yapı olarak cok sinirliyim 2 cocuk sahıbıyım sakinlesmek ıstıyorum :(

yapı olarak cıddı sınır sahbıyım cok cabuk kızabılıyorum ve 2 cocuuk sahıbıyım sakınlesmek ıstıyorum ama aynı zamaanda emzırıyorum onun ıcın ılaç alamıyorum bıtkısel olrak benı sakınlestırıcek aama sutumun kesılmesını saglamıycak,bebegıme zarar vermıycek bı sey arıyorum .... arastırdım melısa cayı yazıyo her yerde ama genede emın olamaddım rıca edıyorum yardımcı olun bana .... bı an once sakınlesmem lazım hem evlılıgım hem cocuklarımın saglıgı hemde kendı akıl saglıgım ıcın .....

Merhaba,
Bitkisel çayların faydası olabilir tabii ama bence doktorunuzla konuşmadan kullanmayın. Ayrıca bir psikologla görüşme imkanınız varsa bu size iyi gelebilir. 2 çocuğunuzun olduğunu söylemişsiniz. Çocuklarla sadece siz ilgileniyorsanız, kendinize ait bir zaman diliminiz yoksa sinirli olmanız çok normal. Her insanın kendine ayırdığı bir zamana ihtiyacı vardır. Eğer mümkünse eşinizden bu anlamda bir destek alın. Her gün yarım saat dahi olsa eminim ki istediğiniz bir şeyi yapmak iyi gelecektir. Çok fazla bilgi vermemişsiniz o yüzden tahmini şeyler söylüyorum ama arkadaş desteği de sizi rahatlatabilir. Arkadaşlarınızla görüşmek, konuşmak sizi biraz daha sakinleştirebilir. Çocuklarınıza kızmak yerine neyi neden yapmaması gerektiğini ona uygun bir şekilde anlatın ve doğru olanı da söyleyin ki ne yapmamasının yanı sıra ne yapması gerektiğini de bilsin. Sizin onlara sinirlenmeniz negatif de olsa bir ilgidir. Sinirlenmek yerine ödül sistemini kullanmanız hem ilişkinizin daha sağlıklı olmasını sağlar hem de eğer ki çocuklarınızın hırçın tutumları varsa bunu dizginler. Ödül derken bu illa ki maddi bir şey olmak zorunda değil. Onu takdir etmeniz, "aferin" demeniz de güzel bir ödül olabilir. Örneğin sizi sinirlendiren şey odasının dağınık olmasıysa ve o gün çocuğunuz odasını daha az dağıtmışsa bunun farkında olduğunuzu belirtip ona teşekkür edebilirsiniz, aferin diyebilirsiniz. Bunun karşılığında onun sevdiği bir yemek yapabilirsiniz. Ama bu bir çıkar ilişkisine dönüşmemeli tabii ki. Her şeyin yolunda olduğu bir zamanda yaşadığınız sıkıntıyı eşinizle paylaşıp ondan da destek alabilirsiniz. Bunu sakin ve yaşadıklarınızı açık bir şekilde paylaşırsanız eşiniz de size yardımcı olacaktır. Son olarak bu siniri sorgulamanızı öneririm. En çok neye sinirleniyorsunuz? Neden sinirleniyorsunuz? Bu durum size ne katıyor ve ne kaybettiriyor? Sinirlenmek yerine başka ne deneyebilirsiniz? Bunları sorgulayıp en azından bir kısmını çözümlerseniz sanıyorum hayatınız daha rahat olacaktır.

benım oglum 4 yasında bız henuz oda dagınıklı mevzularına gelmedık kzım 9 aylık ve 9 aydır gece uykusu gormedım sureklı gece oyun ıstıyo oglum okula gıdıyo zaten cogu zaman evde yok ama eve gedıgınde o bıle en ufak bısıyde sınırlenıyorum yapmamam gerektıgını bıle bıle ama kendımı frenlıyemıyorum doktora gıtmek dıye bısıy soz konusu bıle deıl oyle bı ımkanım yok genelde kıtap okuyarak anlamaya calısıyorum kendımı ama bı yere kadar oda ınsan bı bılene danısmak ıstıyo....esım dersen o zate n ben calısıyorum sen hallet modunda hep cok nadır keyıflı olursa ılgılenır , fırsat buldukca arkadaslarla da gorusmeye calısıyorum ama cok sık oldugu soylenemez,asabi sinir bızım aılede ırsı gıbı bısıy frenlıyemıyorum neden nıcın bılmıyorum ama bu gıdısatım benı korkutuyo kımseyle kolay kolay bı sıkıntımı paylasamaamm hep ıcıne atan bırıyım burdakı psıkolog bolumunu gorunce danısmak ıstedım....

Tekrar merhaba,
Anlattıklarınıza bakılırsa sinirli olmanızdan daha doğal bir şey yok. Ama güzel olan bir nokta var ki bunun size ve ailenize zarar verdiğinin farkındasınız. Yardım alabilme şansınız olsa çok iyi olurdu. Gene de eşinize durumunuzu anlatmanızı öneririm. O dışarıda çalışıyor olabilir, ama evde 2 küçük çocuğun bakımını üstlenmek ve bunun yanı sıra bir de ev işleriyle meşgul olmak da hiç kolay bir şey değil ve bu durum sizi zorluyor. Eşinizi suçlamadan, sadece yaşadıklarınızın size ne hissettirdiğini açıklayın. Ne kadar yorulduğunuzu, zorlandığınızı ve korkularınızı paylaşın. Unutmayın ki siz sağlıklı olmadan çocuklarınızın da eşinizin de sağlıklı ve mutlu olması mümkün değil. Bir çarkın dişleri gibi düşünün; bir diş bozulursa diğerleri de işlemez. Çok küçük de olsa bir şeyleri eşinizin üstlenmesini isteyebilirizsin. Bu süreçte de siz kendinize bir zaman dilimi yaratmış olursunuz. Sadece size ait olan küçük bir zaman dilimi bile kendinizi iyi hissetmenizi sağlayabilir. Kızınız henüz çok küçük sözlü iletişimi doğrudan anlaması mümkün olmasa da gene de ona kısa açıklamalar yaparak yatması gerektiğini anlatabilirsiniz. Ve bu noktada net bir tutum sergilemelisiniz. Çok ağlıyor diye tekrar oyuna dönmeye izin vermeniz ağlayarak istediğini elde ettiği mesajı verecektir. İlk başlarda istediği saate kadar sizle oyun oynayamamak hiç hoşuna gitmeyecektir ve sabrınızı fazlasıyla zorlayabilir. Ama sabırlı olursanız bir noktadan sonra uyum sağlayacaktır. Belirlediğiniz uyku saatine yaklaştıkça onu yoracak ve uyumasını kolaylaştıracak oyunlar tercih edebilirsiniz. Yatma vakti gelmeden önce oynadığınız oyunun son oyun olduğunu birazdan yatacağını ona net bir şekilde söyleyebilirsiniz.
Kendinize bir hobi edinmenizi öneririm. Eğer dışarıda herhangi bir şey yapmanız mümkün değilse evde de yapabileceğiniz pek çok şey var. Örgü örmek, bir şeyler boyamak, bulmaca çözmek ya da hoşunuza gidecek herhangi başka bir şey. Hayatınız sadece eşinize ve çocuklarınıza odaklı olmasın yani kendiniz için de yaptığınız bir şeyler mutlaka olmalı. Her şeyi içinize attığınızdan bahsetmişsiniz. Bu pek çok kişinin yaptığı bir şey olmakla birlikte aslında insanlara olumsuz dönüşü çok fazla olan bir şeydir. Güvendiğiniz insanlarla yaşadığınız sıkıntıları paylaşmak, onların desteğini almak, içinizde yaşadığınız ve sizi yoran durumları dışarıvurmak sizi rahatlatacaktır. Aksi halde yaşadıklarınızın dışavurumu sinirliliğiniz olarak dönmeye devam edecektir. Bunun kolay olmadığını biliyorum, uzun zamandan beri süregelen bir tutumunuz var ve bunu bir anda değiştirmek mümkün olmayabilir. Fakat kendinizi yakın hissettiğiniz arkadaş(lar)ınızla sizin belirlediğiniz ölçüde paylaşımlarda bulunarak işe başlayabilirsiniz. Ya da bu fikre alışana kadar içinizde tutuklarınızı yazmayı da deneyebilirsiniz. Bu da rahatlamanıza yardımcı olabilir. Ama arkadaş ya da çevre desteğin yerini tutmayacağını unutmamalısınız. Son olarak böyle olmadığına dair bir şey söylememiş olsanız da oğlunuza da zaman ayırmanızı şiddetle öneririm. Onun da sizin ilginize çok ihtiyacı var. 2 çocuğunuzla birlikte oynayabileceğiniz oyunlar bu noktada kurtarıcı olabilir. Bunun dışında sadece oğlunuzla oynadığınız zamanların da olmasını öneririm. Oğlunuz da sizin için kardeşi kadar kıymetli olduğunu hissetmeli. Kızınız çok küçük olduğu için ona daha fazla zaman ayırmanız gerekiyordur ama oğlunuz da annesinin kendisine özel bir zaman ayırdığını hissettiğinde bu sürenin uzunluğunun zaten bir önemi olmayacaktır.

tamamiyle beni anlatmışsın
bende acayip sinirli bi insanım

büyük oğlum 3 yaşında, küçük oğlum 1 yaşında
çok ama çok yıprandım, kendime hiç vakit ayıramıyorum

ev her zaman dağınık, ben çok düzenli titiz ve sessizliği huzuru seven bi insanım.
ama malesef ev dağınık olduğu zaman çok sinirleniyorum, büyük oğlum çok bağırıyo, çığlık atıyo, oyuncaklarını gelişi güzel fırlatıyo

kesinlikle bişeye yapma dediysem gülerek inadına yapmaya devam ediyo, bu sefer çok sinirleniyorum ve dövüyorum
ondan sonra çok pişman oluyorum, ona sarılıp sarılıp ağlıyorum

eşime çocuklarla ilgilen onlarla oyna dediğim zaman "ben çok yorgunum, sen işini bırak onlar uyuyunca yaparsın" diyo
bazen kahvaltı sofrasını bile saat 13.00 14.00 gibi topluyorum.

oturduğumuz ev sıfır, daha taşınalı 2 sene oldu, ne hayallerle aldık,taşındık
ama gel gör duvarlar hep boya içinde, oğlum her yeri kalemle çizdi, parkeleri çizdi, lcd televizyon resmen falçatayla çizilmiş gibi çizik içinde, koltukları kalemle çiziyo

çalışma hayatını özledim, maddi sıkıntımız da var o yüzden de çok sinirli oldum
3 senedir çalışmıyorum, evdeyim, 3 senem boşu boşuna geçmiş gibi hissediyorum, Allaha şükür 2 tane çok tatlı yavrum var ve kendim büyüttüğüm için çok mutluyum ama bu 3 sene içinde keşke başka şeyler de başarabilseydim
mesela kurslara falan gitmek istiyorum ama çocukları kime bırakıcam

benım zzaten gunluk tutmaak gıbı bı alıskanlıgım var allahtan defter bıttımı okur ve yakarım hatta bazen gulerım yazdıklarıma bunlaramı uzulmusum ben dıye...konusamaddıgım ıcın yazıyorum oda olmasa kafayı yerdım herhalde ogluma cıddı bbır zaman zarfında ılgı,ıtına ve ozenı gossterıyorum...

oğlunla nasıl zaman geçiriyosun
neler oynuyosun

beraber oyun oynuyoruz,kitap okuyorum ona,okul derslerını yapıyoruz gununun nasıl gectıgını konusuyoruz tabı hepsi tek seferde tek gunde deıl, elımden gelenı yapmaya calısıyorum