Türküler, tanığı sevdamın

*Hiçbir şey gönlümde büyüttüğüm kadar saf değil. Hiçbir şey
senin kadar
masum değil içimde ki çocuk. Kim demiş sadece dumanlı dağlara kar
yağar
diye. Tüm karlar gönlüme yağar asıl. Ardından buzullar oluşur
eteklerimde.
İlmek ilmek dokunur damarlarıma simsiyah sözcükler. Her kelime dağ
olur
gönlümde.

Her kar tanesi bir aşk türküsü Notaları yoktur bu türkünün. Bu
türkünün
notaları ikinci cemre düşende gönle, yeniden bestelenir.
''Aşk ebruli bir tebessümdür kalbime.''



Sonrası mı ?
Koyu bir sessizlik.
Ardı sıra bir yıldız kayması
Yürek patlaması.
Suskunluğumun kıyametidir bu an. Tüm mahşerler gözlerimde Asi iç
çekişler
kapıları çarpan ellerimde Ve ah'lar yumruğumu vurduğum masalarda,
cam
kırıklarında
Sen asi gecelerin berfin'i! Aşkı ne sandın kırmızı bir gül mü?
Bilemedin.
Aşk kurumuş bir güldür, gitmekle kalmak arasında ki şeydir. Dur.
Hemen
korkma. Unutma ki gökyüzünün en parlak yıldızı hala orada. Ve
aşk gönlünde
hala dipdiri
Tüm sırlı yıldızların adları bende saklı. Yeryüzünün tüm
denizlerine düşen
yakamozlar benim gözlerimde ışıldar. Bir ben bilirim suskunluğumun
tarihini.
Her gece bir ben dokunurum gökyüzünün en parlak yıldızına. Ve
her sabah
güneşin kaskatı kaldırımlara cansız düştüğünü bir ben
görürüm.
Şimdi aşk kimsesiz bir çocuğun gözleri kadar yalnız yüreğimde
Sen olmasan
ne anlamı kalır göğün? Tüm aşk eşkıyalarının yüreklerini
sonsuza dek
kelepçelesek aşk terörden kurtulur mu? Kurtarmaya yeter mi bu
aşkı?
Kelebekler kanatsız kalınca ve sevda yorulunca yüreğimi ellerimin
arasına
alıp gidiyorum işte.
Bu şehir gelince aklıma hatırladığım hiç bir şey olmamalı.
Güneşe yürümek gibi bir şey bu şehri terk etmek fikri Şimdi
konuşurken, aşk
karanlığın ortasında intiharı bekliyor.
Ve kar yağıyor
Artık her kar tanesi borandır, fırtınadır. Çığ düşünce
beklentilerime
aşkımın kıvrımları kana bulandı. Aşkımın böğrüne kara bir
hançer saplandı.
Adamakıllı sendeledi aşk. Adamakıllı afalladı.
Sen sadece göktaşlarını düşürmeye ve aşkı ağlatmaya mı
yararsın? Gözlerimde
ateşten zehir taşıyorum. Aşkı öldürenleri de öldüreyim diye
Lakin acının
hilali düşer gönlüme, acırım
Bu aşk neden hep böyle haleli
Bazen hasretler olabildiğince zirveye çıkar. Gözyaşlarıysa
kuytularda
gizlenir. O vakit dünya kadar yıldız düşse önüme ben yine kendi
yıldızımı
isterim. Bunu adına ne denir, bilmem. Ama aşk ağrır ellerimde.





Bu gece kar yağıyor, alarm veriyor şehrin karanlıkları.
Ölümse olanca esmerliğiyle duruyor kalbimde.
Ellerim, ellerim ve gözlerim yanıyor. Yüz binlerce melek saçlarıma
tane tane
düşüyor. Şehir serseri edasıyla sabahı bekliyor. Bense kar
tanelerinin aşka
kaval çalışını.

Gece biter.
Yıldızlar söner.
Türküler, tanığı sevdamın

cahildim dünyanın rengine kandım
hayale aldandım boşuna yandım
seni ilelebet benimsin sandım
ölürüm sevdiğim zehirim sensin
evvelim sen oldun ahirim sensin
sözüm yok şu benden kırıldığına
gidip başka dala sarıldığına
gönülüm inanmıyor ayrıldığına
gözyaşım sen oldun kahirim sensin
evvelim sen oldun ahirim sensin
garibim can yakıp gönül kırmadım
senden ayrı ben bir mekan kurmadım
daha bir gönüle ikrar vermedim
batınım sen oldun ahirim sensin
evvelim sen oldun AHİRİM SENSİN.