30 aylik kizimla tuvalet egitimindeyiz su an (daha once 2 kez denedik benim psikolojim kaldirmadi)
Su an 5.gundeyiz bizde, ilk gun ile su an arasinda daglar kadar fark var.
Ilk gun tam 5 kez altina yapti, lazimliga oturmak dahi istemedi.
2.gun lazimliga bez yerlestirdim, 4 kez altina kacirdi bir kez lazimliga isedi, evde bayram havasi esti.
3.gun lazimliktaki bez durdu, 2 kez altina kacirip 3 kez lazimliga yaptı.
4.gun lazimliktaki bezi alip yerine tuvalet kagidi koydum. 1 kez kacirdi ve inanilmaz utanc gordum gozlerinde sakince karsiladim, birlikte temizligini yaptik.
Ben gece bezini çıkarmadim, bugun sabah ilk kez bezi kuru uyandi.
Bugun (5.gun) hic kacirmadi, lazimliga da hicbir sey koymadım, kendisini 2 saatte bir lazimliga davet ettim eğlenerek oturdu, gece bezini baglarken bezi istemedigini soyledi, birkac gun daha bezi kuru kalkarsa gece eğitimine de gececegim ve bugun ilk kez cis yaptigini farkederek, anne bak cisimi yapiyorum dedi, onceki gunler neredeyse yarim saat oturduktan sonra cis yapıyordu, simdiyse oturur oturmaz yapmaya basladi.
Ben bu sure icinde yapmayi sevdigi etkinlikleri, sevdigi oyunlari ve sarkilari dinlemeyi teklif ederek, sevdigi yiyecekleri yaparak odullendirdim. Tum surec tamamlandiginda istedigi bir oyuncak var onu almaya soz verdim. Sozumu tutacagimi bilir, soz vermenin kiymetli oldugunu ogreterek buyutuyorum.
Kafamda tuvalet egitimine 1 ay sure ayirdim, sureyi genis tutarak kendi stresimi de azalttigimi dusunuyorum, onceki 2 denememde kolay pes etmistim ve bence suc benimdi.