kkda gecirdigim 14 senenin sonunda anladim ki kadınların kiymet görmek gibi bir derdi yok. döven- söven - umirsamayan - tehdit eden sevgilileriyle bile adam yüzük alsa seve seve, gule oynaya evlenmeye hevesli milyonlar var
Bu ulkenin genel aile yapisinda "sevgi" gosterilen birsey degil, cocuk kendi kendine sevildigini zannederek buyumeli, aksi taktirde şımarır, ipe sapa gelmez biri olur, yoldan cikar, kotu yola duser.
Sonra iste sevgiyi bilmeden, hissetmeden buyuyunce sonuc bu, "kiskaniyor, cunku seviyor"
"Kiskandigi icin perde actirmiyor, cunku seviyor"
"Dovuyor, cunku kaybetmekten korkuyor"
"Bagiriyor, cunku ofke problemi var ama beni seviyor"
Anneler babalar ama ozelliklede babalar kizlarina sevgisini gostermeli, sevgi dilini dogru insa etmeli ki bir kiz cocugu buyuyunca kendisine kotu davranani seviyor zannetmesin, bunun baska bir cozumu yok.
