Vermek istemeseydi istemek vermezdi...

Hanımlar bi sıkıntım var ve bu konudaki görüşlerinize ihtiyacım var..sevdiğim bi adam var şu an ayrıyız hatalı olan o aslında ve beni pek umursuyor gibi davranmıyor...20 güne yakındır ayrıyız ve günlerdir dua ediyorum...geri dönsün diye...dua ederken döneceğine dair bi umut oluşuyor içimde ve dua etmekten kendimi alıkoyamıyorum ama bazen de gururum sevmiyor seni bırak artık diyor...içimdeki bu dönsün diye dua etme isteği duamın kabul olacağı hissi ve gururum...çelişki içindeyim...ve işin doğrusu dönmesini istiyorum...bu durumu tecrübe edenler oldu mu? duamın kabul olacağına dair hissiyatımın olması duamda ısrarcı olmam gerektiğine dair bi işaret mi?

Konu başlığından bişey anlamadım

Büyük âlim ve mutasavvıflar arasında, büyük bir hakikati ifade etmek üzere kullanılan bir kelam-ı kibardır. Aslı Farsçadır ve şöyledir:
“Eğer ne hâhî dad, ne dadi hâh.” Manası şudur: “Vermeyi istemeseydi, istemeyi vermezdi." (bk. Nursi, Mektubat, s.30
Yüce Allah’ın fazlından isteyin. Zira Allah kendisinden istenilmesini sever. İbadetin en efdali de, (dua edip darlıktan, sıkıntıdan) kurtuluşu beklemektir.” (Tirmizî)

Velhasıl kelam sevdiğim adamın dönmesi için içimdeki ısrarla dua etme hissi duamın gerçekleşeceğinin bir işareti midir...benimle aynı durumu yaşayıp tecrübe edenler oldu mu?

Merak ettim sonuc ne oldu