Yarın fotoğraf çekip atarım.yazlık ve kışık toplam kaç ayakkabınız var arkadaşlar? renkleri ve modellernasıl?
sürekli ayakkabım yetesiz hissi içindeyim bir sürü ayakkabıyla doldurdum evi, fikir almak istiyorum
Ben erken kalkmak için bir dua okuyorum.Sabahları uyanamıyorum. Çok istiyorum vakitlice namaza kalkayım ,yeniden uyumayım filan ama olmuyor. 7 den önce gözümü açamıyorum maalesef. O zaman da yarım saat içinde hazırlanıp çıkmak zorunda kalıyorum
İnstagram da 40 gün erken kalk gruplarına katıldım ama olmadı
Senden ilham almam lazımSahihuban
duayı öğrenmek isterim :)Ben erken kalkmak için bir dua okuyorum.
Yatarken dua esnasında Söylediğim saatte kendiliğimden uyanıyorum.
Erken kalkınca gün çok verimli geçiyor.
Dua defterimdeki ilgili sayfayı gönderiyorum.duayı öğrenmek isterim :)
Ahh... ne kadar güzel bir duaymış böyle. Ben de yatmadan önce kevser suresinin okunmasının faydalı olduğunu duymuştum. Gece yatmadan koca bir bardak su içmek de işe yarıyor. Sabahın erken saatlerinde tuvalet için kalkılıyor. Tabii sonrasında tekrar yatmamak biraz irade işi:)Dua defterimdeki ilgili sayfayı gönderiyorum.
Yazımı okuyamazsanız tekrar yazarım.
Bu duayı okuyup sonunda Allahım beni sabah namazı için .........'de uyandır deyip,
kalkmak istediğim saati söylüyorum.
Eğer duayı içten ve inanarak yaparsanız mutlaka uyandırılırsınız.
Çok teşekkür ederimDua defterimdeki ilgili sayfayı gönderiyorum.
Yazımı okuyamazsanız tekrar yazarım.
Bu duayı okuyup sonunda Allahım beni sabah namazı için .........'de uyandır deyip,
kalkmak istediğim saati söylüyorum.
Eğer duayı içten ve inanarak yaparsanız mutlaka uyandırılırsınız.
Sabahları uyanamıyorum. Çok istiyorum vakitlice namaza kalkayım ,yeniden uyumayım filan ama olmuyor. 7 den önce gözümü açamıyorum maalesef. O zaman da yarım saat içinde hazırlanıp çıkmak zorunda kalıyorum
İnstagram da 40 gün erken kalk gruplarına katıldım ama olmadı
Senden ilham almam lazımSahihuban
Benzer bir arkadaşlık ilişkisinin içerisindeyim. Benim oğlum daha küçük 32 aylık. Arkadaşın kızı 30 aylık. Benim oğlum hareketli oynamak istiyor, paylaşımcı bilerek zarar verecek bir çocuk değil ama yine de arada istemeden de olsa oluyor o tür şeyler( bu arada oğlumu övdüm gibi oldu ama niyetim o değil) kızı da gerçekten uslu bir çocuk ama annesi aşırı korumacı davrandığı için sürekli mızmız, oğlumun hareketlerini yanlış anlıyor şikayet ediyor sürekli ve ağlıyor. Annesi de sürekli müdahale ediyor çocuklara, oğlumu en en ufak bir şeyde uyarıyor. Kız da ağlayarak tepki verince oğlum korkuyor. Görüştüğümüzün gecesi hep ağlayarak uyanıyor. Bu arada ben kesinlikle oğlumu hatalarında uyarıyorum ama her şeyine müdahele etmemeye çalışıyorum otonomi geliştirsin istiyorum.Merhaba herkese... Bu ara başımdan geçen bir arkadaşlık ilişkimden bahsetmek istiyorum. Kızımın bir önceki okulundan bir arkadaşının annesi ile arkadaş olduk. Sıcak samimi bir kadındı. Evine gittim, o bize geldi, dışarda buluştuk derken sürekli iletişim halinde olduğum bir arkadasım haline geldi. Ama gel gör ki kızım arkadaşıyla çok iyi anlaşmıyordu, arkadaş canlsı olduğu halde görüşmek istemediğini söyledi, buluşmalara gönülsüz gidiyordu. Ama ben biraz zaman tanımak istedim, görüşmeye devam ettik.
Ama birliktelerken biraz gözlem yaptım, onların evine gittiğimizde oyun oynarken sürekli kapıyı kapatıyordu kız ve açılmasına müsaade etmiyordu. Buna müdahale ettim ve artık kapatmalarına izin vermedim. Ayrıca genel olarak bencilce ve sağduyusuz davrandığını, oyun kurarken sürekli kendi isteği için direttiğini farkettim. Ben annesiyle iyi arkadaş olduğum için çok önemsemek istemedim bu durumu. Bir gün yine onların evindeyken hep beraber puzzle yapmaya başladık, ama küçük kız kızımın yapmasına müsaade etmedi bir türlü ve annesi kızına hiç müdahale etmedi. Hatta en son kızımın elinden zorla parçaları alınca kızımın canı acıdı ve ağladı. Şimdi aslında buraya kadar bir problem yok benim açımdan. Çocuklar arasında olabilir böyle şeyler. Ama halledilir veya tekrarlanmaz. Benim için annenin ne tepki verdiği önemlidir ki burada arkadaşım hiç oralı olmadı. Ben de o gün orda herhangi bir tepki vermedim. Kızımın gönlünü yaptım, evden normal bir şekilde ayrıldık. Bir kaç gün sonra arkadaşıma durumu yazdım. Ama o böyle bir durum olmadığını, hatta o gün hepimizin çok eğlendiğini sandığını, o gün benim kızımda bir tuhaflık olduğunu yazdı, önemli değil böyle şeyler sonra konuşuruz diyip konuyu kapattı. Ben de üstelemedim ama sonraki buluşma taleplerini hep reddettim. Artık o da yazmıyor, aramıyor. Kızım zaten hiç görüşmek istemiyor.
Şimdi burda asıl sıkıntı insanlar arasında problem oluşması değil. Problemi görmek istememek, kendi çocuğunu hatalı bulmamak, özür dilememek. O gün arkadasım kızına müdahale etseydi veya ben ona yazınca “ya kusura bakma farketmemişim.” gibi özür dileseydi benim için problem kalmayacaktı. Ama hatasını görmeyen, söylendiği zaman kabul etmeyen insanla maalesef arkadaşlık devam etmiyor. Ben kendisinden keyif alıyordum ama kızımızn tercihine de saygı duymak zorundayım, kızım net bir şekilde görüşmek istemediğini söyledi.
Bunu şundan dolayı yazdım. Bizim önceliğimiz her zaman için çocuklarımızın sağlıklı gelişimi olmalı. Hoşlanmadığı ortamlarda bulunmamayı tercih edebilmeli, bunu dillendirebilmeli ve biz bu karara saygı duymalıyız. Ben arkadaş kaybettim ve aslında üzüldüm evet ama kızımın huzurunu korudum. Benim için en önemli şey bu. Diğer annelere de tavsiye ederim. Sırf biz onlarla mutluyuz diye çocuğumuzu mutsuz eden arkadaşlık, komşuluk, akrabalık ilişkilerimize devam etmeyelim. Mümkünse çocuksuz bir şekilde devam ettirelim.
Çok iyiydi , tuttum bunubirdenem benim bir sırrım var :)
ifşa olunabilir..
akşam yatmadan önce iki bardak su içiyorum en az, ki kalkabileyim :) çok işe yarıyor
Hafta içi 8,30 - 18.30 arası çalışıyorum işyerinde. Bunun için sabahları 7 de kalksam yarım saat içinde banyo giyinme filan derken otobüse ancak yetişiyorum. Ama bu yarım saatin içinde kahvaltı filan yok. Eşim Allahtan kahvaltı istemiyor (gerçi istiyorda ben takmıyorum sanırımHayırlı sabahlar
Öncelikle sabah kalkma saati akşam yatma saati ile birebir ilişkili.
Saat kaçta uyuyorsunuz?
gün içinde kaç saat çalışıyor ve ne iş yapıyorsunuz :)
hepsi bağlantılı
ben çocukluğumdan beri alışkınım, 7 de en geç kalkarım haftasonu dahi..
geç kalktığım günler oluyor maalesef mesela bu sabah...
uyandığımda saat 7 idi .. ve kahvaltı yapamadan işe geldim vs.
çünkü dün öğleden sonra( mesai sonrası) yayla evinin işleri korniş takımı boya temzilik vs gibi işlerle uğraştık ve çok çok yoruldum erken yattığım halde kalkamadım. ve günlük rutinlerimi yapamadım ancak sabah yapadıklarımı gün içerisinde yapmak için özel çaba göstereceğim.
sorduğum sorulara cevabına göre bir düzen düşünelim senin için de..
Yorumunuzda koyu renkle işaretlediğim kısım çok önemli bir gösterge.Görüştüğümüzün gecesi hep ağlayarak uyanıyor. Bu arada ben kesinlikle oğlumu hatalarında uyarıyorum ama her şeyine müdahele etmemeye çalışıyorum otonomi geliştirsin istiyorum.
Neyse çok uzattım. Diyeceğim o ki eşim çocuklarla görüşmemizi istemiyor gideceksen tek git diyor. Ben de özellikle oğluma ortam olsun diye görüşmek istiyordum, sizi okuyunca fikrim değişti. Daha çok küçükler gerçi belki ilerde daha iyi anlaşırlar bilemiyorum
Öncelikle yorumlarınızı severek okuduğumu belirtmek isterim.. evet eşim de böyle sürekli ağlayarak geçen bir gecenin sonunda beni uyarma gereği duydu. Sebebinin bu etkileşim olduğunu söyledi. Ondan sonra görüşmeleri azalttım ama illaki yine aynı ortama giriyoruz. Bundan sonra daha dikkatli olacağım, teşekkürler yorumunuz için..Yorumunuzda koyu renkle işaretlediğim kısım çok önemli bir gösterge.
Oğlunuz bu etkileşimden olumsuz etkileniyor belli ki.
Çok teşekkür ederim canımMerhaba
elecda kafamda canlandırdığım fit ve cool haline bayıldım maşalllah
Uzun süredir okuyamayınca şimdi yazmak istedim ayrıca yeni yaşını da tebrik ederim
Sağlıklı mutlu huzurlu bir yıl geçirmeni isterim
Hafta içi 8,30 - 18.30 arası çalışıyorum işyerinde. Bunun için sabahları 7 de kalksam yarım saat içinde banyo giyinme filan derken otobüse ancak yetişiyorum. Ama bu yarım saatin içinde kahvaltı filan yok. Eşim Allahtan kahvaltı istemiyor (gerçi istiyorda ben takmıyorum sanırım)
Dönüş eve varışım 8 e doğru oluyor. Yemek yeme toplama bulaşık filan derken 9 u geçiyor. Oğlumla oynuyorum, uyutmaya çalışıyorum 10.30 u buluyor. Eğer halim kalmışsa biraz ütü filan hallediyorum. Yoksa 11 gibi bende uyumuş oluyorum.
Cumartesileri bazen çalışıyorum. Çalışmadığım günlerde uyanmam 9 u geçiyor.
EVet günlük rutinim genel olarak böyleSahihuban cım :) Cevabını dört gözle bekliyorum :)
Mektup sonu gibi oldu sanırım :)
bu arada ben istiyorum ki sabah namaza kalkabileyim. Sonra da uyumayım.
Bir zamanlar sadece aptallar 8 saat uyur diye bir kitap okumuştum. Sanırım lise dönemlerindeydi. O zamanlar işe yaramıştı ama şimdi olmuyor :)
Merhaba canım,Merhaba herkese... Bu ara başımdan geçen bir arkadaşlık ilişkimden bahsetmek istiyorum. Kızımın bir önceki okulundan bir arkadaşının annesi ile arkadaş olduk. Sıcak samimi bir kadındı. Evine gittim, o bize geldi, dışarda buluştuk derken sürekli iletişim halinde olduğum bir arkadasım haline geldi. Ama gel gör ki kızım arkadaşıyla çok iyi anlaşmıyordu, arkadaş canlsı olduğu halde görüşmek istemediğini söyledi, buluşmalara gönülsüz gidiyordu. Ama ben biraz zaman tanımak istedim, görüşmeye devam ettik.
Ama birliktelerken biraz gözlem yaptım, onların evine gittiğimizde oyun oynarken sürekli kapıyı kapatıyordu kız ve açılmasına müsaade etmiyordu. Buna müdahale ettim ve artık kapatmalarına izin vermedim. Ayrıca genel olarak bencilce ve sağduyusuz davrandığını, oyun kurarken sürekli kendi isteği için direttiğini farkettim. Ben annesiyle iyi arkadaş olduğum için çok önemsemek istemedim bu durumu. Bir gün yine onların evindeyken hep beraber puzzle yapmaya başladık, ama küçük kız kızımın yapmasına müsaade etmedi bir türlü ve annesi kızına hiç müdahale etmedi. Hatta en son kızımın elinden zorla parçaları alınca kızımın canı acıdı ve ağladı. Şimdi aslında buraya kadar bir problem yok benim açımdan. Çocuklar arasında olabilir böyle şeyler. Ama halledilir veya tekrarlanmaz. Benim için annenin ne tepki verdiği önemlidir ki burada arkadaşım hiç oralı olmadı. Ben de o gün orda herhangi bir tepki vermedim. Kızımın gönlünü yaptım, evden normal bir şekilde ayrıldık. Bir kaç gün sonra arkadaşıma durumu yazdım. Ama o böyle bir durum olmadığını, hatta o gün hepimizin çok eğlendiğini sandığını, o gün benim kızımda bir tuhaflık olduğunu yazdı, önemli değil böyle şeyler sonra konuşuruz diyip konuyu kapattı. Ben de üstelemedim ama sonraki buluşma taleplerini hep reddettim. Artık o da yazmıyor, aramıyor. Kızım zaten hiç görüşmek istemiyor.
Şimdi burda asıl sıkıntı insanlar arasında problem oluşması değil. Problemi görmek istememek, kendi çocuğunu hatalı bulmamak, özür dilememek. O gün arkadasım kızına müdahale etseydi veya ben ona yazınca “ya kusura bakma farketmemişim.” gibi özür dileseydi benim için problem kalmayacaktı. Ama hatasını görmeyen, söylendiği zaman kabul etmeyen insanla maalesef arkadaşlık devam etmiyor. Ben kendisinden keyif alıyordum ama kızımızn tercihine de saygı duymak zorundayım, kızım net bir şekilde görüşmek istemediğini söyledi.
Bunu şundan dolayı yazdım. Bizim önceliğimiz her zaman için çocuklarımızın sağlıklı gelişimi olmalı. Hoşlanmadığı ortamlarda bulunmamayı tercih edebilmeli, bunu dillendirebilmeli ve biz bu karara saygı duymalıyız. Ben arkadaş kaybettim ve aslında üzüldüm evet ama kızımın huzurunu korudum. Benim için en önemli şey bu. Diğer annelere de tavsiye ederim. Sırf biz onlarla mutluyuz diye çocuğumuzu mutsuz eden arkadaşlık, komşuluk, akrabalık ilişkilerimize devam etmeyelim. Mümkünse çocuksuz bir şekilde devam ettirelim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?