Yalnızlıkla baş etmeyi öğrenenler

maviay55 .!.:

Şöyle ki yalnız miyim yalnız mı hissediyorm diye sordum kendime . Çünkü derler ki bazen insan etrafında cok kişi varken de yalnız hissedebilirmis kendini. Bunun sebebi sizi anlayan birinin olmaması . Bazen ise sadece bir kişi vardır ama anlıyordur sizi yeter size . İşte benimde de hep bir kişi vardı 8 yaşından 27 yaşıma kadar yanımda. Farkettim ki bu arkadaşlık bağımlılık ilişkisine dönmüş. Çünkü onunla uzak olmak küsmek düşünceleri bana anksiyete kaygı atakları yaşatmaya başladı son yıllarda. Başta önemsemedim ama sonra farkına vardım. Üniversite hayatım varken okuldan da arkadaşlarım olduğu için mutluydum. Sonra koptuk. Yazmayana da birkaç kez ben yazmayı denedim ama gereken değeri bulamayınca vazgeçtim. Kimisi gerçek değilmiş ki zor günümde bıraktı gitti. Vs vs. Şimdi bu yanımda tek olan arkadaşımın benden başka bir tane daha samimi arkadaşı oldu son yıllarda onu kiskanmaya basladim devamlı ki önceden bende kıskançlık diye birşey yoktu. Bu yıl ise Ağustos ta biriyle tanisti birden evlenme kararına bağlandı bugün aileleri tanışıyor. Ben içinden çıkılmaz duygulara giriyorum ve beni rahatsız ediyor. Yalnızlık korkum tetiklendi yine çünkü. Kizkardesim 23 yaşında onunda 2 yıllık iliskisi var. Aklıma sürekli gelen düşünceler o da evlenecek bu da evlenecek sen tek kalacaksın. Zaten 7 aydır işsizim ve bunalimdayim. Bu yalnızlık işini nasıl asacağımı bilmiyorum. Bu arada ise girince geçer diyeceksiniz belki ama şimdiye dek işyerlerinde hiç iyi insana rastlamadım ki zaten iş ortamindan arkadaşlık zor . Bu yaştan sonra dost bulmak güvenmek de zor herkeste bir bireysellik maneviyata önem veren insan bulamıyorum herkes maddi olmuş.

Sürekli bu arkadaşımın artık evlenip mutlu olacağını kocasıyla gezip tozacagini eskisi gibi beni arayıp sormayacagini düşünüp aglayasim geliyor :/

Genişletmek için tıkla...

maviay55 .!.:

Şöyle ki yalnız miyim yalnız mı hissediyorm diye sordum kendime . Çünkü derler ki bazen insan etrafında cok kişi varken de yalnız hissedebilirmis kendini. Bunun sebebi sizi anlayan birinin olmaması . Bazen ise sadece bir kişi vardır ama anlıyordur sizi yeter size . İşte benimde de hep bir kişi vardı 8 yaşından 27 yaşıma kadar yanımda. Farkettim ki bu arkadaşlık bağımlılık ilişkisine dönmüş. Çünkü onunla uzak olmak küsmek düşünceleri bana anksiyete kaygı atakları yaşatmaya başladı son yıllarda. Başta önemsemedim ama sonra farkına vardım. Üniversite hayatım varken okuldan da arkadaşlarım olduğu için mutluydum. Sonra koptuk. Yazmayana da birkaç kez ben yazmayı denedim ama gereken değeri bulamayınca vazgeçtim. Kimisi gerçek değilmiş ki zor günümde bıraktı gitti. Vs vs. Şimdi bu yanımda tek olan arkadaşımın benden başka bir tane daha samimi arkadaşı oldu son yıllarda onu kiskanmaya basladim devamlı ki önceden bende kıskançlık diye birşey yoktu. Bu yıl ise Ağustos ta biriyle tanisti birden evlenme kararına bağlandı bugün aileleri tanışıyor. Ben içinden çıkılmaz duygulara giriyorum ve beni rahatsız ediyor. Yalnızlık korkum tetiklendi yine çünkü. Kizkardesim 23 yaşında onunda 2 yıllık iliskisi var. Aklıma sürekli gelen düşünceler o da evlenecek bu da evlenecek sen tek kalacaksın. Zaten 7 aydır işsizim ve bunalimdayim. Bu yalnızlık işini nasıl asacağımı bilmiyorum. Bu arada ise girince geçer diyeceksiniz belki ama şimdiye dek işyerlerinde hiç iyi insana rastlamadım ki zaten iş ortamindan arkadaşlık zor . Bu yaştan sonra dost bulmak güvenmek de zor herkeste bir bireysellik maneviyata önem veren insan bulamıyorum herkes maddi olmuş.

Sürekli bu arkadaşımın artık evlenip mutlu olacağını kocasıyla gezip tozacagini eskisi gibi beni arayıp sormayacagini düşünüp aglayasim geliyor :/

Genişletmek için tıkla...

maviay55 .!.:

Şöyle ki yalnız miyim yalnız mı hissediyorm diye sordum kendime . Çünkü derler ki bazen insan etrafında cok kişi varken de yalnız hissedebilirmis kendini. Bunun sebebi sizi anlayan birinin olmaması . Bazen ise sadece bir kişi vardır ama anlıyordur sizi yeter size . İşte benimde de hep bir kişi vardı 8 yaşından 27 yaşıma kadar yanımda. Farkettim ki bu arkadaşlık bağımlılık ilişkisine dönmüş. Çünkü onunla uzak olmak küsmek düşünceleri bana anksiyete kaygı atakları yaşatmaya başladı son yıllarda. Başta önemsemedim ama sonra farkına vardım. Üniversite hayatım varken okuldan da arkadaşlarım olduğu için mutluydum. Sonra koptuk. Yazmayana da birkaç kez ben yazmayı denedim ama gereken değeri bulamayınca vazgeçtim. Kimisi gerçek değilmiş ki zor günümde bıraktı gitti. Vs vs. Şimdi bu yanımda tek olan arkadaşımın benden başka bir tane daha samimi arkadaşı oldu son yıllarda onu kiskanmaya basladim devamlı ki önceden bende kıskançlık diye birşey yoktu. Bu yıl ise Ağustos ta biriyle tanisti birden evlenme kararına bağlandı bugün aileleri tanışıyor. Ben içinden çıkılmaz duygulara giriyorum ve beni rahatsız ediyor. Yalnızlık korkum tetiklendi yine çünkü. Kizkardesim 23 yaşında onunda 2 yıllık iliskisi var. Aklıma sürekli gelen düşünceler o da evlenecek bu da evlenecek sen tek kalacaksın. Zaten 7 aydır işsizim ve bunalimdayim. Bu yalnızlık işini nasıl asacağımı bilmiyorum. Bu arada ise girince geçer diyeceksiniz belki ama şimdiye dek işyerlerinde hiç iyi insana rastlamadım ki zaten iş ortamindan arkadaşlık zor . Bu yaştan sonra dost bulmak güvenmek de zor herkeste bir bireysellik maneviyata önem veren insan bulamıyorum herkes maddi olmuş.

Sürekli bu arkadaşımın artık evlenip mutlu olacağını kocasıyla gezip tozacagini eskisi gibi beni arayıp sormayacagini düşünüp aglayasim geliyor :/

Genişletmek için tıkla...

humeyra92 .!.:

Bende de aynı durum var...illa yakın olucam...ama yok bu zamanda herkes üstünlük çabasında sadece...güvenemiyorum güvensemde hep aynı sonuçları yaşıyorum..resmen asosyal oldum eşim ailem dışında 3 4kişi var görüştüğüm..onlarlada çok yakın arkadaş değilim sadece arkadaşım...

Genişletmek için tıkla...

maviay55 .!.:

Esin olması yetmiyor mu duygusal boşluk acisindan

Genişletmek için tıkla...

cokguzelolsun .!.:

her zamanki gibi yine yanlızlığı övucem gardınızı alın.
yanlızlık dunyadaki en guzel his.
bir iki tane canın çok sıkıldığında aradığı arkadaşı olacak insanın, ama en buyuk eğlencesi tek başına gezmek dolaşmak, alışveriş yapmak, film dizi izlemek olacak.
ne anlıyosunuz insanlardan, geneli ağzını tutamaz, dedikodunuzu yapar, kıskanır, çekemez, rekabete girer, yalan söyler hal böyleyken ne mana insanlarla olma isteği.
humanistim ama insanları sevmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Seridina .!.:

Bak bende de seninkine benzer bir sorun vardı. İlk atandığım zaman hiç kimseyi tanımadığım kocaman bir şehire geldim ve sırf yalnız kalmamak için saçma sapan kişilerle arkadaşlık kurmaya çalıştım. Sonuç hüsran tabii ki...Sonra farkettim ki onlarla yapabileceğim her şeyi tek başıma da yapabilirim. Tiyatroya gidebilirim, yemek yiyebilirim, sinemaya gidebilirim. O an tamam dedim kimseye ihtiyacım yok. Hala da öyleyimdir. Evliyim ve evet eşimi çok seviyorum. Çocuğum da var ama kendimin en yakın ve en iyi arkadaşı benim. Siz de öyle olun. Tabii ki gezdiğiniz ya da arayıp telefonla iki kelime edebileceğiniz biri olsun. Olsun ama şartta değil. Mesela geçenlerde yaşadığım yerde bir mekan gördüm. Dikkatimi çekti. Merak ettim. Eşim evdeydi ama çok yoğundu. Kız zaten küçük hemen uykusu geliyor. Eşime söyledim şuraya gideceğim diye tamam dedi.Oraya gittim, bir kahve içtim, sonra eve geri döndüm. Eşimi beklesem hem sinir olacaktım hem de o gerilecekti e çocuk mızmızlanacaktı zaten hava soğuk ama bunlar benim oraya gitmek engellemedi. Yani siz önce kendinizin en iyi arkadaşı olun sonra zaten iyi arkadaşlar bulur sizi. Merak etmeyin. ☺

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Kendimle başbasa kalmayi yalnizlik saymayacak kadar seviyorum kendimi. Bence herkesin kendiyle kaliteli zaman gecirmeye,kendiyle basbasa kalmaya hakki var. Ama tuvalete giderken bile arkadasini cagiran bir milletiz. O yuzden kendini tanimadan , kendini bilmeden yaslanip giden insanlar var.
Benim hayatimda cok arkadasim var , iyi insanlar da var ama kaliteli zaman gecirecegim insanlar degiller maalesef. Ataerkil bakis acisina sahipler,hayatlarina bir arti katmadan oyle yasayip akisina birakan -evlilik disinda muhabbeti olmayan insanlar.
O yuzden genelde kendimle zaman geçiriyorum. Uzun bisiklet turlari yapiyorum, birami alip hamakta kitap okuyorum, tek basima kamp yapiyorum, balat'a gidip mezatlara katiliyorum,kitapci geziyorum,internette takiliyorum,resim ciziyorum. Tek basima konsere gittigim bile olmuştu. Bir tiyatroya tek gitmeyi sevmiyorum,cikinca biriyle yorum yapma istegime. Onun disinda yalniz da hayat guzel geciyor. Sahsen is cikisi kendimle basbasa olmayi is arkadaslarimla ozsutte tatli yemeye tercih ederim.
Canim kendim

Genişletmek için tıkla...

putixa .!.:

Ben de yalnizlik cekenlerdenim.. Ama dert etme, buna bile alisiyo insan. Ilk zamanlar cok cok zorlandim ama simdi o kadar degil. Rahat birak kendini, her sey olacagina varir.

Genişletmek için tıkla...

tatlialirim .!.:

Benim yazmama gerek kalmadi, herseyi yazmissin
Aslinda arkadasim olsun isterim ama bu sebeplerden olani da hayatimdan cikardim
yarisa, dedikoduya, riyakarliga, nankörlüge ihanete gelemiyorum ve bunlari hepsi arkadas icin gecerli
Iyisi denk geldi de ben mi birakmadim
Bu durumda olmaya yol verip enerji alanimi temiz tutmaya özen gösteriyorum
Kendime amaclar ediniyorum, kendimi gelistirmeye cabaliyorum
Yalnizlik özgürlük aslinda

Genişletmek için tıkla...

maviay55 .!.:

Neler yapıyorsunuz mesela? Mesleğiniz nedir işinizden ailenizden memnun musunuz bu faktörleri de onemsiyorum sevgiliniz varmı mesela. Bende o da yok da..

Genişletmek için tıkla...

maviay55 .!.:

Ya insan tabiki kendini sevmeli kendiyle vakit geçirmeli.ama ben inanmıyorum tek başına sürekli kalıp mutlu olunabileceğini. Bunu karşılayan bir aileniz vardır muhakkak. Anne olur baba olur kardeş olur herseyinizi paylaşacak biri illa vardır diye düşünüyorum bu durumlarda. İnsan çatlar ya hep kendi ile kendi ile nereye kadar.. zaten arkadaşlar biriniz evlisiniz çocuğunuz var bunlar duygusal boşluğu kapatıcı faktörler . Diğer arkadaş marjinal bir yaşantınız var biraz mezat günlerinde ne alıyorsunuz balatta çalışırken gorurdm hep pahalı.mi mesela merak ederdim.. yada ne bileyim bira ve hamak keyfi kamp yapan bir genç kadının çevresi olur ya illaki kamp tek başına olmaz ki... İlla benim gibi birine yapışık hissetmeyin tabi sonra böyle sacmasapan sorun oluşuyor kaygı atağı yaşayacak kadar . Üni zamanları paramı kazanirdim haftasonu çalışıp keyif alırdım kendime biseyler almaktan. Tek olmaktan. Ama artık değil bir yerde kafede tek otursam üzülüyorum etrafıma bakınız sıkılıyorm nedense..

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Yoo hic arkadas grubumla kamp yapmadim.
Cok nadir sevgiliyle ama genelde tek yapıyorum. Uzun yola tek cikiyorum çadırımi falan tek kuruyorum. Marjinal de değilim ya 9/5 calisan biriyim :)
Hamakta da is cikisi kafa dinleyeyim diye tek basima gidiyorum. Zaten hamagim tek kisilik :)
Arkadas eksikligi hissettigim zamanlar (bugun gibi) couchsurfing sitesinden turistleri gezdiriyorum. "Su an musaitim" uygulaması var mesela hang out. Bugun canım sıkılınca actim, bir suru turist vardi. Duyma engelli ama bu gezginligine engel olmamis şili'li biriyle buluştum . Cok anlasamadik ama yine de ufuk açıcı bir gündü benim icin.
Mesela... sen de deneyebilirsin bu siteyi. Ben bos beles insanlarla kafede para harcayip avm gezecegime yillardir bu uygulamadan birileriyle sosyallesiyorum.
Balatta da...
mutlaka git mezata. Coook keyifli. On liradan açiyorlar ürünü. Kaliteli bir kalabalik varsa fiyatlar artiyor ama haftaici ozellikle aksam mezatlarinda sudan ucuza gidiyor cogu sey. Ben 20 liraya cooook guzel bir muzik kutusu almistim. 10 liraya sovyet pulu (pul koleksiyonum var da) , 20 liraya matruska (cok pismanim.gaza geldim aldim) , 10 tlye 5 adet eski orijinal plak (ablamin gramafonu var. Ona hediye), 30 liraya gaz lambası falan almıştım... evinde satilacak tarzda birsey varsa götürüp satip nakit para da kazanabilirsin. Cok guzel birsey mutlaka git :)

Genişletmek için tıkla...