vereceğiniz umut,sevabınız duanız olsun

Allah rızası için...diye önümde el açan dilencilerin yüzüne bi bakar,daha gencecik adam/kadın..çalışıp kazansa ya diye düşünürdüm önüne 3-5 bozukluk bırakırken.İnsan başına gelmedikce anlamıyor,meğer bu ülkede iş bulmak-para kazanmak ne kadar zormuş...ben özel sektörde iyi sayılabilecek bi maaşla çalışıyordum,eşimde yine özel bir bankada üst düzey yöneticiydi..sonra sanki lanetlenmişiz gibi-doğum yapmam nedeniyle işten çıkarıldım..eşimin çalıştığı bankada el değiştirince o da işten çıkarılan yüzlerce insandan biri oldu..tazminatlarımızla geçinirken sürekli iş aradık..kah yaşlarımız fazla bulundu kah eğitimimiz...ben şu anda çocuk bakıcılığı işi buldum Allaha şükür,kiramızı olsun ödüyor.eşim işletme mezunu 45 yaşında.çalışkan dürüst.ama işten çıkarılalı nerdeyse 3 yıl oldu,3 yıldır hergünümüz aramakla geçiyor inanın ama iş yok..yaşınız fazla olmasaydı ya da bizim işimiz için kariyeriniz çok fazla deyip daha telefonda reddediyorlar.ne yapacağımızı şaşırdık.eğitim,tecrübe,dürüstlük,çalışkanlık hiçbişey ifade etmiyormuş bu ülkede.eşim yaş nedeniyle bankada çalışma imkanının olmadığını biliyor zaten,istediği sadece sigortalı ailesini geçindirecek bi iş.ve ne olursa.inanması güç ama yok yok yok...tüm kapılar yüzümüze kapanıyor.çaresizlikten yazıyorum buraya.belki ramazan ayında bi sevap işlemek,bi aileye yardım eli uzatmak imkanı olan biri bu satırlarımı okur..istediğim sadaka değil,sadece bi ''İŞ''..bi zamanlar bende oğlum için onu en iyi okullarda okutma düşleri kuruyordum,şimdi kitaplarını alacak paramız dahi yok..lütfen bize bi umut olun..maddi manevi tükenmiş durumdayız.(ayda_ ankara)