Uyumamayı bir tercih gibi anlatmışsınız ama bir yandan da kabuslardan bahsettiğinize göre bilerek uyumuyor değilsiniz, uyuyamıyorsuz ki. Sanki bu sorunu çözmek için uğraşmamışsınız bile ve direkt kabul edip hayata öyle devam etmişsiniz gibi anlaşılıyor.
Bence siz gevşemekte zorlanıyor olabilirsiniz. Baya otopilotta yaşıyor gibisiniz. Verimliliği ve enerjik olmayı birkaç defa vurgulamanız da bunu düşündürdü. Acıktığını, yorulduğunu hissedememek de aslında sizin survival modda olduğunuzu gösterebilir. En temel ihtiyaçlarınızı fark etmiyorsunuz. Çok yoğun olmama rağmen kendime vakit ayırabiliyorum diyorsunuz ya neler yapıyorsunuz merak ettim. Veya yorulduğunuzda napıyorsunuz dinlenmek için? İnsan beyni işlevlerini yerine getirebilmek için 7 8 saat uyumak zorunda, sizin sağlığınız için endişelendim gerçekten. Az uyku enerjik yapar ama verimli yapacağına ihtimal vermiyorum. En fazla o enerjik halle ordan oraya acele içinde savrulmak mümkün olur sanki, hızla verimlilik de epey farklı şeyler.
Bence bu uyku sorununu çözmek yerine verimli olduğunu düşünerek buna alışmanız, ihtiyaçlarınızı fark edememeniz, üretmeye fazlaca önem vermeniz sizin otopilotta olduğunuzu gösteriyor bence. Sinir sisteminin regüle olmaması durumundan bahsediliyor ya öyle bi olay gibi. Belki uyku olayınızı doktora giderek kolayca çözebilecektiniz ama anladığım kadarıyla bununla ilgilenmemişsiniz. Kabuslar da sanki size bi uyarı gibi. Terapiye mi başlasanız veya hiç olmazsa mindfullness meditasyon falan. Sanki manevi yolculuğunuzun bi dönüm noktası olacak gibi eyyorladım da ben
Bence yıllardır bu şekilde yaşayıp şimdi bunun sorun olduğunu düşünüyorsanız kilo veya gözaltı morluğu dışında daha derin nedenleri olabilir
Aslinda mecburiyet olarak basladi biraz, e ticaret sayfam vardi orda kisiye ozel siparisler hazirliyordum, sonrasinda ise girdim, e ticarette iyi gidiyordu diger iste uzun suredir hayalimdi, ve evlenmek istiyordum paraya ihtiyacimiz vardi, gunduz iste calisip gecelero de siparis yetistiriyordum, baslarda ilk 1-2 yil cok zorlandim, ama sonra geceleri cok daha verimli olabildigimi fark ettim, kapi calmaz telefon calmaz ses gürültü olmaz, yemek ekmek derdi yok, sadece elimdeki ise odaklanabiliyordum. Sonra bir de cocuk oldu, tabiki cocuk=az uyku olunca, gece surekli uyuyup uyanip serseme donmemek icin uyumamayi tercih eder oldum.
Sonra sonra bir baktim, ben baya baya uyumadan yasiyorum...
Hem enerjik hem verimli olabiliyorum gercekten de, cunku tasarimciyim, moda tasarim ogretmenligi yapiyorum, ote yandan, ev dekorasyon, aksesuar, organizasyon malzemeleri tasarliyorum, ciddi manada geri donusum dekorasyonu ile ugrasiyorum. bu tasarim isleri genelde gece hallettigim isler, aksam gayet stabil esim cocugumu yatiririm, sabah uyandiklarinda evde atil durumdaki bir dolabin sahesere donusmus evin bas kosesine yerlesmis oldugunu gorebilirler, ya da bir parca kumastan yeni bir giysi, aksesuar vs birsey olusturmus olabilirim,hicbirsey yapamasam cizim yaparim, dolap duzenlerim, esyalarin yerlerini degistiririm... Yani surekli uretim halindeyim aslinda...
Ogrencilerim, arkadaslarim, ailem,beni taniyan herkes dort gozle sosyal hesaplarda meslegimle ilgili sayfalar yönetmem gerektigini soyluyor, gercekten icime sigmayacak kadar cok fazla fikir ve proje var beynimin icinde, bunlarin hayata gecmesi icin de cokca zaman gerekiyor, gunluk yasamda buna zaman kalmayinca geceleri geçiyorum basina iste... Sosyal medyada sayfalar acip bunlari paylasmayi daha once de denedim, ancak orasi da ciddi bir mesai istedigi icin devam edemedim duzenli icerik hazirlamaya, fazla yordu. Ama bunu yapabilmenin yollarini da geri planda surekli dusunuyorum.
Kabuslar uzun suredir varmiydi emin degilim ama sanirim vardi, ozellikle bir suredir iyice rahatsiz etmeye basladi, her uykudan kalp carpintisiyla uyanmak, ne gordugumu bile cogu kez hatirlamazken ustelik, cok yorucu... Daha once esimin aksi gibi cok uyuma, yani her ortamda -direksiyon dahil- aniden uyuyabildigi icin uyku merkezlerinde epey mesai harcamisligi var, ama benim buna ihtiyacim oldugunu hic dusunmemistik...
Terapi konusu son gunlerde gundemimde, randevu kovaliyorum. Norolojiye filan mi gitseydim diye dusundum ama, kabuslar bana daha cok bazi travmalarim sonucu boyle oldugumu dusunduruyor sanki...