ne kadar çok seversen sev.eğer seni yıpratıyor ve mahfına sebep oluyorsa,seni sevdiklerinden ve sevdiğin şeylerden uzaklaştırıyorsa o gerçek sevgi olamaz.
sevgi de acı her zaman bir parça vardır ama öldürücü değildir.o yüzden değil midir ki sevdiğimiz bir şey yeniden can bulur da dile gelir? bir çiçeğe sadece su vermek yemiyor.biraz sevmek biraz konuşmak gerek ki kendine gelsin.çocukları da sevdiğimizi göstermemiz gerekiyor.hatta anneyi,babayı.sevgi olmayınca ayakta durmuyor hiç bir ruh.
sen seviyorum diyorsun biliyorum içinde yaşadıklarını ama herkesin bir kül olup bir de küllerinden yeniden doğma zamanı vardır.karşındaki değil sevginin kaynağı sensin.sen olmasan sevdiğim dediğin bir hiç.ben varsam var, ben yoksam yok.olamaz..sen, sevmeyi seven birisin.içinde sevgini sunmak istediğin, doyasıya açmak istediğin biri var ama o anılardaki kişi değil buna emin ol.hariçten gazel okumak gibi gelir bazen karşımızdakinin söyledikleri.
bir yanılgı içinde olduğunu umarım anlarsın, geç olmadan.hayat devam ediyor.