- 20 Aralık 2020
- 6.101
- 1.520
- 123
- 44
- Konu Sahibi zeycan1988
-
- #41
Dr b tanı koydu mu sebepsiz infertilite mi?
Hangi ildesiniz?
Evet beklemesi çok zor ve yıpratıcı süreçler.
Dr b tanı koydu mu sebepsiz infertilite mi?Uzun süre korunmasız ilişki denemeleri gebelikte sonuclanmayinca önce aşılama ardından tüp bebek denedik. 3 başarısız denememiz oldu. Şuan 4. Denemelerini için kendimi ve zihnimi hazırlamaya çalışıyorum.
Ben de ilk denemesi başarısız olmuş biri olarak asla vazgeçmeyin diyorum. Şimdi bu sürece girince sanki hayatın tüm anlamı hedefi bu pozitifi görmekmiş gibi yaşıyoruz. Bir mücadele savaş ruhuna bürünüyoruz. Tek sıkıntımız belirsizlik ve geleceği görememek. Burda geçmiş yıllardaki msjları o kadar çok okudum ki mrkımdan girip bakarım acaba çocuğu olmuş mu diye. Genel olarak çoğu kişi bunu yaşamış sonunda mutlu olmuşlar. Onlar da o dönem bizim bu sıkıntılarımızı çektiler. Elde edince eminim demişlerdir hepsi bitti keşke bu kadar yıpranmasaydık…Merhaba,
Biz eşimle 6 yıllık evliyiz ve 2.5 senedir çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz. Uzun bir süre kendimiz denedik ardından doktor kontrolünde ilaç takviyeleri,çatlama iğneleri gibi yöntemlerle denedik ve bir kimyasal gebelik elde ettik. Ardından aşılama denedik ve dış gebelik oldu. Dış gebelik süreci psikolojik olarak çok ağır geçti.. uzun zamandır beklediğimiz bebeğimizi ignelerle düşürmeye çalışmak çok zor bir süreç yaşattı bize. Her iki seferde mutluluğumuz yarım kaldı ve nihayet tüp bebek sürecine başladık. Ailemize veya arkadaşlarımıza söylemedik bu yaşadıklarımızı sadece eşim ile bu süreci yürüttük. Ve tüp bebek sürecimiz başladı. 18 yumurta toplandı ve 11i başarılı bir şekilde döllenerek 5.gun embriosu olarak donduruldu. İlk denememizi çok büyük bir umutla yaptık ve sonuç olumsuz oldu. Nedense insan tup bebekte hemen olacak diye düşünüyor. Tek embrio transferi yapılmıştı. İkinci denememiz de konuyu ailelerimize söyledik. Bu durumu yanliz yaşamak bize çok ağır gelmeye başlamıştı. İkinci transferime eşim ve annem ile birlikte gittik. İki embrio transfer edildi. Bu sefer daha da umutlandık fakat yine olumsuz sonucu aldık. Her zaman 8.gun dayanamayıp test yaptım ve sonuç hep hüsran oldu. Eşimde erken test yapmama kızdığı için test yaptığımı ona soyleyemeden ona belli etmeden kahroldum. Veee 25. Ekimde yine üçüncü denememiz için doktorun yolunu tuttuk ve yine kimseye söylemedik bu sefer gizlemek için değildi sadece içimizden gelmedi. Eşimin o gün iş yerinde ayrılamayacagi bir işi vardi. Ona dedim ki ben yanlız giderim hiç dert değil öyle de yaptım. sabah uyandığımda esim coktan ise gitmişti. Uyandım, giyindim ve hastaneye yanliz başıma gittim. tüm hemsirelerde sağ olsun tanıyordu artık. Odaya geçtim, hazirlandim ve yine o korkunç masaya nefesimi tutup çıktım. Öyle korkunç bir yer ki ama işte umut ya tutarsa diye insan mecbur kalıyor. Doktorum aşırı ters bir adam. Odasında bir tane bebek resmi olmayan bir bebek doktoru:) ama cook güveniyorum her seferinde siz ne derseniz öyle olsun diyorum. O bile bana artık üzülüyor normalde iki kelime zor eden adam o korkunç masada beni sohbet edip oylamaya çalışıyor. Iki embrio transferi yapıldi.Her bir transfer öncesi ve sonrası farklı ilaç kullandim. Doktorumun bir bildiği vardır diyip araştırımıyorum da. Transfer sonrası
hastanede 45 dk yattım, giyindim, ödemeyi yaptım, arabama bindim, eczaneye uğrayıp ilaçlarımı iğnelerimi aldım ve eve gittim. Eşim ile tabii hep mesajlastik konustuk. O gelemediği için kahroldu fakat ben iyi hissettim. Her seferinde elele bir umutla kapılarda boynu bükük bekleşiyoruz bu sefer yine aynı manzarayi görmek istemedim öyle olunca olumsuz sonuç daha da kahrediyor insanı. Eve gittim güzel bir yemek sipariş ettim iğnelerimi vuruldum ve uyudum. Bugün 5.günum bitti. Hiç belirttim yok. İçim yine umut dolu yine bu sefer olacak diyorum ama umutlanmak istemiyorum. Bebeğimiz olursa adını Deniz koyacağız. Telefonumda deniz diye bir klasör var. İlk iki transferde doktora girişlerde bir sürü fotoğraf çekmişim hatıra olsun ya tutarsa diye bu sefer uyduruk bir maskeli fotoğrafimi çekmişim yanliz başıma:)
Herneyse bize şans dileyiniz
Yıllarca ananem bebek mujdesi bekledi. Olursa ilk sana söyleyeceğiz diye yemin ettim. Tüp bebek yaptırdığımız da ilk ona söylemiştim. kendisi şuan yogun bakımda, yanına girip biz yine tüp bebek yaptirdik dua et olur mu dedim gözleriyle tamam dedi. İnşallah müjdeyi vermek kısmet olur.
Bizde 10 yıllık evliyiz , yaş nedeniyle amh düşük ve bu 3.denememiz umutlarınız hiç yitirmeyin Rahim gençleştirme ve yumurta kalite arttırması için bu kez prp ile başladık. Sonrasında tedavi süreci ve diğer merkezden iki katından fazla 3.gün embiriyo elde ettik çok şükür ve donduruldu. Sonra yapışıklık nedeniyle histeroskopi ameliyatı oldum spiral takıldı jel kullanıldı vs. 2. adetim de oldum bu ctesi gideceğim hayırlısıyla spiral çıkacak ve akabinde yeniden hsg çektirip tekrar kontrole gideceğim. Süreçte doktorlar ne derse yapıyoruz inançla, benim görümcemde aynı merkezde yaptırmış ikizleri var 9 yaşındalar şimdi. Biz oradan yakın randevu alamadığımız için başka merkeze gitmiştikMerhaba,
Biz eşimle 6 yıllık evliyiz ve 2.5 senedir çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz. Uzun bir süre kendimiz denedik ardından doktor kontrolünde ilaç takviyeleri,çatlama iğneleri gibi yöntemlerle denedik ve bir kimyasal gebelik elde ettik. Ardından aşılama denedik ve dış gebelik oldu. Dış gebelik süreci psikolojik olarak çok ağır geçti.. uzun zamandır beklediğimiz bebeğimizi ignelerle düşürmeye çalışmak çok zor bir süreç yaşattı bize. Her iki seferde mutluluğumuz yarım kaldı ve nihayet tüp bebek sürecine başladık. Ailemize veya arkadaşlarımıza söylemedik bu yaşadıklarımızı sadece eşim ile bu süreci yürüttük. Ve tüp bebek sürecimiz başladı. 18 yumurta toplandı ve 11i başarılı bir şekilde döllenerek 5.gun embriosu olarak donduruldu. İlk denememizi çok büyük bir umutla yaptık ve sonuç olumsuz oldu. Nedense insan tup bebekte hemen olacak diye düşünüyor. Tek embrio transferi yapılmıştı. İkinci denememiz de konuyu ailelerimize söyledik. Bu durumu yanliz yaşamak bize çok ağır gelmeye başlamıştı. İkinci transferime eşim ve annem ile birlikte gittik. İki embrio transfer edildi. Bu sefer daha da umutlandık fakat yine olumsuz sonucu aldık. Her zaman 8.gun dayanamayıp test yaptım ve sonuç hep hüsran oldu. Eşimde erken test yapmama kızdığı için test yaptığımı ona soyleyemeden ona belli etmeden kahroldum. Veee 25. Ekimde yine üçüncü denememiz için doktorun yolunu tuttuk ve yine kimseye söylemedik bu sefer gizlemek için değildi sadece içimizden gelmedi. Eşimin o gün iş yerinde ayrılamayacagi bir işi vardi. Ona dedim ki ben yanlız giderim hiç dert değil öyle de yaptım. sabah uyandığımda esim coktan ise gitmişti. Uyandım, giyindim ve hastaneye yanliz başıma gittim. tüm hemsirelerde sağ olsun tanıyordu artık. Odaya geçtim, hazirlandim ve yine o korkunç masaya nefesimi tutup çıktım. Öyle korkunç bir yer ki ama işte umut ya tutarsa diye insan mecbur kalıyor. Doktorum aşırı ters bir adam. Odasında bir tane bebek resmi olmayan bir bebek doktoru:) ama cook güveniyorum her seferinde siz ne derseniz öyle olsun diyorum. O bile bana artık üzülüyor normalde iki kelime zor eden adam o korkunç masada beni sohbet edip oylamaya çalışıyor. Iki embrio transferi yapıldi.Her bir transfer öncesi ve sonrası farklı ilaç kullandim. Doktorumun bir bildiği vardır diyip araştırımıyorum da. Transfer sonrası
hastanede 45 dk yattım, giyindim, ödemeyi yaptım, arabama bindim, eczaneye uğrayıp ilaçlarımı iğnelerimi aldım ve eve gittim. Eşim ile tabii hep mesajlastik konustuk. O gelemediği için kahroldu fakat ben iyi hissettim. Her seferinde elele bir umutla kapılarda boynu bükük bekleşiyoruz bu sefer yine aynı manzarayi görmek istemedim öyle olunca olumsuz sonuç daha da kahrediyor insanı. Eve gittim güzel bir yemek sipariş ettim iğnelerimi vuruldum ve uyudum. Bugün 5.günum bitti. Hiç belirttim yok. İçim yine umut dolu yine bu sefer olacak diyorum ama umutlanmak istemiyorum. Bebeğimiz olursa adını Deniz koyacağız. Telefonumda deniz diye bir klasör var. İlk iki transferde doktora girişlerde bir sürü fotoğraf çekmişim hatıra olsun ya tutarsa diye bu sefer uyduruk bir maskeli fotoğrafimi çekmişim yanliz başıma:)
Herneyse bize şans dileyiniz
Yıllarca ananem bebek mujdesi bekledi. Olursa ilk sana söyleyeceğiz diye yemin ettim. Tüp bebek yaptırdığımız da ilk ona söylemiştim. kendisi şuan yogun bakımda, yanına girip biz yine tüp bebek yaptirdik dua et olur mu dedim gözleriyle tamam dedi. İnşallah müjdeyi vermek kısmet olur.
Merhaba,
Biz eşimle 6 yıllık evliyiz ve 2.5 senedir çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz. Uzun bir süre kendimiz denedik ardından doktor kontrolünde ilaç takviyeleri,çatlama iğneleri gibi yöntemlerle denedik ve bir kimyasal gebelik elde ettik. Ardından aşılama denedik ve dış gebelik oldu. Dış gebelik süreci psikolojik olarak çok ağır geçti.. uzun zamandır beklediğimiz bebeğimizi ignelerle düşürmeye çalışmak çok zor bir süreç yaşattı bize. Her iki seferde mutluluğumuz yarım kaldı ve nihayet tüp bebek sürecine başladık. Ailemize veya arkadaşlarımıza söylemedik bu yaşadıklarımızı sadece eşim ile bu süreci yürüttük. Ve tüp bebek sürecimiz başladı. 18 yumurta toplandı ve 11i başarılı bir şekilde döllenerek 5.gun embriosu olarak donduruldu. İlk denememizi çok büyük bir umutla yaptık ve sonuç olumsuz oldu. Nedense insan tup bebekte hemen olacak diye düşünüyor. Tek embrio transferi yapılmıştı. İkinci denememiz de konuyu ailelerimize söyledik. Bu durumu yanliz yaşamak bize çok ağır gelmeye başlamıştı. İkinci transferime eşim ve annem ile birlikte gittik. İki embrio transfer edildi. Bu sefer daha da umutlandık fakat yine olumsuz sonucu aldık. Her zaman 8.gun dayanamayıp test yaptım ve sonuç hep hüsran oldu. Eşimde erken test yapmama kızdığı için test yaptığımı ona soyleyemeden ona belli etmeden kahroldum. Veee 25. Ekimde yine üçüncü denememiz için doktorun yolunu tuttuk ve yine kimseye söylemedik bu sefer gizlemek için değildi sadece içimizden gelmedi. Eşimin o gün iş yerinde ayrılamayacagi bir işi vardi. Ona dedim ki ben yanlız giderim hiç dert değil öyle de yaptım. sabah uyandığımda esim coktan ise gitmişti. Uyandım, giyindim ve hastaneye yanliz başıma gittim. tüm hemsirelerde sağ olsun tanıyordu artık. Odaya geçtim, hazirlandim ve yine o korkunç masaya nefesimi tutup çıktım. Öyle korkunç bir yer ki ama işte umut ya tutarsa diye insan mecbur kalıyor. Doktorum aşırı ters bir adam. Odasında bir tane bebek resmi olmayan bir bebek doktoru:) ama cook güveniyorum her seferinde siz ne derseniz öyle olsun diyorum. O bile bana artık üzülüyor normalde iki kelime zor eden adam o korkunç masada beni sohbet edip oylamaya çalışıyor. Iki embrio transferi yapıldi.Her bir transfer öncesi ve sonrası farklı ilaç kullandim. Doktorumun bir bildiği vardır diyip araştırımıyorum da. Transfer sonrası
hastanede 45 dk yattım, giyindim, ödemeyi yaptım, arabama bindim, eczaneye uğrayıp ilaçlarımı iğnelerimi aldım ve eve gittim. Eşim ile tabii hep mesajlastik konustuk. O gelemediği için kahroldu fakat ben iyi hissettim. Her seferinde elele bir umutla kapılarda boynu bükük bekleşiyoruz bu sefer yine aynı manzarayi görmek istemedim öyle olunca olumsuz sonuç daha da kahrediyor insanı. Eve gittim güzel bir yemek sipariş ettim iğnelerimi vuruldum ve uyudum. Bugün 5.günum bitti. Hiç belirttim yok. İçim yine umut dolu yine bu sefer olacak diyorum ama umutlanmak istemiyorum. Bebeğimiz olursa adını Deniz koyacağız. Telefonumda deniz diye bir klasör var. İlk iki transferde doktora girişlerde bir sürü fotoğraf çekmişim hatıra olsun ya tutarsa diye bu sefer uyduruk bir maskeli fotoğrafimi çekmişim yanliz başıma:)
Herneyse bize şans dileyiniz
Yıllarca ananem bebek mujdesi bekledi. Olursa ilk sana söyleyeceğiz diye yemin ettim. Tüp bebek yaptırdığımız da ilk ona söylemiştim. kendisi şuan yogun bakımda, yanına girip biz yine tüp bebek yaptirdik dua et olur mu dedim gözleriyle tamam dedi. İnşallah müjdeyi vermek kısmet olur.
Merhaba,Merhaba,
Biz eşimle 6 yıllık evliyiz ve 2.5 senedir çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz. Uzun bir süre kendimiz denedik ardından doktor kontrolünde ilaç takviyeleri,çatlama iğneleri gibi yöntemlerle denedik ve bir kimyasal gebelik elde ettik. Ardından aşılama denedik ve dış gebelik oldu. Dış gebelik süreci psikolojik olarak çok ağır geçti.. uzun zamandır beklediğimiz bebeğimizi ignelerle düşürmeye çalışmak çok zor bir süreç yaşattı bize. Her iki seferde mutluluğumuz yarım kaldı ve nihayet tüp bebek sürecine başladık. Ailemize veya arkadaşlarımıza söylemedik bu yaşadıklarımızı sadece eşim ile bu süreci yürüttük. Ve tüp bebek sürecimiz başladı. 18 yumurta toplandı ve 11i başarılı bir şekilde döllenerek 5.gun embriosu olarak donduruldu. İlk denememizi çok büyük bir umutla yaptık ve sonuç olumsuz oldu. Nedense insan tup bebekte hemen olacak diye düşünüyor. Tek embrio transferi yapılmıştı. İkinci denememiz de konuyu ailelerimize söyledik. Bu durumu yanliz yaşamak bize çok ağır gelmeye başlamıştı. İkinci transferime eşim ve annem ile birlikte gittik. İki embrio transfer edildi. Bu sefer daha da umutlandık fakat yine olumsuz sonucu aldık. Her zaman 8.gun dayanamayıp test yaptım ve sonuç hep hüsran oldu. Eşimde erken test yapmama kızdığı için test yaptığımı ona soyleyemeden ona belli etmeden kahroldum. Veee 25. Ekimde yine üçüncü denememiz için doktorun yolunu tuttuk ve yine kimseye söylemedik bu sefer gizlemek için değildi sadece içimizden gelmedi. Eşimin o gün iş yerinde ayrılamayacagi bir işi vardi. Ona dedim ki ben yanlız giderim hiç dert değil öyle de yaptım. sabah uyandığımda esim coktan ise gitmişti. Uyandım, giyindim ve hastaneye yanliz başıma gittim. tüm hemsirelerde sağ olsun tanıyordu artık. Odaya geçtim, hazirlandim ve yine o korkunç masaya nefesimi tutup çıktım. Öyle korkunç bir yer ki ama işte umut ya tutarsa diye insan mecbur kalıyor. Doktorum aşırı ters bir adam. Odasında bir tane bebek resmi olmayan bir bebek doktoru:) ama cook güveniyorum her seferinde siz ne derseniz öyle olsun diyorum. O bile bana artık üzülüyor normalde iki kelime zor eden adam o korkunç masada beni sohbet edip oylamaya çalışıyor. Iki embrio transferi yapıldi.Her bir transfer öncesi ve sonrası farklı ilaç kullandim. Doktorumun bir bildiği vardır diyip araştırımıyorum da. Transfer sonrası
hastanede 45 dk yattım, giyindim, ödemeyi yaptım, arabama bindim, eczaneye uğrayıp ilaçlarımı iğnelerimi aldım ve eve gittim. Eşim ile tabii hep mesajlastik konustuk. O gelemediği için kahroldu fakat ben iyi hissettim. Her seferinde elele bir umutla kapılarda boynu bükük bekleşiyoruz bu sefer yine aynı manzarayi görmek istemedim öyle olunca olumsuz sonuç daha da kahrediyor insanı. Eve gittim güzel bir yemek sipariş ettim iğnelerimi vuruldum ve uyudum. Bugün 5.günum bitti. Hiç belirttim yok. İçim yine umut dolu yine bu sefer olacak diyorum ama umutlanmak istemiyorum. Bebeğimiz olursa adını Deniz koyacağız. Telefonumda deniz diye bir klasör var. İlk iki transferde doktora girişlerde bir sürü fotoğraf çekmişim hatıra olsun ya tutarsa diye bu sefer uyduruk bir maskeli fotoğrafimi çekmişim yanliz başıma:)
Herneyse bize şans dileyiniz
Yıllarca ananem bebek mujdesi bekledi. Olursa ilk sana söyleyeceğiz diye yemin ettim. Tüp bebek yaptırdığımız da ilk ona söylemiştim. kendisi şuan yogun bakımda, yanına girip biz yine tüp bebek yaptirdik dua et olur mu dedim gözleriyle tamam dedi. İnşallah müjdeyi vermek kısmet olur.
öyle çok sevindim ki sağsalim bir şekilde kızınızı kucağınıza almak nasip olsunMerhaba,
Daha evvel hikayemizi burada sizlerle paylaşmıştım. Şimdi güzel bir haberimi de sizlerle paylaşmak isterim. 4.denememizde çok şükür olumlu sonuç aldık ve şuan 33 haftalık hamileyim. Kızımızı bekliyoruz. Çocuk sahibi olmakta zorlanan tüm kadınlara yürekten sabır diliyorum. İnanın bu surecte yasananlar yüzünden insan hamileliğin bile keyfini bazen yaşayamıyor. Ya giderse ya olumsuz birsey olursa diye. Çok şükür biz bu haftalara geldik ve mucizemiz gerçek oluyor gibi. İsteyen tüm kadınların dileği gerçek olsun
Merhaba, Çok sevindim gerçektenMerhaba,
Daha evvel hikayemizi burada sizlerle paylaşmıştım. Şimdi güzel bir haberimi de sizlerle paylaşmak isterim. 4.denememizde çok şükür olumlu sonuç aldık ve şuan 33 haftalık hamileyim. Kızımızı bekliyoruz. Çocuk sahibi olmakta zorlanan tüm kadınlara yürekten sabır diliyorum. İnanın bu surecte yasananlar yüzünden insan hamileliğin bile keyfini bazen yaşayamıyor. Ya giderse ya olumsuz birsey olursa diye. Çok şükür biz bu haftalara geldik ve mucizemiz gerçek oluyor gibi. İsteyen tüm kadınların dileği gerçek olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?