Yanlızlık Hastalığı / Aziz Kılıç

Yalnızlık Hastalığı

YALNIZLIK HASTALIĞI

Bu şehirde her şey garip,her şey bana yabancı,
Sürgüne gönderilmiş bir siyasi suçlu kadar yalnız,
Yaşamım izne bağlı, nefes almam,“Nefes al” komutu beklemede.
Ve şehirde atacağım adımlar sayılı,
Her yerde insan seli, gülüşmeler, konuşmalar, kahkahalar,
Ben mi? İçlerinde fakat yalnız.
Gür ekinler arasındaki, ayrık otları gibi herkese yabancı.
Hava; nemli bir yaz sıcağı kadar boğucu,
Bahar serinliğinde.
Garip ve yeni bir hastalık sendromu,
Ruhumda teşhisi konulmamış bir ızdırap.
Beynimi yakıp kavuran düşüncenin,
Ruhumdaki ızdırabın,
Ve bendeki tanımsız hastalık sendromunun,
Adını koydun,
Yalnızlık hastalığı.
Yani sensizlik hastalığı

AZİZ KILIC