Seni sana bıraktım ben,
Sana emanet ettim.
Zor oldu inan çok zor,
Taşıyamadım o yükü omuzlarımda.
Oysa ki nice ninelerimiz değil miydi?
Yürekleri kadar büyük mermileri taşıyan,
Bir nefeste...
Değildim,değilim ben onlar kadar,
Güçlü ve bir o kadar da yüce.
Ondandır belki de sana kapadığım kapılar.
Yüzüne çarpmadım hiç bir zaman,
Sadece,sadece...
Yavaş yavaş örttüm üstüne,
Tek hata...
O ağır ağır kapanan kapının arasından çıkar gelirsin diye bekledim hep
Ama GELMEDİN...
Biliyordun sen de artık seni sana bıraktığımı,
Ve benim YALNIZLIĞIMIN TEKRAR BAŞLADIĞINI.