- 1 Haziran 2012
- 2.223
- 858
- 83
düğün gecemizde takılan altın va paraları alabilmek için olay çıkarıp sonunda amacına ulaşan ve sabaha kadar eşimle hem kavga etmemize hemde hıçkırarak ağlamamı sağlayıp bundan rahatsızlık duymayan bir kadının oğluyla evliyim.bütün borçlarımızı kapatacağımızı düşündüğüm paralarımız alındığı için evimize eli boş dönmüştük.hiç vedalaşmadan ayrıldım evlerinden .hamile kaldım aylarca aramadı ne beni ne bebeği sormadı.düşük tehlikemize rağmen umrunda olmadık bebeğim 2 ayı biraz geçti sürekli gelmekten bahsetti fakat bir şekilde engelledim öfkemden dolayı.istemedim gelmelerini çünkü sırf inat için gelmek istediğini biliyordum.birkaç gün önce tekrar aradı ve 24 saatlik yolda oturmalarına rağmen eşime gelmiyormusunuz dedi.çok sinirlendim bu soğuk havada,üstelik karadeniz bölgesinde,üstelik minicik bebeğimle eşim hayır dedi kibarca ama artık dayanamadım yaptıklarına sürekli ya biz gelelim ya siz gelin demelerine eşimi bana kışkırtmalarına tahammül edemedim ve aşimin babasını aradım kibarca anlattım paralarının olmadığından sözetti.gelmek istiyoruz ama paramız yok dedi.bankada 200milyara yakın paraları olduğunu biliyoruz oysaki bende benim kocamda 2 aydır işsiz dedim.cebinde ekmek yok belki bunları biliyormusunuz ki oraya çağırıyorsunuz dedim.kadın rahat durmuyor telefona istedim ne sorununuz varsa yüzüme söyleyin dedim .ben bişiy demiyorum siz iyi olun gibi yapmacık kelimelerden sonra kendisini yaptıklarından dolayı affetmediğimi ve evime kabul etmeyeceğimi söyledim oda bana hakaret etmeye başladı birdaha bu tarafı aramayın sanamı sorucam geleceğimi oğlumun evi gelirim senin annen nasıl geliyorsa gibi iğrenç kıyaslamalarda bulundu ki annem doğumum sırasında yardımcı olmak amaclı gelmişti fakat evimde bir öğün bile yemek yemedi neyse çingeneliği bitince eşimin babasına verdi telefonu vedalaştım babasıyla ve kapattıkhakaretleri öyle incitti kendimi tutamayıp ağladım eşim rahatladınmı dedi.ne demek istiyorsun bana ettiği hakaretleri duymadınmı dedim.evet duydum dedi neyseki gerçekten duymuştu.sadece rahatladınmı diye soruyorum dedi.rahatlamış gibimi görünüyorum dedim çünkü ağlıyordum.gel buraya dedi ve sarıldı ikimizin arasına hiç kimse giremez dedi saçlarımı okşadı sevdi sakinleştirdi.ama vicdanım susmadı hiç.sanki içimde kalsaydı söyleyeceklerim hala öfke kussaydım kadına ama o konuşma geçmeseydi şimdi eşim arada kaldı kendimi kötü hissediyorum asla arayıp özür dile demeyin yapamam.karakterime aykırı üstelik onca hakaretten sonra .tek isteğim çokmu kötü biriyim anne oğul arasına giren aşağılık bir kadınmıyım ben
yada bana öyle geliyor bebeğimde emmek istemiyor
