Yardım edin, Psikologa gitmeli miyim?

yagmur38

yagmur38

Guru
Kayıtlı Üye
12 Mayıs 2009
388
97
36
arkadaşlar ben herzaman kaybetme korkusu yaşıyorum fakat helede son aylarda dahada ilerledi derdimi şöyle anlatim;

aşırı derecede sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşıyorum şuan 6 aylık hamileyim bilmiyorum belkide hamilelik dahada depreştirdi mesela eşimi kaybetme korkusu yaşıyorum ve inannın kendimi oan hayal aleminde buluyorum ve bi kebdime geliyorum göz yaşları içindeyim sanki gerçekten öle bişi varmış gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyo olarak buluyorum kendimi

mesela annemi babamı kaybetiğimi düşünüyorum birden ve inanın bu isteyerek olmuyo kimsem kalmamış mesela hayatta Allahım okadar kötü oluyorumki kendime geldiğimde gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuş o an yazıyorum ve oynuyorum böyle şeyler düşünmek istemiyorum yaa

sizce gitmelimiyim offff eşimede anlattım dururmumu oda git diyo ama hamilelikdende depreşmiş olabilir diyo bide ben çok çok hayalperest bi insanım ondanda olabilir diyo ne yapıcamı bilmiyorum ne olur yardım edinnnn
 
yagmur38 .!.:
arkadaşlar ben herzaman kaybetme korkusu yaşıyorum fakat helede son aylarda dahada ilerledi derdimi şöyle anlatim;

aşırı derecede sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşıyorum şuan 6 aylık hamileyim bilmiyorum belkide hamilelik dahada depreştirdi mesela eşimi kaybetme korkusu yaşıyorum ve inannın kendimi oan hayal aleminde buluyorum ve bi kebdime geliyorum göz yaşları içindeyim sanki gerçekten öle bişi varmış gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyo olarak buluyorum kendimi

mesela annemi babamı kaybetiğimi düşünüyorum birden ve inanın bu isteyerek olmuyo kimsem kalmamış mesela hayatta Allahım okadar kötü oluyorumki kendime geldiğimde gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuş o an yazıyorum ve oynuyorum böyle şeyler düşünmek istemiyorum yaa

sizce gitmelimiyim offff eşimede anlattım dururmumu oda git diyo ama hamilelikdende depreşmiş olabilir diyo bide ben çok çok hayalperest bi insanım ondanda olabilir diyo ne yapıcamı bilmiyorum ne olur yardım edinnnn
Genişletmek için tıkla...
aynen o bendede var bu sıralarda hatta diyorumkı kendime kızıyorum neden böyle düşünüyorum diye degşik bi ruh hali işte ama ben işten ayrıldım evdeyım iş arıyorum canım sıkılıyo heralde ondan pisikolojım bozuldu diyorum yada çocukken çok yanlız kalmışsındır belkide evde oldun ark ortamın oldun varmıydı öle bir durumunkı
 
hayır tam tersi çok güzel bi çocukluk geçirdim çok anlayışlı sevgi dolu bi ailede büyüdüm çokda arkadaşlarım vardı ama şimdi eşimin tayini buraya çıktı ve birden bire kimsem kalmadı bilmiyoeum belki bundandır annem babam yanımda diil arkadaşım yok hiç burda oturupda konuşabileceğim kimsem yok bütün gün evde oturuyorum işe girdim ama eşimin saatleriyle hiç uyuşmadı çıkmak zorunda kaldım sonrada hamile kaldım işte yani okadar sosyal bi insanken asosyal oldum kaldım
 
yagmur38 .!.:
hayır tam tersi çok güzel bi çocukluk geçirdim çok anlayışlı sevgi dolu bi ailede büyüdüm çokda arkadaşlarım vardı ama şimdi eşimin tayini buraya çıktı ve birden bire kimsem kalmadı bilmiyoeum belki bundandır annem babam yanımda diil arkadaşım yok hiç burda oturupda konuşabileceğim kimsem yok bütün gün evde oturuyorum işe girdim ama eşimin saatleriyle hiç uyuşmadı çıkmak zorunda kaldım sonrada hamile kaldım işte yani okadar sosyal bi insanken asosyal oldum kaldım
Genişletmek için tıkla...

hım üzüldüm adına bi şekilde işte eskiden yaşadıgın hayatla şimdiki yaşadıgın hayat çok farklıymış ondanda olabilir evdesin yanlızsın bunlar büyük etkenler bence umarım eşin seni anlıyabiliyodur
 
cnm ya bi ara bnde de vardı her gece ağlardım aklıma hep ölüm gelirdi ama kendi ölümüm değil sevdiklerimin ölümü gelirdi bigün karar verdim ve psikiyatriye gittim anti depresan ve atarax verdi onları bi süre kullandım şuan gayet iyiyim bence mutlaka bi gitmelisin insan bu korkuyla yaşıyamaz.
 
canım benım bence bırseyın yok..sadece arkadasa ıhtıyacın var tatlım...komsu edınmelısın arkadas edınmelısın..ve kendıne mesgul olucak bırseyler bulmalısın..sık sık dısarı çıkıp temız havada almalısın..bahar gelıyor ..tam sana gore hava ısındı bak...
 
Kaybetme korkusu dönem dönem her insanda orta çıkıyor. Belki sizde hamileliğin verdiği bir hassasiyetten dolayı olmuş olabilir. Anksitiyeler dönem dönem kişinin ruhsal açıdan zayıf olduğu dönemlerde belirlenir. Şöyle düşünün, ne yaparsanız yapın kaçınılmaz olayları engelleyemezsiniz, duyduğunuz endişe fazlalığı bunu değiştirmez. Allah korusun tabi eşinize bişey olmayacak bu sadece kafanızda kurduğunuz nevrotik bir düşünce.Bu düşünceyle başa çıkabilirsiniz, bunun yersiz ve saçma olduğunu kendinize sık sık sorun, rahatladığınızı göreceksiniz.
 
Hem narin bir yapın var, hem de "annelik" duygusu seni hassaslaştırmış gibi görünüyor. Kendini mümkün olduğu kadar meşgul et, ne yapmaktan keyif alıyorsan onlarla uğraş, kafanı dağıt. Bu; arkadaş, akrabalarla görüşmek, kitap okumak, müzik dinlemek, film izlemek, puzzle yapmak olur. Bulunduğun yerde sohbet edebilecek kimsen olmadığını söylemişsin, mevcut arkadaşlarınla telefon, msn üzerinden zaman zaman muhabbet edebilirsin. Hamileyken yapılabilecek hatta yapılması önerilen hafif egzersizler var, onlar stresini kesinlikle azaltır, onları yapabilirsin. Ben yine de psikologa görünmeni tavsiye ederim, kaybedeceğin hiçbir şey yok canım...ınanıyorum bunu en kısa zamanda aşacaksın...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
  • Kilitli
LUTFEN YARDIM EDIN
Yorumlar
7
Görüntüleme
5K
Mune
Mune
X