiliyoruz. Mesela bizden örnek vereyim fikir olur belki. sıkılınca yürümeyi severiz sevgiliyken de km lerce yürürdük özellikle deniz kenarına gitmeyi severiz. Oturduğumuz yerde merkezde deniz yok ilçede var. Arabamız da yok ama sıkılınca otobuse biner gideriz. Ayda 1-2 kez hadi bugün seni yemeğe çıkarıyorum demeye anlaştık değişiklik olsun dedik çünkü sevgiliyken daha çok geziyorduk eve tıkıldık sıkıldık birbirimize vakit az ayiriyoruz gibi geldi konuştuk bunları. Beraber yemek yapıyoruz değişik tarifler denemeyi seviyoruz ikimiz de mesela. Evden çıkmayalım dersek puzzle yaptık fena sardık bi ara. 1500-2000 parça falan güzel birseyler seçip yapabilir cerceveletip eve de asabilirsiniz. Çiçeklerle uğraşmayı seviyorum eşim de sever mesela bi gün seraya gittik çiçekler aldık. Bi gün saksı toprak aramaya gezdik. Bi gün onları döküp uğraştık vs. Bi muhabbet kuşumuz var arada onunla uğraşıyoruz eğitmek için hem hayvanlarla uğraşmak iyi geliyor tavsiye ederim bakabilirim bi çocuğum varsayıp ilgilenebilirim derseniz elbette kenarda kalacaksa yazık hiç bulaşmayın. Alışveriş yapmayı seviyoruz mesela sıkıldık marketleri gezip nelerden indirim var bakıp alıyoruz değişik şeyler gelmiş mi diye. Evlilik yeni olunca evde de eksikler bitmiyor ya şu duvara birseyler mi yapsak diyip beraber dekoratif şeylere bakıyoruz. Eşinizin ilgi alanları ve sizinkilere göre birseyler muhakkak bulunurÇok teşekkür ederim evet öyle,bir de şöyle bi durum var akşamları genelde ne yapılır? Yapacak bişey bulamıyoruz genelde hep film izle kuruyemiş çay eşliğinde sarılarak. Nadiren spor yapıyoruz ama akşamları evde film izlemekten bıkmış durumda, çok söylüyorum yapılacak çok şey var diyorum alalım çayımızı yürüyüşe çıkalım sinemaya gidelim vs sırf filme bağlı değiliz diyorum ama genelde akşamları film izleyerek geçiyor işte
Hastalığı bahane etmeyin bence, toplumun yarısı diyabet zaten, en yakın olarak da babam, yok öyle surat asmalar falan. Pasif agresif tavırlar yapana kadar bir derdin varsa açık açık konuş. Annenler konusunda da haklı olabilir bir de adamı dinlemek lazımarkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum
Şeker hastalığında bu tarz şeyler yok diye biliyorum. Sizin sanki birbirinize tahammülünüz yok gibi. Böyle yersiz şeyleri büyütürseniz saygınızda biter. Yapmayın bence.arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum
Kocan haklı işte. Aynı şeyi adamın ailesi yapsa burda ortalık yıkılır , kocan memeden ayrılmamış ne diye her şeye karışıyorlar sınır çizmeyi bilmemişsiniz diye. Aynısı bu durumda senin için geçerli. Sınırın yok. Aile kavramın oturmamış. Herkesin evi kendine, çoraba ayakkabıya kadar düşünmeyecekler bir zahmet kendi işlerine baksınlar.Ailem iyi insanlar ama sürekli özlüyoruz diyorlar çok aşırı ince düşünceliler ayağımıza giydiğimiz çoraba ayakkabıya kadar düşünüyorlar malesef bişey olunca aşırı karışma huyları var ben gerektiğinde cevaplarını kibarca veriyorum ama bu kötü insan olduklarını göstermiyor.. eşimde malesef babam çok konuştuğu için vs düşünceleri çok uyuşmadığı için pek görüşmek istemiyor
Diyabetin de tipleri var. İleri yaşlarda olanda tip 2 daha yaygın ve seyri daha duzgundur. Daha kolay kontrol altında tutulabilir. Gençlerde tip 1 daha yaygındır daha inişli çıkışlı seyreder. Bu durum psikolojik olarak da daha zorluyor haliyle. Eksik ya da yanlış yazdığım varsa kusuruma bakmayın ama özetle yargılayan kişiler Bi araştırın yargılama yapmayın diyorum ben de aynı şekildeYaşayan bilir. , malesef öyle olmuyor işte şekerim yükseliyor sık yükselişe geçiyor çok meyilli , doktorum da söylüyor genç olduğum içinmiş(!) orta yaşlı olsam şeker bu kadar oynak olmazmış vs vs.. sorun sadece suratımı bazen asmam değil ki. Sorun eşimle aile şu bu kavgalar çıkması
inşallah zamanla toparlarsınız biraz daha çabalamaya çalışın birlikte geçirdiğiniz vakiylerde daha neşeli görünmeye çalışın erkekler gerçekten neşelikadınları seviyorlar. Biz de bazen eşimle uzun süre çok güzel anlaşıp sonra o kadar saçma ve küçük bişeyden kavga edip küs kalıyoruz ki düşününce çok gereksiz buluyorum ama oluyor illa ki ya.. Eşinizle isteklerinizi ve onun isteklerini konuşmaktan geri durmayın zamanla daha iyi tanıdıkça aşabilirsiniz bi de çok önemli bi nokta herkese mutlu anlarınızı anlatıp paylaşmayın o kadar çabuk nazar değiyor ki ben buna çok inanıyorum ve kendi hayatımda yyaşıyorum bizzatarkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum
Bu durumda eşiniz haklı evet evlilik 2 kişilik ve kararlar da 2 kişilik olmalı. Benim de ailem bana çok düşkün ve ben de onlara. Ama birseye çok yorum yaptıkları zaman ben o anda mesela şöyle diyorum. Dediklerinizi biz eve gidince esimle de Bi basbasa konuşalım öyle karar verelim, fikir verdiğiniz için teşekkür ederim diyorum. İki taraf da kırılmamış oluyor. Eşime de basbasa iken diyorum huyları böyle eğer baktık olmuyor tamam diyip gecelim biz ama sonra bildigimizi okuyalımAilem iyi insanlar ama sürekli özlüyoruz diyorlar çok aşırı ince düşünceliler ayağımıza giydiğimiz çoraba ayakkabıya kadar düşünüyorlar malesef bişey olunca aşırı karışma huyları var ben gerektiğinde cevaplarını kibarca veriyorum ama bu kötü insan olduklarını göstermiyor.. eşimde malesef babam çok konuştuğu için vs düşünceleri çok uyuşmadığı için pek görüşmek istemiyor
Ozelestiri yaptıginizda suclu kim? Cunku konuda sadece suçlanan erkek gibi duruyor ama anlattiginiz coraba kadar karisan aile pek de cekilir dert degil bana kalirsa.Teşekkürler yorumlarınıza, tip 1 diyabet 7/24 mesaisi olan bitmeyen bir hastalık, yaşam biçimi falan değil yani, konuda öyle yazdım diye her gün surat asan biri değilim tabiki, bazen böyle oluyor ama. En ufak şeyden tartışıp hemen kavga ediyoruz şuraya erken gittin yok annenin sözünden çıkmadın yok sen orda beni korumadın bilmem ne. Sinir krizleri geçiriyorum içsel durumumda
Olumsuz yönlerimizi farkedip değiştirmeye çalışabiliriz. Bu da olması gereken birsey bu arada. Ben böyleyim diyip isin içinden çıkarsak zararı bize oluyorKimse kimseyi değiştirmeye çalışmamalı bence(!) değişmiyoruz çünkü yontmaya çalışmak doğru değil,ben böyle biriysem sırf eşim veya başkası için yapma davranamam ki, hatalarım varsada kibarca söylenmesini isterim ama bi erkek için ne olursa olsun ‘kır dizini biraz ses çıkarma değiş’ durumu olmamalı
Şekeriniz sık sık yukseliyorsa farklı doktora gidin ya ilacınız etki etmiyordur yada dozunda birşey vardır yada beslenmenize dikkat etmiyorsunuz genç yada orta yasla alakası ne ilk kez duyuyorum ters giden birşey var sekerinizle ilgili .Yaşayan bilir. , malesef öyle olmuyor işte şekerim yükseliyor sık yükselişe geçiyor çok meyilli , doktorum da söylüyor genç olduğum içinmiş(!) orta yaşlı olsam şeker bu kadar oynak olmazmış vs vs.. sorun sadece suratımı bazen asmam değil ki. Sorun eşimle aile şu bu kavgalar çıkması
Aileniz bu kadar ayağınıza giydiginiz çoraba ayakkabiya kadar karisiyorsa eşiniz görüşmek istememekte sonuna kadar haklı aynı olayı erkeğin ailesi yapsa kıyamet kopar değil mi ?Ailem iyi insanlar ama sürekli özlüyoruz diyorlar çok aşırı ince düşünceliler ayağımıza giydiğimiz çoraba ayakkabıya kadar düşünüyorlar malesef bişey olunca aşırı karışma huyları var ben gerektiğinde cevaplarını kibarca veriyorum ama bu kötü insan olduklarını göstermiyor.. eşimde malesef babam çok konuştuğu için vs düşünceleri çok uyuşmadığı için pek görüşmek istemiyor