- 9 Aralık 2013
- 2.120
- 1.396
- Konu Sahibi senyadaben
- #41
benim 5 yıl oldu. hala şarkı dinleyemiyorum. hala baktığım gözlerde onu görüyorum. aynı şehirde yaşamak dahi canımı acıtıyorken. onunla aynı meslekte olmak yüreğimi dağlıyor. onun için çürüttüğüm yastıklar vardı nefesim kesilene kadar ağlamalarım. keşke hiç tanımasıydım diyorum. bin keşke bir şimdi yapabilseydi. ama olmuyor maalesef o karısıyla huzurlu aile yaşantısı sürerken ben karşıma çıkanlara nasıl güveneceğimin derdine düştüm. burada nefes almak bazen o kadar zor oluyor ki onu tanıyan insanları bende tanıyorum ve o kişilere baktıkça evet diyorum bu gözler onu gördü bu diller onunla ve karısıyla konuştu. hocalaramı gitlmedim psikoloğamı gitmedim unutabilmek için. ama geçmiyor geçmiyor. memleketin yarısıyla çıktım ama olmuyor unutulmuyor.