canım maşallah sana ama ikinci doğumlar daha kolay oluyor diye duymuştum ne güzel atlatmışsın kötü günleri darısı bize inşallah
selam kızlarr işte benim hikayem:)
24/06/2009 tarihi gelmişti benim için o gün eşimde bende çok heyecan vardı ve eşime kahvaltı hazırladım güzelce giyindik kızımıda giyindirdim valizimizi aldık ve çıktık yolaa annemlerlede hastanede buluşcaktık hastane çok yakın olduğu için minübüse bindim eşim taksiyle gidelim dedi ama ben vakit geçsin istemiyodum içimde bi korku vardı inat ettim zaman kazanmak için minübüse bindim:) neyseki vardık sonuçta eşimle biz bi yandan yatış işlemlerini yaptırıyoruz daha doktorum gelmemişti işlemler yapıldı başladık doktorumun gelmesini beklemeye annemler bizi göremeyince direk ameliyathaneye çıkmışlar bi koşu gülemkten öldüm o an:)aradan yarım saat geçti heyecan gittikçe arttık ve merdivenlerden çıkanın doktorum olduğunu gördüm işte geldi dedim oda geldim geldim diyerek güldü:) neyse hemen beni odasına çağırdı son kes usg de inceledi hemşireyi aradı odasına çıkartın hastamızı hazırlayın dedi biz çıktık şansımada odaa kızımı doğum yaptığım oda aynı odada kaldıkm ve heyecan benim için daha da büyük olduu hemşire geldi güzelce giydirdi bonemi taktırdı diğer hemşire geldi serumu bağladı dedi yarım olunca haber verdin sizi alıcaz hemen biz bekleyem başladık ama aradan 5 dakika geçemdi çeyrek bitti serumum bi sedye geldi kabak kafalı bi adam hadi bakalım hazırmıyız dei bende yoo dedim serummum yarı olmadı hemşire yarım olunca söyleyin dedi dedim oda sen yukarı çıkana kadar ben bittiririm diyerek güldü neyse sedyeye yatıım dar uzun bi sedyee annemlerle vedalaştıkk asansör önünde bekliyorum sedyede annemlerde hemen ameliyathenenin kapısına çıktılar ben çıkana kadar orda tekrar öpüştük koklaştıkk kızımı sevdim tek elimle ve ağlamaya başladımm ben ağladım hepsi ağlamaya başladı beni içeri aldılar ama titriyorum zangır zangır sinirlerime hakim olamıyorumm anestezi uzmanı sakinleştirmek için çok uğraştı 10 dakika konuşa konuşaa beni teselli etti ve boş bi anımda iğneyi vurdu ve 5 dakika içinde taş gibi uyuştum doktorum geldi konuştuk 2 dakika rahatlattı beni heyecan vardı 2 dakika hava verdi gevşemem için kendime geldim güzelce başlayalım artık dedi ve başladı tabiki hiç bişey hissetmedim 5 dakika sonra kızımı güzelce poposunu patakladı doktorum ağlamaya başladı kuzum o an sevinçten ağldım 5 dakika sonra hemşire kızımı getirdi işte kızın bi öpücük ver bakalım dedi mis kokulumu ilk o zaman öptümm sonrasında odama indimgüzelce misafirlerimi ağırladım ağrım sancım çok şükür fazla olmadıı herşey çok güzeldi allah herkesi bi avazda sağlıkla kurtarsın inşallah benim hikayem bukadarbuyrunnnnnnnnn
selam kızlarr işte benim hikayem:)
24/06/2009 tarihi gelmişti benim için o gün eşimde bende çok heyecan vardı ve eşime kahvaltı hazırladım güzelce giyindik kızımıda giyindirdim valizimizi aldık ve çıktık yolaa annemlerlede hastanede buluşcaktık hastane çok yakın olduğu için minübüse bindim eşim taksiyle gidelim dedi ama ben vakit geçsin istemiyodum içimde bi korku vardı inat ettim zaman kazanmak için minübüse bindim:) neyseki vardık sonuçta eşimle biz bi yandan yatış işlemlerini yaptırıyoruz daha doktorum gelmemişti işlemler yapıldı başladık doktorumun gelmesini beklemeye annemler bizi göremeyince direk ameliyathaneye çıkmışlar bi koşu gülemkten öldüm o an:)aradan yarım saat geçti heyecan gittikçe arttık ve merdivenlerden çıkanın doktorum olduğunu gördüm işte geldi dedim oda geldim geldim diyerek güldü:) neyse hemen beni odasına çağırdı son kes usg de inceledi hemşireyi aradı odasına çıkartın hastamızı hazırlayın dedi biz çıktık şansımada odaa kızımı doğum yaptığım oda aynı odada kaldıkm ve heyecan benim için daha da büyük olduu hemşire geldi güzelce giydirdi bonemi taktırdı diğer hemşire geldi serumu bağladı dedi yarım olunca haber verdin sizi alıcaz hemen biz bekleyem başladık ama aradan 5 dakika geçemdi çeyrek bitti serumum bi sedye geldi kabak kafalı bi adam hadi bakalım hazırmıyız dei bende yoo dedim serummum yarı olmadı hemşire yarım olunca söyleyin dedi dedim oda sen yukarı çıkana kadar ben bittiririm diyerek güldü neyse sedyeye yatıım dar uzun bi sedyee annemlerle vedalaştıkk asansör önünde bekliyorum sedyede annemlerde hemen ameliyathenenin kapısına çıktılar ben çıkana kadar orda tekrar öpüştük koklaştıkk kızımı sevdim tek elimle ve ağlamaya başladımm ben ağladım hepsi ağlamaya başladı beni içeri aldılar ama titriyorum zangır zangır sinirlerime hakim olamıyorumm anestezi uzmanı sakinleştirmek için çok uğraştı 10 dakika konuşa konuşaa beni teselli etti ve boş bi anımda iğneyi vurdu ve 5 dakika içinde taş gibi uyuştum doktorum geldi konuştuk 2 dakika rahatlattı beni heyecan vardı 2 dakika hava verdi gevşemem için kendime geldim güzelce başlayalım artık dedi ve başladı tabiki hiç bişey hissetmedim 5 dakika sonra kızımı güzelce poposunu patakladı doktorum ağlamaya başladı kuzum o an sevinçten ağldım 5 dakika sonra hemşire kızımı getirdi işte kızın bi öpücük ver bakalım dedi mis kokulumu ilk o zaman öptümm sonrasında odama indimgüzelce misafirlerimi ağırladım ağrım sancım çok şükür fazla olmadıı herşey çok güzeldi allah herkesi bi avazda sağlıkla kurtarsın inşallah benim hikayem bukadarbuyrunnnnnnnnn
26 haziran gecesi çok rahat bi şekilde yatağıma yattım ama yattıktan sonra inanılmaz şekilde bi stres geldi üzerime. Saat bir buçuğa doğru uykuya daldım sabah 7de kalkıp sınava gidecektim çünkü. Saart iki buçuk gibi hafif bir bel ağrısı ve karın ağrısı geldi ayağa bir kalktım ve bi miktar su geldi tabi ki ben uyku semesi çişimi yaptığımı düşündüm ve üzerimi değişip tekrar yattım çk değil yarım saat sonra tekrar tuvalet ihtiyacı hissettim ve ikinci kere suyum gelmişti. Hemen eşimi kaldırıp hastaneye gittik , doğum başlamış ve rahim ağzı açılmaya başlmıştı. drum hastaneye yatmamı istedi ama ben ısrarla sınava gidip gelmek istediğimi belirttim drumda baskı yapmadı ve bizi eve yolladı. Eve geldikten 15 dakika sonra sancılarım tuttu ve biz tekrar hastaneye koştuk artık sancılar daha sık ve çok can yakıcıydı. Açıklık iyice artıyor ve bahar kokuluma kavuşma zamanım iyice daralıyordu. Sancılara dayanamayarak epidural istedim epiiduralle birlikte suni sancıda verdiler tabi ki. sancılar iyice artmış artık doğuma giriyorduk eşimi yanımda istedim hemen yanıma aldılar saolsunlar. Drum ve ebe hanım en büyük destekçimdi doğumumu drum yaptırdu 15 dakika içinde bahar kokulum kucağımdaydı artık Allahım ne büyük bir mutluluktu her şeyi unutmuştum o anda çektiğim sancılar doum anındaki acılar herşey yok olmuştu sanki...
O gece hastanede kaldık şimdi bahar kokulumla evimizdeyiz ne büyük bir mutlulukmuş eşim ve ben baş ucundan hiç ayrılmıyoruz kuzumuzun...
Allahım isteyen herkese nasip etsin inş
ayy diloşummmmmafoldumben
çok şükür kurtuldun hikayende çokk güzelllllŞeniz
minik eylülümüzü kucağına almak tüm acılarını bitirmiştir eminimmmm:1hug:
darısı bizlere inşallahhhhhhh:Saruboceq:
bolllll boll sütünüz ve uykunuz olsun inşallahhhhhhhhh:Saruboceq:
sağlıklı uzunnnnnnnnnn ömürleri olsun
yüzü gibi bahtıda güzel olsun inşallahhhh
annesiyle babasıyla ablasıylaaaa
her fırsatta kokla minik prensesimizi opuyorumnanaktan
selam kızlarr işte benim hikayem:)
24/06/2009 tarihi gelmişti benim için o gün eşimde bende çok heyecan vardı ve eşime kahvaltı hazırladım güzelce giyindik kızımıda giyindirdim valizimizi aldık ve çıktık yolaa annemlerlede hastanede buluşcaktık hastane çok yakın olduğu için minübüse bindim eşim taksiyle gidelim dedi ama ben vakit geçsin istemiyodum içimde bi korku vardı inat ettim zaman kazanmak için minübüse bindim:) neyseki vardık sonuçta eşimle biz bi yandan yatış işlemlerini yaptırıyoruz daha doktorum gelmemişti işlemler yapıldı başladık doktorumun gelmesini beklemeye annemler bizi göremeyince direk ameliyathaneye çıkmışlar bi koşu gülemkten öldüm o an:)aradan yarım saat geçti heyecan gittikçe arttık ve merdivenlerden çıkanın doktorum olduğunu gördüm işte geldi dedim oda geldim geldim diyerek güldü:) neyse hemen beni odasına çağırdı son kes usg de inceledi hemşireyi aradı odasına çıkartın hastamızı hazırlayın dedi biz çıktık şansımada odaa kızımı doğum yaptığım oda aynı odada kaldıkm ve heyecan benim için daha da büyük olduu hemşire geldi güzelce giydirdi bonemi taktırdı diğer hemşire geldi serumu bağladı dedi yarım olunca haber verdin sizi alıcaz hemen biz bekleyem başladık ama aradan 5 dakika geçemdi çeyrek bitti serumum bi sedye geldi kabak kafalı bi adam hadi bakalım hazırmıyız dei bende yoo dedim serummum yarı olmadı hemşire yarım olunca söyleyin dedi dedim oda sen yukarı çıkana kadar ben bittiririm diyerek güldü neyse sedyeye yatıım dar uzun bi sedyee annemlerle vedalaştıkk asansör önünde bekliyorum sedyede annemlerde hemen ameliyathenenin kapısına çıktılar ben çıkana kadar orda tekrar öpüştük koklaştıkk kızımı sevdim tek elimle ve ağlamaya başladımm ben ağladım hepsi ağlamaya başladı beni içeri aldılar ama titriyorum zangır zangır sinirlerime hakim olamıyorumm anestezi uzmanı sakinleştirmek için çok uğraştı 10 dakika konuşa konuşaa beni teselli etti ve boş bi anımda iğneyi vurdu ve 5 dakika içinde taş gibi uyuştum doktorum geldi konuştuk 2 dakika rahatlattı beni heyecan vardı 2 dakika hava verdi gevşemem için kendime geldim güzelce başlayalım artık dedi ve başladı tabiki hiç bişey hissetmedim 5 dakika sonra kızımı güzelce poposunu patakladı doktorum ağlamaya başladı kuzum o an sevinçten ağldım 5 dakika sonra hemşire kızımı getirdi işte kızın bi öpücük ver bakalım dedi mis kokulumu ilk o zaman öptümm sonrasında odama indimgüzelce misafirlerimi ağırladım ağrım sancım çok şükür fazla olmadıı herşey çok güzeldi allah herkesi bi avazda sağlıkla kurtarsın inşallah benim hikayem bukadarbuyrunnnnnnnnn
16 haziran salı günü akşam saat 20:10
tv izliyorduk annemle mutfakta. dizimiz başlayacaktı reklamlar vardı bende wc ye gitmek için yerimden kalkmıştım birden bi ıslaklık hissettim acaba çok sıkıştım da çişimi mi kaçırdım diye düşünüyordm gittim üzerimi değiştirdim. yattım. sonra dayanamadım anneme söyledim. o da tekrar kalkınca geliyor mu dedi. tekrar kalktım vee evettt geliyordu heryerimi ateş bastı.. o sırada kocişim geldi. dr a gidiyoruz dedii bekleyemezdim btün gece tamam dedim. kontrole gittiğim doğumumu yapmayı planladığım sada hastanesine gittim. dr um yoktu. hemşire nst ye bağladı sancım hiç yoktu. sadece suyum geliyordu. muayene etti hiç açıkığım yoktu.dr umu aradı o da benim doğumumun erken olacağını bebeği riske atmamak adına ege üniversitesine gitmemi söyledi. hemen yola çıktık egeye gittik orası da yerimiz yok dedi. ne yağacağımızı şaşırmıştık.şifa ya gidelim dedi eşim ben istemedim ege kadın doğum (tepecik) a gitmeye karar verdik. saat 10 a geliyordu. tepecik acil e gittim hemen muayene ettiler yatış olacak dediler. yatış işlemlerimi yaptım 5. kat a çıktım hemen ameliyat kıyafeti giydirildim. kıyafetlerimi anneme verdim ve annemi aşağı gönderdiler. beni sancı odasına yatırdılar odada 15 kişi vardı ben 16.oldum hepsi bağırıyordu çok korktum. bazı sorular soruldu muayene oldum bir parmak açıklığım varmış... yattım.. o gece bi güzel uyudum hiç sancım yoktu. sabah kalktım 8 de sususzluktan ölüyorum bi damla suya bile izin yok..
etrafıma bakıyorumm herkes acı çekiyor. birazcık sancım var korkudan mı anlamadım ama kötü değilim.. açıklığım 3 cm olmuştu..
saat 16:00
doktorlar vizit için geldi.. sırayla herkesi muayene edecekler adımızı okuyorlar gidiyoruz muayene odasına. benim sancım biraz var ama çok değill 8. muayene için çağırılan kişi bendim.. hikayemi anlattılar dr a o da bi taraftan bakıyo. bu hastanın doğumu gelmiş hemen doğumhaneyi hazırlayın demez mi dondum kaldım. kalktım doğumhaneye gittim. yattım. alt tarafımda 2 tane ebe yanımda dr um. bana nasıl nefes almam gerektiğini nasıl ıkınacağımı anlatıyor ama ben sanki hikaye dinliyorum. sancım yok çünkü..
2 kez ıkındım veee bebeğimin sesiyle irkildim. gözlerime inanamıyordum şimdi bu benimmiydi.. ağlamaya başladım. yanıma getirdiler hemenöptüm minik ayaklarını kokladım...
kolay bi doğum oldu benimkisi hala inanamıyorumm... o ağlayınca canım yanıyor.. allahım bütün meleklerimizi korusun...
benim hikayemin kahramanı ibrahim egem
İŞTE O BENİM MİNİK MUCİZEMM...
Günlerden 01.07.2009 çarşamba, yurtdısından gelen doktorumla geyik yapıyım hemde nst ye baglanmamı istemisti diyerekten bi güsel banyomu yapıp evden cıktım, nst ye baglandım hic sancım kasılmam yok, bebişimin hareketleri jet hızı adeta, tam hersey bitti eve gidiyorum ve 8 temmuz tarihini bekliyorum derken, aklıma son günlerdeki akıntılarım geldi, gerekli gereksiz herseyi doktora soran ben bunu nedense sormamıstımlmaz: Sessiz sessiz tam vedalaşırken doktorum benim son 1 haftadır biras akıntım var, günde bikac kez iç çamasırı degistiriyorum normal mi aceba dedim ve doktorumun ifadesini muhtemelen bi daha unutmıcammm kaydirigubbakcemile3 Hemen bi ped verip beni 15 dk dolastırdılar ki ta ta ta taaaaammm suyum geliyormus megerseki, su kacırıyomusummm yane kaydirigubbakcemile3 Hastaneye yatısını yapıcas dedi, ben çiçekler böceklerrr oleyyy diye hastaneye gittim ve aksammm hasta yemegi yiyodummm :1shok: Babanemi aradım ve soyledim sadece sonra bu haberin nasıl bi hızla aile icinde yayıldıgını 15 dakkada görmüş oldummm, babanem herkese dogurcaımı aglayarak anlattıı icin arayan duygu seliydiii resmennn sırnaşık şey Her neyse o gecenin sabahı 02.07.2009 tarihinde o cok beklenen dogum sancılarımda basladııı, doktrum geldi ve 2 saat icinde alıcas seni dedi, kuaföre gitmemiştimm ama cok sükür hastane cantam bu sefer hazırdıı turkbayragi 2 saatim doldu ve beni sedyeye aldılar aglamamak icin kendimi zor tuttum, hala bebegimin beni hissettigi aklıma geliyodu ne zaman bu hisse kapılsam beni ameliyathane kapısında eşim ugurladı aglamamak icin yüzüne dahi bakmadım aşkımınnn resmen :asigim: Ameliyathaneye girdim ortalık cok kalabalıktı, stresten herkesin ne yaptıgına bakamadım dahi, örtüyü kapattılar doktorum bana baktı gülümsedi ve bi anda sesler boguklasmaya basladı, oksijen verildi ve devamı hastane odasında baslıyo, kanımın eksikligi ve narkoza olan olumsuz direncimm yüzünden sahsen ben acı cektim ve hala cekiyorum ama onemli mi derseniz zerre kadar umrumda diil, kücük ve güzel kızım Alya'm benimle, ilk kucagıma verdiklerinde hissettiklerimi inanın kelimeler anlatmaya yetmez, o yüzden denemicem bile, ama Alyam dünyaya geleli 3 gün oldu ve 3 gün icinde bir insanın tüm dünya gorusu degisir deseler bunu sabaha kadar tartısırdımm artık tartısılacak bir sey yok...
Allahım kimseyi evlat acısı veya yokluguyla sınamasın, tüm bebek isteyen ailelere yardımcı olsun ve bebek bekleyen aileleri de bir an once saglıkla kurtarsın.
Hikayem cok uzun oldu ama bence asıl hikayem Alya'mla birlikte baslıyor, inatla sonuna dek okuyan arkadasları tebrik ediyor, hepinisi öpüyorummm :1hug:
16 haziran salı günü akşam saat 20:10
tv izliyorduk annemle mutfakta. dizimiz başlayacaktı reklamlar vardı bende wc ye gitmek için yerimden kalkmıştım birden bi ıslaklık hissettim acaba çok sıkıştım da çişimi mi kaçırdım diye düşünüyordm gittim üzerimi değiştirdim. yattım. sonra dayanamadım anneme söyledim. o da tekrar kalkınca geliyor mu dedi. tekrar kalktım vee evettt geliyordu heryerimi ateş bastı.. o sırada kocişim geldi. dr a gidiyoruz dedii bekleyemezdim btün gece tamam dedim. kontrole gittiğim doğumumu yapmayı planladığım sada hastanesine gittim. dr um yoktu. hemşire nst ye bağladı sancım hiç yoktu. sadece suyum geliyordu. muayene etti hiç açıkığım yoktu.dr umu aradı o da benim doğumumun erken olacağını bebeği riske atmamak adına ege üniversitesine gitmemi söyledi. hemen yola çıktık egeye gittik orası da yerimiz yok dedi. ne yağacağımızı şaşırmıştık.şifa ya gidelim dedi eşim ben istemedim ege kadın doğum (tepecik) a gitmeye karar verdik. saat 10 a geliyordu. tepecik acil e gittim hemen muayene ettiler yatış olacak dediler. yatış işlemlerimi yaptım 5. kat a çıktım hemen ameliyat kıyafeti giydirildim. kıyafetlerimi anneme verdim ve annemi aşağı gönderdiler. beni sancı odasına yatırdılar odada 15 kişi vardı ben 16.oldum hepsi bağırıyordu çok korktum. bazı sorular soruldu muayene oldum bir parmak açıklığım varmış... yattım.. o gece bi güzel uyudum hiç sancım yoktu. sabah kalktım 8 de sususzluktan ölüyorum bi damla suya bile izin yok..
etrafıma bakıyorumm herkes acı çekiyor. birazcık sancım var korkudan mı anlamadım ama kötü değilim.. açıklığım 3 cm olmuştu..
saat 16:00
doktorlar vizit için geldi.. sırayla herkesi muayene edecekler adımızı okuyorlar gidiyoruz muayene odasına. benim sancım biraz var ama çok değill 8. muayene için çağırılan kişi bendim.. hikayemi anlattılar dr a o da bi taraftan bakıyo. bu hastanın doğumu gelmiş hemen doğumhaneyi hazırlayın demez mi dondum kaldım. kalktım doğumhaneye gittim. yattım. alt tarafımda 2 tane ebe yanımda dr um. bana nasıl nefes almam gerektiğini nasıl ıkınacağımı anlatıyor ama ben sanki hikaye dinliyorum. sancım yok çünkü..
2 kez ıkındım veee bebeğimin sesiyle irkildim. gözlerime inanamıyordum şimdi bu benimmiydi.. ağlamaya başladım. yanıma getirdiler hemenöptüm minik ayaklarını kokladım...
kolay bi doğum oldu benimkisi hala inanamıyorumm... o ağlayınca canım yanıyor.. allahım bütün meleklerimizi korusun...
benim hikayemin kahramanı ibrahim egem
İŞTE O BENİM MİNİK MUCİZEMM...
Günlerden 01.07.2009 çarşamba, yurtdısından gelen doktorumla geyik yapıyım hemde nst ye baglanmamı istemisti diyerekten bi güsel banyomu yapıp evden cıktım, nst ye baglandım hic sancım kasılmam yok, bebişimin hareketleri jet hızı adeta, tam hersey bitti eve gidiyorum ve 8 temmuz tarihini bekliyorum derken, aklıma son günlerdeki akıntılarım geldi, gerekli gereksiz herseyi doktora soran ben bunu nedense sormamıstımlmaz: Sessiz sessiz tam vedalaşırken doktorum benim son 1 haftadır biras akıntım var, günde bikac kez iç çamasırı degistiriyorum normal mi aceba dedim ve doktorumun ifadesini muhtemelen bi daha unutmıcammm kaydirigubbakcemile3 Hemen bi ped verip beni 15 dk dolastırdılar ki ta ta ta taaaaammm suyum geliyormus megerseki, su kacırıyomusummm yane kaydirigubbakcemile3 Hastaneye yatısını yapıcas dedi, ben çiçekler böceklerrr oleyyy diye hastaneye gittim ve aksammm hasta yemegi yiyodummm :1shok: Babanemi aradım ve soyledim sadece sonra bu haberin nasıl bi hızla aile icinde yayıldıgını 15 dakkada görmüş oldummm, babanem herkese dogurcaımı aglayarak anlattıı icin arayan duygu seliydiii resmennn sırnaşık şey Her neyse o gecenin sabahı 02.07.2009 tarihinde o cok beklenen dogum sancılarımda basladııı, doktrum geldi ve 2 saat icinde alıcas seni dedi, kuaföre gitmemiştimm ama cok sükür hastane cantam bu sefer hazırdıı turkbayragi 2 saatim doldu ve beni sedyeye aldılar aglamamak icin kendimi zor tuttum, hala bebegimin beni hissettigi aklıma geliyodu ne zaman bu hisse kapılsam beni ameliyathane kapısında eşim ugurladı aglamamak icin yüzüne dahi bakmadım aşkımınnn resmen :asigim: Ameliyathaneye girdim ortalık cok kalabalıktı, stresten herkesin ne yaptıgına bakamadım dahi, örtüyü kapattılar doktorum bana baktı gülümsedi ve bi anda sesler boguklasmaya basladı, oksijen verildi ve devamı hastane odasında baslıyo, kanımın eksikligi ve narkoza olan olumsuz direncimm yüzünden sahsen ben acı cektim ve hala cekiyorum ama onemli mi derseniz zerre kadar umrumda diil, kücük ve güzel kızım Alya'm benimle, ilk kucagıma verdiklerinde hissettiklerimi inanın kelimeler anlatmaya yetmez, o yüzden denemicem bile, ama Alyam dünyaya geleli 3 gün oldu ve 3 gün icinde bir insanın tüm dünya gorusu degisir deseler bunu sabaha kadar tartısırdımm artık tartısılacak bir sey yok...
Allahım kimseyi evlat acısı veya yokluguyla sınamasın, tüm bebek isteyen ailelere yardımcı olsun ve bebek bekleyen aileleri de bir an once saglıkla kurtarsın.
Hikayem cok uzun oldu ama bence asıl hikayem Alya'mla birlikte baslıyor, inatla sonuna dek okuyan arkadasları tebrik ediyor, hepinisi öpüyorummm :1hug:
canım yaa nasıl da süpriz yapmış minik ibrahim ege sizeeee:lepi:
maşallah emelcim inşallah herkese nasip olur böyle kolay doğumlarrrr:Saruboceq:
zevkle okudum hikayeni bi yandanda heyecanlanarakkkkk inşallah bizede nasib olur böyle yazmak:gitme:
sağlıklı uzun ömürleri olsun ibrahim egemizinnnna.s.
ahh sen varya sennnnnnnopuyorumnanaktan
canım arkadaşım benim canım hemşommmmmmŞeniz
aradığında beni sanki beni ameliyata alacaklarmış gibi heyecan bastı elim ayağıma dolandı saatler geçmek bilmediii:sinifsinif:
sürekli telefon elimde bir an önce haber alabilmek için
eşinle konuştuğumda Alyamız doğmuş ama sen henüz çıkmamıştın başladım telefonu kapatınca ağlamaya:gitme: aynı zamanda da duaya:Saruboceq:
eşim bişeymi oldu yoksa diye korktu adamcağız -tatlicadiarzu- yok çok şükür kızımız doğmuş ama zuzucum daha çıkmamış dedimmmmm:sinifsinif:
çok şükür kurtuldun canım benimmmmmmŞeniz
vee evindesiniz şimdiiiiiiiiiiii:teytey:
darısı bizlere olsun inşallahhhh:Saruboceq:
ama kızımızı çokkk merak ediyoruz aaa bi resim çekip ekleyemedinnnlmaz: klava:
sağlıklı uzun ömürleri olsun Alya prensesimizin inşallah zuzucummmmmŞeniz
annesiyle babasıyla hep mutlu olsun:Saruboceq:
26 haziran gecesi çok rahat bi şekilde yatağıma yattım ama yattıktan sonra inanılmaz şekilde bi stres geldi üzerime. Saat bir buçuğa doğru uykuya daldım sabah 7de kalkıp sınava gidecektim çünkü. Saart iki buçuk gibi hafif bir bel ağrısı ve karın ağrısı geldi ayağa bir kalktım ve bi miktar su geldi tabi ki ben uyku semesi çişimi yaptığımı düşündüm ve üzerimi değişip tekrar yattım çk değil yarım saat sonra tekrar tuvalet ihtiyacı hissettim ve ikinci kere suyum gelmişti. Hemen eşimi kaldırıp hastaneye gittik , doğum başlamış ve rahim ağzı açılmaya başlmıştı. drum hastaneye yatmamı istedi ama ben ısrarla sınava gidip gelmek istediğimi belirttim drumda baskı yapmadı ve bizi eve yolladı. Eve geldikten 15 dakika sonra sancılarım tuttu ve biz tekrar hastaneye koştuk artık sancılar daha sık ve çok can yakıcıydı. Açıklık iyice artıyor ve bahar kokuluma kavuşma zamanım iyice daralıyordu. Sancılara dayanamayarak epidural istedim epiiduralle birlikte suni sancıda verdiler tabi ki. sancılar iyice artmış artık doğuma giriyorduk eşimi yanımda istedim hemen yanıma aldılar saolsunlar. Drum ve ebe hanım en büyük destekçimdi doğumumu drum yaptırdu 15 dakika içinde bahar kokulum kucağımdaydı artık Allahım ne büyük bir mutluluktu her şeyi unutmuştum o anda çektiğim sancılar doum anındaki acılar herşey yok olmuştu sanki...
O gece hastanede kaldık şimdi bahar kokulumla evimizdeyiz ne büyük bir mutlulukmuş eşim ve ben baş ucundan hiç ayrılmıyoruz kuzumuzun...
Allahım isteyen herkese nasip etsin inş
selam kızlarr işte benim hikayem:)
24/06/2009 tarihi gelmişti benim için o gün eşimde bende çok heyecan vardı ve eşime kahvaltı hazırladım güzelce giyindik kızımıda giyindirdim valizimizi aldık ve çıktık yolaa annemlerlede hastanede buluşcaktık hastane çok yakın olduğu için minübüse bindim eşim taksiyle gidelim dedi ama ben vakit geçsin istemiyodum içimde bi korku vardı inat ettim zaman kazanmak için minübüse bindim:) neyseki vardık sonuçta eşimle biz bi yandan yatış işlemlerini yaptırıyoruz daha doktorum gelmemişti işlemler yapıldı başladık doktorumun gelmesini beklemeye annemler bizi göremeyince direk ameliyathaneye çıkmışlar bi koşu gülemkten öldüm o an:)aradan yarım saat geçti heyecan gittikçe arttık ve merdivenlerden çıkanın doktorum olduğunu gördüm işte geldi dedim oda geldim geldim diyerek güldü:) neyse hemen beni odasına çağırdı son kes usg de inceledi hemşireyi aradı odasına çıkartın hastamızı hazırlayın dedi biz çıktık şansımada odaa kızımı doğum yaptığım oda aynı odada kaldıkm ve heyecan benim için daha da büyük olduu hemşire geldi güzelce giydirdi bonemi taktırdı diğer hemşire geldi serumu bağladı dedi yarım olunca haber verdin sizi alıcaz hemen biz bekleyem başladık ama aradan 5 dakika geçemdi çeyrek bitti serumum bi sedye geldi kabak kafalı bi adam hadi bakalım hazırmıyız dei bende yoo dedim serummum yarı olmadı hemşire yarım olunca söyleyin dedi dedim oda sen yukarı çıkana kadar ben bittiririm diyerek güldü neyse sedyeye yatıım dar uzun bi sedyee annemlerle vedalaştıkk asansör önünde bekliyorum sedyede annemlerde hemen ameliyathenenin kapısına çıktılar ben çıkana kadar orda tekrar öpüştük koklaştıkk kızımı sevdim tek elimle ve ağlamaya başladımm ben ağladım hepsi ağlamaya başladı beni içeri aldılar ama titriyorum zangır zangır sinirlerime hakim olamıyorumm anestezi uzmanı sakinleştirmek için çok uğraştı 10 dakika konuşa konuşaa beni teselli etti ve boş bi anımda iğneyi vurdu ve 5 dakika içinde taş gibi uyuştum doktorum geldi konuştuk 2 dakika rahatlattı beni heyecan vardı 2 dakika hava verdi gevşemem için kendime geldim güzelce başlayalım artık dedi ve başladı tabiki hiç bişey hissetmedim 5 dakika sonra kızımı güzelce poposunu patakladı doktorum ağlamaya başladı kuzum o an sevinçten ağldım 5 dakika sonra hemşire kızımı getirdi işte kızın bi öpücük ver bakalım dedi mis kokulumu ilk o zaman öptümm sonrasında odama indimgüzelce misafirlerimi ağırladım ağrım sancım çok şükür fazla olmadıı herşey çok güzeldi allah herkesi bi avazda sağlıkla kurtarsın inşallah benim hikayem bukadarbuyrunnnnnnnnn
Günlerden 01.07.2009 çarşamba, yurtdısından gelen doktorumla geyik yapıyım hemde nst ye baglanmamı istemisti diyerekten bi güsel banyomu yapıp evden cıktım, nst ye baglandım hic sancım kasılmam yok, bebişimin hareketleri jet hızı adeta, tam hersey bitti eve gidiyorum ve 8 temmuz tarihini bekliyorum derken, aklıma son günlerdeki akıntılarım geldi, gerekli gereksiz herseyi doktora soran ben bunu nedense sormamıstımlmaz: Sessiz sessiz tam vedalaşırken doktorum benim son 1 haftadır biras akıntım var, günde bikac kez iç çamasırı degistiriyorum normal mi aceba dedim ve doktorumun ifadesini muhtemelen bi daha unutmıcammm kaydirigubbakcemile3 Hemen bi ped verip beni 15 dk dolastırdılar ki ta ta ta taaaaammm suyum geliyormus megerseki, su kacırıyomusummm yane kaydirigubbakcemile3 Hastaneye yatısını yapıcas dedi, ben çiçekler böceklerrr oleyyy diye hastaneye gittim ve aksammm hasta yemegi yiyodummm :1shok: Babanemi aradım ve soyledim sadece sonra bu haberin nasıl bi hızla aile icinde yayıldıgını 15 dakkada görmüş oldummm, babanem herkese dogurcaımı aglayarak anlattıı icin arayan duygu seliydiii resmennn sırnaşık şey Her neyse o gecenin sabahı 02.07.2009 tarihinde o cok beklenen dogum sancılarımda basladııı, doktrum geldi ve 2 saat icinde alıcas seni dedi, kuaföre gitmemiştimm ama cok sükür hastane cantam bu sefer hazırdıı turkbayragi 2 saatim doldu ve beni sedyeye aldılar aglamamak icin kendimi zor tuttum, hala bebegimin beni hissettigi aklıma geliyodu ne zaman bu hisse kapılsam beni ameliyathane kapısında eşim ugurladı aglamamak icin yüzüne dahi bakmadım aşkımınnn resmen :asigim: Ameliyathaneye girdim ortalık cok kalabalıktı, stresten herkesin ne yaptıgına bakamadım dahi, örtüyü kapattılar doktorum bana baktı gülümsedi ve bi anda sesler boguklasmaya basladı, oksijen verildi ve devamı hastane odasında baslıyo, kanımın eksikligi ve narkoza olan olumsuz direncimm yüzünden sahsen ben acı cektim ve hala cekiyorum ama onemli mi derseniz zerre kadar umrumda diil, kücük ve güzel kızım Alya'm benimle, ilk kucagıma verdiklerinde hissettiklerimi inanın kelimeler anlatmaya yetmez, o yüzden denemicem bile, ama Alyam dünyaya geleli 3 gün oldu ve 3 gün icinde bir insanın tüm dünya gorusu degisir deseler bunu sabaha kadar tartısırdımm artık tartısılacak bir sey yok...
Allahım kimseyi evlat acısı veya yokluguyla sınamasın, tüm bebek isteyen ailelere yardımcı olsun ve bebek bekleyen aileleri de bir an once saglıkla kurtarsın.
Hikayem cok uzun oldu ama bence asıl hikayem Alya'mla birlikte baslıyor, inatla sonuna dek okuyan arkadasları tebrik ediyor, hepinisi öpüyorummm :1hug:
23.06.2009 salı sabahı 7:30 da evden çıktık 8:00 de hastanede yiz annem babam kız kardeşim kayın valide kayın peder herkes gergin ben gülücük dağıtıyorum yatış işlemleri için doğumhaneye çıktık evrak işleri falan derken ismim okundu hemen gittim kimseyle vedalaşmadan yine imza falan var diye odaya girdim soyun dediler:1shok: küçük bi şoktan sonra soyunup uzandım o masaya doktorum gelip muayene etti ve hemen sondasını takın dedi (sonda hiç acıtmıyo) ben ameliyathanede bekliyorum dedi ismimi seslendi ebeler bebeğin eşyalarını verin anneninkileri alın diye annemle eşim doğumhaneye koşarak geldiler beni ameliyat elbisesiyle görünce şok oldu onlarda imza atmaya gittim sanmışlar eşim ağlamaya başladı sarıldım teselli ettim hiç kıyamadı kuzum bana annemin dudaklar morardı ve veda vakti beni götürüyorlar ameliyathaneye girdim ameliyat masasına oturdum dizlerimin titremesine engel olamıyordum herkes çok sakindi benimle sohbet etmeye çalışıyorlar derken doktor geldi belimden iğneyi yaptılar iğneyi hiç duymadım oysa kendimi büyük bi acıya hazırlamıştım uzandım gögüslerimden aşağısı yoktu artık önümüze bi perde tuttular 15 dakika içinde küçük 2 ayak ve bi çığlıkk :asigim: getirip gösterdiler hemen yoğun bakım biraz uzun sürdü heycandan uyuyamadım ve odamıza geldikk kucak kucak sarıldık koklaştıkk kızımla şimdi 2 hafta oldu rüya gibi hala, mis gibi kokuyo evim kızım kokuyo heryer bu arada yoğun bakımda bile dua ettim sizlere çok şükür hiç ağrım sızım olmadı çok kolay atlattık darısı başınız inşallah