Merhaba kızlar,hemen hemen 1 yıldır girmemişim, bu gece birden aklıma düştü,benim durumumda olanlara belki umut olur diye yazayım istedim. Durumumdan haberdar olmak isteyenler önceden açtığım konuları okuyabilirler. Çok şükür benim de bir meleğim var artık.. ilk tüp bebek denememde rabbim beni geri çevirmedi. Çok zorlu bir süreçti,vurulan onca iğne,olacakmı umudu,ya olmazsa endişesi, iğnelerin vermiş olduğu hormon patlamasıyla arttı gitti tüm duygular. Ama çok şükür şu an 3 aylık dünya güzeli bir oğlum var,rabbim tüm isteyenlere hayırlısıyla nasip etsin ve hepimizin evlaadını da bizlere bağışlasın. Demem o ki umudunuzu sakın yitirmeyin, güzel haberlerinizi bekliyorum ben.. şimdi gelelim o sürece, benim 9 adet yumurtam toplandı ve 6 tanesi döllenip kaliteli embriyo elde edildi. 2 tane embriyo transfer edildi ama sadece güzeller güzeli oğlum bana tutundu. Peki ben transferden sonra bebeğim bana tutunsun diye neler yaptım, öncelikle tam 12 gün lavabo ihtiyacım dışında hiç ayağa kalkmadım,oturmadım bile,hep sırt üstü uzandım. Yemeğim bile yatağıma geldi diyebilirim, 1 yıl olduğu için tam detayları hatırlayamıyorum ama hergün bir avuç kavrulmamış kabak çekirdeği yediğimi hatırlıyorum, iyi geldiğini okumuştum biyerlerden. Avakado tüketmeye çalıştım( tadını hiç sevmesem de bebeğim benimle kalsın diye yemeye çalıştım) normalde 12. Gün doktoruma gidecektim ve testi onlar yapacaktı ama dayanmak ne mümkün, ben ki adet her ay adet günüm gelmeden 3 gün önce test yapardım,bunu mu beklicektim. Transferden tam 7 gün sonra erken gebelik testini yaptım, başta bişey çıkmadı,sonra yine biyerden okuduğum bilgiyle biraz bekledim ve o da ne,yaklaşık olarak 10 dk sonra çok çok hafif bir çizgi belirdi sanki,yanılıyormuyum acaba dedim, görmek istediğim için beynim mi uyduruyor dedim. Ama halimi görseniz flaşla falan bakıyorum. Tabi emin olamadım. Sonra ertesi gün bidaha,ertesi gün bidaha, ertesi gün tekrar derken git gide beliren ikinci çizgi
rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah
artık evdekinde çizgiyi görüyorum ama hala çok net değil ve ben umudum beni deli etse de sakin kalmaya çalışıyorum. Ama kimseye de bişey söylemiyorum,sabredemedim diye kızarlar bir de ya yoksa diye. Tam 10. Cu gün tüp bebek merkezine değil de başka bir hastaneye giderek gebelik testi yaptırmak istediğimi söyledim,kanımı verdim 2 saate yakın bekledim orda,eve dönemiyorum,zaman geçmiyor,yapayalnızım. Tek başıma bekledim sanarken 2 saat sonra sonucu bir aldım ki değerim 20
yani oğlumla birlikte beklemişim orda sonucumu
doktora gösterin dediler,gerek yok dedim çünkü ben adetime günler kala kanda gebelik testini de az yaptırmadım maalesef,bu sebeple biliyordum ki hamileyim.. biliyordum ki önceden defalarca yaptığım testlerimde hep 0,1 çıkab değerim 20 çıkıyorsa yavrum bana tutunmuş.. Kızlar nasıl bişey biliyormusunuz, arabaya bindim ve evimin yolunu unuttum,nasıl gülüyorum ama gözlerimden yaş aka aka,ben hamileyim diye bağırıyorum.. elim karnımda, aklım gitmiş başımdan.. Sonra herkese müjdeyi verdim tabi,tüp bebek merkezine gittiğimde onlar daha testi yapmadan ben hamileyim dedim
ama nasıl bir psikoloji,herkese söylemek istiyordum hamile olduğumu,anne olacağımı.. görmemiş hamile kalmış misali
görmemiştim ama ne yapayım,nasıl bir hasret,nasıl bir görmeden sevgi,tarifi yoktu.. şimdi daha da tarifsiz, kokusunu çekiyorum cennet böyle mi kokuykr diyorum. Yine çok uzattım
sonrasını gebelik sürecimi de yazacam daha ama o da başka bir konuda artık ☺☺ Demem o ki tüm dualarım hepinize, İsteyen ve hakeden herkes,içinde gerçekten çocuk sevgisi ve özlemi talıyan vicdan sahibi herkes anne olur umarım.. hepinize sevgiler