Mrb hanimlar. Aman bu da dert mi diyecek bazilariniz belki ama ben arrik cok yoruldum. Esimin uyusuklugi beni delirtecek artik. Onceden bu kadat dert etmezdim calisiyo yatsin derdim ama artik bebegimiz var 3.5 aylik ve ben hem eve hem bebege yetemiyorum. Sabah uyandik 9 dan beri (bebekle ben) onun uyanmasini bekliyorum. Uyaniyor ama kalkmiyor yataktan tekrar uyumaya calisiyor. Ben bebegi sakinlestirip evi toparliyim de kahvalti yapalim diye debeleniyorum bi oraya bi buraya. Tamam calismiyorum ben ama bebek calismaktan daha zor. Kendiside daginik bi aldigini hayatta yerine kaldirmaz. Gercekten cok yoeuluyorum ve sinirleniyorum. Istiyor ki bekarken haftasonu nasil butun gun yatiyorsam oyle devam edeyim. Ben de disari cikmak nefes almak istiyorum bu ona ölüm geliyor. Disari cikmaya karar veriyoruz ben bebegi giydiriyorum emziriyorum kendim giyiniyorum bebegin arabasi mamasi derken daha cikmadan yoruliyorum. Kendisi cikmaya 5 dk kala kalkip giyiniyo sadece. 2 dk cocugu tutiyim yada mamasini ben hazirliyim demiyo. disari cikiyoruz suratinda devamli memnuniyetsiz bi ifade. Surekli yorgun surekli uykusu var. Kendini birakmis durumda. Bende yoruluyorum ama her firsatta uyumaya calismiyorum. Geceleri bebegi uyittuktan sonra bile gelip yatmiyorum az da olsa beraber otiralim diye. Ama onun herseyi uykusu. Offf