- 17 Ağustos 2006
- 4.400
- 1.883
Aynı şehirde yaşıyoruz bir telaşın ,koşturmacanın içine bırakmışız kendimizi ve
dostlarımızı,nasıl olsa yakınız,sık sık görüşebiliriz diye arayıp sormayı ihmal
ediyoruz hep .Ne yazıkki yakın değiliz işte .Aynı şehirdede olsak,aynı
semttede olsak dostlarımızı ,dostluklarımızı kaybediyoruz .Aramıyarak ,onlara
ilgimizi azaltıp, hatta aradaki bağları kopararak.
Oysa hayatta hiç bir zaman yitirilmeyecek değerlerden biridir dostluklar.
Sonra pişmanlık ve kendimizi sorgulama başlıyor , neyimiz var ,nedir eksilen ?..
Eksilen kendimiz ,eksilen duygularımız,eksilen sevgimiz ...
Ne büyük ve zengin yüreğe sahibiz oysa .İçinde sınırsız sevgi ,şefkat
duygularını barındıran yüreğe. Ve biz bunları vermeyi unutuyoruz ...
Hep verilenleri almayı bekleyerek...
dostlarımızı,nasıl olsa yakınız,sık sık görüşebiliriz diye arayıp sormayı ihmal
ediyoruz hep .Ne yazıkki yakın değiliz işte .Aynı şehirdede olsak,aynı
semttede olsak dostlarımızı ,dostluklarımızı kaybediyoruz .Aramıyarak ,onlara
ilgimizi azaltıp, hatta aradaki bağları kopararak.
Oysa hayatta hiç bir zaman yitirilmeyecek değerlerden biridir dostluklar.
Sonra pişmanlık ve kendimizi sorgulama başlıyor , neyimiz var ,nedir eksilen ?..
Eksilen kendimiz ,eksilen duygularımız,eksilen sevgimiz ...
Ne büyük ve zengin yüreğe sahibiz oysa .İçinde sınırsız sevgi ,şefkat
duygularını barındıran yüreğe. Ve biz bunları vermeyi unutuyoruz ...
Hep verilenleri almayı bekleyerek...
( 
