yalnızlığa alışmalı....

Bavulları hep toplu durmalı insanın...

Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı...

Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz*geçmeli...

İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı
olmalı...

Yalnızlığa alışmalı...



* * *



Çünkü "omuz omuza" günlerin vakti geçti. Dayanışma... günümüz
borsasının
değer kaybeden hisse senet*lerinden biri artık...

Bireyin keşif çağı, geride kı*rık dökük yalnızlıklar
bıraktı.

Terörün bile bireyselleştiği çağdayız. Zaman, birlikten kuvvet
doğurma
zamanı değil; zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme
zamanıdır.



* * *



İşte o yüzden alışmalı yalnız*lığa...

Sokaklar dolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı
insan... Güvendiği
dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı... Hüzünlü bir
şarkıyla paylaşı*lan
gecelerde başım dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli...
Sofrada
tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı...

Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en
görünür
duvarlarına...

"Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşmılsa yalnızlık olmaz"
dizeleriyle başlamalı
güne...

Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kim*se yok" denmeli,
"...
belki de hiçbir zaman olmaya*cak..."

Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı...



* * *



Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.

Haklılığın onuru yaşatır insanı... Susmanın utancı öldürür.

O yüzden en sessiz gecelerde ''doğruydu, yaptım"la teselli bulmalı
insan...

Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce
ağlaşmaya
alışmalı... Kendiyle he*saplaşmaya çalışmalı...

Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle
hüzünlenip,
kendiyle keyiflenmeye hazır ol*malı...

Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp
savaşacakmış kadar
gözüpek olabilmeli...

Sessizliği, sese dönüştürebilmeli...



* * *



Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan...

Yollarla barışmalı...

Yalnızlığa alışmalı...

Suslu cok dogru paylasimin, acikcasi ben yalnizliga coktan alistim 15 yildir yalnizim, arada dostluklar kuruyorum ama onlarda menfaat cikar pesinde kosuyorlar bakiyorum gene kendi kendime kalmisim, bir kac dostum var ama genel olarak bende yalnizim ve buna alistim,

Bugün nasılda melankoliğim, hiç tarzım değil ama (Hülya'da reklamını yaptı sağolsun) Ebru Gündeş dinliyorum 'kaçak'... Bu yalnızlık yazısıda üstüne geldi yani...
(Not: Arabeski ve dinleyenleri küçümsemiyorum!!)

yalnızlık Allah a mahsus kolaymı yalnız kalmak... yanlızlığa alışmak... zor zanaat yalnız yaşamak...

Son derece karamsar ve kaderci bir yaklaşım..

Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz!..

Evet hüzünlü ama güzel.. Yalnızlığın da güzel tarflarını keşfetmeli hayatta..Sonuçta onca kalabalığın içinde yalnızız her birimiz..