Uzak mesafeler, tanışma, kız isteme ve söz.

aynı şeyleri bende yaşadım vallahi.tekim sanıyordum ama varmış benim gibilerde.haftaya nişanlım askere gidecek.vedalaşmaya geldiler ailecek.bana nişan bohçası yapmamışlardı şimdi getirdiler.hep beraber baktık filan.bayramda bir bohça daha göndermişti kv içinde altında vardı.bohçaları birleştirelim mi diye annem teklif ettim.o da iyi olur dedi.havluları bir bohça yaptık.kv bohçaları birleştirirken havluları saymış.mesela annem buna takmış durumdabeni sinir ediyor mu evet ediyor ama allah nişanlımla yollarımı ayırmasın gerisi mühim değil.
yemin törenine bende gelcem ama söyleme kv ne bozulsun filan diyor düşünün.
kaybetme korkusu var kız annelerinde ailelerinde.çünkü toplumumuz ataerkil kız evlenince el oluyor kafasında.
allah hepimizin yardımcısı olsun

Benim güzel arkadaşlarım , herkese merhaba. Neden yazmadığıma gelince, 24 nisanda geleceklerdi tanışmaya, erkek ark babası rahatsızlandı , araba kullanacaktı gelirken, o kadar yolu gelemezler diye, erteledik 1 hafta ( uçak korkusu var diye binmedi uçağa, otobüs ise rahat olmaz , araba daha iyi olur diye )... ikincisi ise 3 hafta önce kolumu kırdım, merdivenlerden inerken sanırım tansiyonum düştü toparlayamadım kendimi kolumu merdivenin köşe yerine çarptım , vücudumu korumak adına... ama kolum kırıldı, hala sargıda ama yazabiliyorum, psikolojik olarak ta kötüydüm tabi kol kırılınca, o yüzden oturmadım bilgisayar başına... iyileşiyorum ama :)

gel gelelim olay gününe.

Sabah yola çıktılar ve saatlerce direksyon salladıktan sonra yaşadığım şehre geldiler. kalacak yerleri vardı, oraya yerleştiler, dinlendiler ve geliyoruz dediler... abim annem babam hazırlandı. tabi bende, pantolon gömlek giydim ben...

apartmanın aşağısındayız dediler , kapıyı açtım, hoşgeldiniz faslı oldu kapıda, içeri geçtiler , oturduk... ilk 5 dakka herkes şaşkındı, yolculuk nasıldı vs..... ardından tanıma amaçlı babam muhabbet etti... nerde çalışıyordunuz falan filan... annesi ile annem sohbet etti. Abimde arada katıldı sohbete... erkek arkadaşım ve ben heycanlıydık ne olduğunun farkına bile varamadık :)

Çay yaptım ben ( yemeğe çağırdık ama babası ve annesi dışarda yiyelim ilk gün yemek olmaz dediler )
yanına börek, kuru pastalar vs... büyük bir tabağa koydum. ikram ettim, -ki sanırım herkes heycanlıydı tabağa dokunmadılar pek :)

babam coştu sonra, işte ülkenin durumu, işsizlik almış başını gidiyor ( bu konuşmalarda baya güldük erkek arkadaşımla çaktırmadan tabi ), onun babasıda, babamın kafasındaymış baya baya coştular.
Annesi annemle sohbet etti. iyiydi sohbet.. tatlı falanda ikram ettik. gece gittiler....

aşağıya inip uğurladık. annem yarın yemeğe bekliyoruz dedi.
diğer gün öğlen oldu. yemek hazırladık biz. geldiler. masa dizildi. yediler içtiler. kaldırdık yemeği. Ardından tekrar sohbet.... Birbirimizi tanıdık dedi babam, görüşmeye devam edelim. bizde size geliriz, gençlerde konuşmaya devam etsin. kısmetse olur... ( bu konuşmalar uzun oldu , ben kısalttım , genel olarak anlamışsınızdır sohbeti )

sonra gittiler. babam şok mu oldu ne 1-2 gün yine sustu.... annem çok iyi oldu bu dedi. bizde gideriz misafir oluruz....Davet ettiler bizi memleketlerine vs.........

Kısacası 1 ay sonra tahminen , ziyarette bulunuruz. Babam '' yok uzak bilmem '' derse... o zaman işte bende şalterler atar.... zaten uzak diye yüzük takmak istediler derim bende....

Şimdilik durumumuz iyi... birbirimizi çok seviyoruz, sayıyoruz... yüzükleride takarsak ohhhh beeee diyeceğiz...

Destek olan herkese sonsuz teşekkürler..... :))))

Çok geçmiş olsun canım
Ama bu ilk ve en önemli en stresli gününü atlattığına ve abinin de fazla karışmamasına sevindim. İnşallah her şey bundan sonra daha güzel olur

Çok ama çok teşekkür ederim. Çok korkuyordum o yaşananlardan sonra ama sağ salim bitti o gün. Evet bende şaşırdım abime, saçmalar dedim ama yapmadı...

umuyorum herşey güzel ilerler ve bende mutlu sona erişirim. destek olan herkese minnettarım.

merhaba enteresya, her şeyin güzel geçmesine çok sevindim..
bak stres yapmana değmedi, bir çırpıda geçiverdi.

çok şükür ki bir aksilik çıkmamış, gönlünü ferah tut
bundan sonraki adımlar da aynen böyle güzel geçecek, hatta çok daha güzel geçecek...

Allah sabredenle beraber, sen ne güzel sabrettin ve bak karşılığını aldın..
yine alacaksın

mutlu olmana sevindim, nice güzel adımlarını bekliyorum

BEN KONU SAHİBİYİM...

Herkese merhaba, şifremi ve mailimin şifresini unuttuğum için yeni açtım ve size yazmak istedim.

O kadar çok şey var ki yazacak, nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum.

Bana destek veren herkese sonsuz teşekkürler ayrıca. Sizler birer meleksiniz bunu bilin....

Bizden gidince ailesi bir kez bile ailemi aramadı, hep biz aradık... karşı tarafın ailesi biraz kaba maalesef...

Haziran Temmuz ayları aşırı sorunlu geçti. Erkek arkadaşım sürekli tartışmaya çıkarmaya başladı... Eften püften sorunlar , sıkıntılar... Her telefonda tartışma, her tartışma sonrası konuşmalar, konuşunca ağlaması... Ağlayarak beni affet demeler... Tamam ama bunu yapma derim, ama 7 gün geçmeden yine başlar... Psikiyatriye git dedim öfke kontrolü için ama gitmedi...
Bişey oldu kabalaşmaya başladı. -ki saygısızlığı hiç sevmem. Uyardım , uyardım............

En son ki kavgamızda , kötü cümleler sarfetti. Üstelik beni görmeye gelirken , yolda.... Yani düşünün beni görmeye yola çıkıyor, yine tartışma yaratıyor yine kavga....

Yanıma gelince , bu iş böyle olmaz dedim, evet seni seviyorum. Ama daha ortada nişan yokken, nişana az bir zaman varken böyle yapıyorsun dedim. Ağza alınmayacak cümleleri az çok tahmin etmişsinizdir. Yine ağladı , hemde nasıl.... Salya sümük hani o derece.... Ama bu böyle olmayacaktı, ben o cümleleri kaldıracak insan değilim -ki gurursuz onursuz hiç değilim. İnsan evleneceği kişiye bu cümleleri sarfetmez dedim... Bunları duymak sıklaşmıştı... Saygısını yitirdi bana....

Yapamıyoruz dedim, geri döndü geldiği yere,,,, ve düşünerek en doğru karar vardım. İlişkimi noktaladım...

Üzgünmüyüm evet çünkü emeklerim hayallerim vardı, üzgün değilim çünkü o kelimeleri şimdi söyleyen adamın bana saygısı kalmamış demektir.... kendisi için ailemle tartıştım, ama baktım ki, yine doğru çıktı bu.. ''' aileler herzaman haklı çıkıyor ''

olaydan 15 gün sonra gece beni aradı ... açmadım... mesaj atmış.... '''' karşımda gördüğüm kişi evet benim eserimdi ama ayrılacağımızı hiç tahmin etmedim '''' diye.....

Cevap vermedim... Çünkü biliyordum ki doğru karardı...

HEPİNİZE SONSUZ SEVGİLER.... UMARIM BEN DE BİRGÜN GERÇEKTEN BENİ ÖNCELİKLE '' SAYAN '' , SONRA SEVEN VE DAVRANIŞLARINDA '' RUHSAL DEĞİŞİKLİK '' OLMAYAN BİRİYLE YUVA KURARIM........

Hakkınızda Hayırlısı neyse o olsun, siz çok güzel bir insansınız. Ne güzel Allah en başından göstermiş ne biçim biri olduğunu, siz de kendinizi yok sayıp değerinizi düşürmek yerine bağrınıza taş basmayı seçmişsiniz. inanın çok mutlu olacaksınız, hiç dertlenmeyin, Allah sabır verir, bu günleri hiç görmemiş gibi olursunuz

İnsan çok garip hissediyor. Bir insan , bir erkek, nasıl bu duruma gelir.. Aklım almıyor. Mutlu olmak istiyorum ben de, sadece bu. Bir erkeğe bağımlılık anlamında değil... Yaşadıklarımı unutmak, ve güçlü bir şekilde devam etmek... Geceleri karanlık olunca içim daralıyor, sanırım bir süre sonra geçecek bu da...

Teşekkür ederim cevabınıza. Siz de destek verdiğiniz için çok güzel bir insansınız....Bunu biliyorum...

Son anda iyi dönmüşssün gerçekten insan evleneceği adamı iyi seçmeli umarım daha iyileriyle karşılaşırsın takma kafana...

Çok teşekkür ederim, şimdi daha iyiyim. işime gidip geliyorum, kafa dağıtacak şeyler yapıyorum....

En çok şaşkınlığımı atamadım üstümden, hala şaşkınım, hala insanlar nasıl pat diye değişir anlamadım... yoksa aslında normali mi buydu...

Bir sürü soruyla , bu defterimi kapadım....

Evlenmek, iyi düşünülmesi gereken bir konu...

Artık, beni yıpratan insanlardan uzaklaşıyorum, arındım.... Herkesin arınması dileğiyle...