Henüz evli değiliz, nişanlıyız. 6 senelik ilişkimiz var asker dönüşü (5 ay sonra) kısmetse evleneceğiz.
Şimdi şöyle gerçekten ben tanımakta bazen zorlanıyorum dediğim anlar çok oluyor. Ama nişanlandıktan sonra biraz daha sevgisi ortaya çıktı gibi geliyor.
Mezhep farkımız yok ancak onun memleket Ağrı olduğu için annem kıyamet koparmıştı. Ön yargıyla yaklaştı. Zamanla tanıdıkça sevdi, sevdirmek için çok uğraştım.. Sürekli görüştürdüm sevgiliyken hatta bazen onları yalnız başlarına bıraktım. Kendisini sevdirmek için o da çok emek verdi. Sonra abim engel oldu. İlişkimizi 6 sene sakladığımız için benimle uzun süre konuşmadı. Daha önce karşılaşmışlardı ben arkadaşım demiştim o anın şartlarından dolayı, yüzünü unutmamış aklına kazımış "bu o çocuk" diyerek kıyameti kopardı. Çok laf işittim bazı şeyleri yuttum ama vazgeçmedim.
Sana tavsiyem denemeden hiçbir yoldan vazgeçme eğer ki gerçekten seviyorsan..