Maddi imkanınız elveriyorsa psikolojik açıdan rahat olduğunuz bir zamanda başlayabilirsiniz tüp bebek süreci korkulacak kadar sıkıntı vermiyor iyi bir hastanede güleryüzlü ilgili bir doktorla güzel ilerleyebilir. Çikolata kisti gebe kalma konusunda sıkıntı çıkarabiliyor o yüzden alanında uzman bir doktorla ilerlemek zaman kaybının önüne geçebilir.Merhabalar arkadaşlar. Ben sizlerle dertleşmek, fikrinizi almak istedim. Belki benim durumumda olanlar vardır diye. 30 yaşındayım. 4 yıllık evliyim. 3 yıldır çocuk istiyoruz. Bir yıl panik atak, yaygın anksiyete bozukluğu, takıntı durumlarıyla ilgili psikiyatri tedavisi gördüm. Ağır ilaçlar kullandım. İlaçları doktor kontrolünde bıraktım fakat problemlerim devam ediyor. İğne, ilaç, tedavi, tetkik herşeyden korkar bir durumdayım. Herşeyi yiyip içemiyorum. Hastalık hastalığı var. Her yerim ağrıyor. Sürekli her yerimde bişey buluyorum ve gerçektende sürekli birseyim çıkıyor. Bu arada şu yaşıma kadar hep sağlıksız beslendim. Duzensiz stresli bı hayat. Uyku düzensizliği, hareketsizlik...Bunun dışında endometriozis ( çikolata kisti) çıktı. 5 ay önce ameliyat oldum. Doktor önümüzdeki ay gel olmazsa tedaviye başlayalım dedi. Şöyle çocuk konusunda kendimi hazır hissetmiyorum bu sürece. Ama yıllar oldu bu korkularım, takıntılarım geçmedi. Artık anne olmak istiyorum. Eşimde benden büyük baba olmak istiyor. Şöyle doktor gel dedi muhtemelen tüp bebek denemeyi uygun görüyor. Gittiğim bütün doktorlar tüp bebek dedi zaten endometriozisten ötürü. Eşimde ve bende başka hormonsal filan bı sıkıntı da yok. Ama ben bu tedavi süreci filan korkularımdan yanasamiyorum da. Ne önerirsiniz durumlar böyle. Bunları yaşayan var mi? Teşekkür ederim şimdiden
Bir çok doktor diyorsa bence başlamalısın tedavi süreci uzun süreç vücuda bağlı olarak değişiyor gerçi.Merhabalar arkadaşlar. Ben sizlerle dertleşmek, fikrinizi almak istedim. Belki benim durumumda olanlar vardır diye. 30 yaşındayım. 4 yıllık evliyim. 3 yıldır çocuk istiyoruz. Bir yıl panik atak, yaygın anksiyete bozukluğu, takıntı durumlarıyla ilgili psikiyatri tedavisi gördüm. Ağır ilaçlar kullandım. İlaçları doktor kontrolünde bıraktım fakat problemlerim devam ediyor. İğne, ilaç, tedavi, tetkik herşeyden korkar bir durumdayım. Herşeyi yiyip içemiyorum. Hastalık hastalığı var. Her yerim ağrıyor. Sürekli her yerimde bişey buluyorum ve gerçektende sürekli birseyim çıkıyor. Bu arada şu yaşıma kadar hep sağlıksız beslendim. Duzensiz stresli bı hayat. Uyku düzensizliği, hareketsizlik...Bunun dışında endometriozis ( çikolata kisti) çıktı. 5 ay önce ameliyat oldum. Doktor önümüzdeki ay gel olmazsa tedaviye başlayalım dedi. Şöyle çocuk konusunda kendimi hazır hissetmiyorum bu sürece. Ama yıllar oldu bu korkularım, takıntılarım geçmedi. Artık anne olmak istiyorum. Eşimde benden büyük baba olmak istiyor. Şöyle doktor gel dedi muhtemelen tüp bebek denemeyi uygun görüyor. Gittiğim bütün doktorlar tüp bebek dedi zaten endometriozisten ötürü. Eşimde ve bende başka hormonsal filan bı sıkıntı da yok. Ama ben bu tedavi süreci filan korkularımdan yanasamiyorum da. Ne önerirsiniz durumlar böyle. Bunları yaşayan var mi? Teşekkür ederim şimdiden
Mesajınızı yeni gördüm yinede yazmak istedim. Bende aynı şekilde yıllardır anskiyetesi olan biriyim dönem dönem arttı eksildi vs derken evlendim 4 yıl oldu ve bebeğimiz olmadı 2.5 yıldır maddiyattan dolayı şehir hastanesinde bebek tedavisi görüyoruz çok ağır işleyen ve yorucu bir süreç 3 4 sy klomen sürecinden sonra daha aşılamaya geçilecek sonrasında tüp bebek yani uzuuuuuuuunca bir süreç maalesef ve bu son 1 2 aydır yorgunluk ve hayal kırıklıklarınında vermiş olduğu nedenlerden dolayıdır belki bilemiyorum yine anksiyete ataklarım yokluyor ara ara. Nasıl olacak ya hamilelikte zorlanırsam ya bu stresle başa çıkamazsam diye (sanki 12 yıldır başa çıkamıyormuşum gibi :) ) yoğun anksiyete ataklarım yine fazlaca oluyor ama normal karşılıyorum artık. Yani bu kaygılarımın tedavi sürecimi aksatmasını istemiyorum çünkü tam ortasındayım ve bu yüzden bırakmak istemiyorum. Belki hamilelik yada bebek bize daha iyi gelecektir iyileştirecektir bunu da bilmiyoruz. Yinede herşeye rağmen bebek tedavisini olmalısınız :)Merhabalar arkadaşlar. Ben sizlerle dertleşmek, fikrinizi almak istedim. Belki benim durumumda olanlar vardır diye. 30 yaşındayım. 4 yıllık evliyim. 3 yıldır çocuk istiyoruz. Bir yıl panik atak, yaygın anksiyete bozukluğu, takıntı durumlarıyla ilgili psikiyatri tedavisi gördüm. Ağır ilaçlar kullandım. İlaçları doktor kontrolünde bıraktım fakat problemlerim devam ediyor. İğne, ilaç, tedavi, tetkik herşeyden korkar bir durumdayım. Herşeyi yiyip içemiyorum. Hastalık hastalığı var. Her yerim ağrıyor. Sürekli her yerimde bişey buluyorum ve gerçektende sürekli birseyim çıkıyor. Bu arada şu yaşıma kadar hep sağlıksız beslendim. Duzensiz stresli bı hayat. Uyku düzensizliği, hareketsizlik...Bunun dışında endometriozis ( çikolata kisti) çıktı. 5 ay önce ameliyat oldum. Doktor önümüzdeki ay gel olmazsa tedaviye başlayalım dedi. Şöyle çocuk konusunda kendimi hazır hissetmiyorum bu sürece. Ama yıllar oldu bu korkularım, takıntılarım geçmedi. Artık anne olmak istiyorum. Eşimde benden büyük baba olmak istiyor. Şöyle doktor gel dedi muhtemelen tüp bebek denemeyi uygun görüyor. Gittiğim bütün doktorlar tüp bebek dedi zaten endometriozisten ötürü. Eşimde ve bende başka hormonsal filan bı sıkıntı da yok. Ama ben bu tedavi süreci filan korkularımdan yanasamiyorum da. Ne önerirsiniz durumlar böyle. Bunları yaşayan var mi? Teşekkür ederim şimdiden
Teşekkür ederim... Bende öyle düşünüyorum çok zorlanıyorum hastalık hastalığı çok yıpratıyor. Ama yıllardır bu tarz sıkıntılar yaşıyorum. Bıktım gerçek gibi oram buram ağrıyor. Doktora da gitmiyorum ağrımaya devam ediyor. Enerjim düşünüyor. Hiçbişey yapasım gelmiyor böyle olunca. Bana da tüp bebek diyolar işte maddi olarak tabi zorlicaz bizde. Ama belki iyi gelir düşüncesi içerisindeyim bende. Çünkü geçmesini beklersen yıllardır geçmiyor bu sıkıntılarım.Mesajınızı yeni gördüm yinede yazmak istedim. Bende aynı şekilde yıllardır anskiyetesi olan biriyim dönem dönem arttı eksildi vs derken evlendim 4 yıl oldu ve bebeğimiz olmadı 2.5 yıldır maddiyattan dolayı şehir hastanesinde bebek tedavisi görüyoruz çok ağır işleyen ve yorucu bir süreç 3 4 sy klomen sürecinden sonra daha aşılamaya geçilecek sonrasında tüp bebek yani uzuuuuuuuunca bir süreç maalesef ve bu son 1 2 aydır yorgunluk ve hayal kırıklıklarınında vermiş olduğu nedenlerden dolayıdır belki bilemiyorum yine anksiyete ataklarım yokluyor ara ara. Nasıl olacak ya hamilelikte zorlanırsam ya bu stresle başa çıkamazsam diye (sanki 12 yıldır başa çıkamıyormuşum gibi :) ) yoğun anksiyete ataklarım yine fazlaca oluyor ama normal karşılıyorum artık. Yani bu kaygılarımın tedavi sürecimi aksatmasını istemiyorum çünkü tam ortasındayım ve bu yüzden bırakmak istemiyorum. Belki hamilelik yada bebek bize daha iyi gelecektir iyileştirecektir bunu da bilmiyoruz. Yinede herşeye rağmen bebek tedavisini olmalısınız :)
Kesinlikle katılıyorumTeşekkür ederim... Bende öyle düşünüyorum çok zorlanıyorum hastalık hastalığı çok yıpratıyor. Ama yıllardır bu tarz sıkıntılar yaşıyorum. Bıktım gerçek gibi oram buram ağrıyor. Doktora da gitmiyorum ağrımaya devam ediyor. Enerjim düşünüyor. Hiçbişey yapasım gelmiyor böyle olunca. Bana da tüp bebek diyolar işte maddi olarak tabi zorlicaz bizde. Ama belki iyi gelir düşüncesi içerisindeyim bende. Çünkü geçmesini beklersen yıllardır geçmiyor bu sıkıntılarım.
Dün aşılama oldumTeşekkür ederim... Bende öyle düşünüyorum çok zorlanıyorum hastalık hastalığı çok yıpratıyor. Ama yıllardır bu tarz sıkıntılar yaşıyorum. Bıktım gerçek gibi oram buram ağrıyor. Doktora da gitmiyorum ağrımaya devam ediyor. Enerjim düşünüyor. Hiçbişey yapasım gelmiyor böyle olunca. Bana da tüp bebek diyolar işte maddi olarak tabi zorlicaz bizde. Ama belki iyi gelir düşüncesi içerisindeyim bende. Çünkü geçmesini beklersen yıllardır geçmiyor bu sıkıntılarım.
Öyle böyle yıllar geçti. Eşimde artık normal olmadığımı tedavi olmam gerektiğini düşünüyor. Bebek için tüp bebek düşünürken birden bu pozisyona düştük. Çok üzgünüm etrafta çocukları olanları görünce için bı tuhaf oluyorDün aşılama oldumve psikolojimi sorsan baya dalgalı. İnşallah tutar bilmiyorum. 4 yıllık evlilikte 2 3 yıldır bebek tedavisi görüyorum ve gerçekten çok yıprandım. Bakalım aşılama tutmazsa( ki tutarsada düşünüyorum) psikolojik destek almayı düşünüyorum. Zira yıpratıcı bir süreç . Sende çok geç olmadan bebek için tedavilerine başla çünkü şöyle böyle derken bile 1 yıl gidiyor
Kesinlikle karamsar olma. Böyle bir dönemden geçmen çok normal. Kimsenin psikolojisi tam anlamıyla dört dörtlük değil ki zaten. Ama sana önerim bu ruh halini çok gerekmedikçe eşine anlatmaman çünkü yaşamayan gerçekten anlamayacaktır eşimiz bile olsa inan. Bende yeri geliyor çok yoğun kaygılar vs yaşıyorum ama eşime yansıtmamaya çalışıyorum çünkü her ne kadar yanındayım desede anlayamayacağını biliyorum. Gerekirse psikolojik destek al kendini daha iyi hissettiğinde bebek tedavinede başlarsın inşallah. Ama ümitsizliğe düşme. Anksiyetenin ennn dibini görmüş biri olarak söylüyorum gerçekten allahın senin için gizlediği mucizeyi güzelliği bilemezsin. Ama dediğim gibi son olarak tavsiyem çevrene bunu çok yansıtma çünkü yaşamayan anlamayacak ve hep kendini anlatmak zorunda hissedeceksinÖyle böyle yıllar geçti. Eşimde artık normal olmadığımı tedavi olmam gerektiğini düşünüyor. Bebek için tüp bebek düşünürken birden bu pozisyona düştük. Çok üzgünüm etrafta çocukları olanları görünce için bı tuhaf oluyor
Bende şu dönemler kendimi iyi hissetmiyorum birde aşılama oldum inşallah rabbim bebek nasip ederde . Tutmazsa gerekirse psikolojik destek alıp tedavime devam etmek istiyorum. Uzun yıllar çocuğun olmamasıda insanı zaten psikolojikmen çökertiyorki(istiyorsan tabi) . Sende git destek al toparlan ve biran önce bebek tedavine başla.Öyle böyle yıllar geçti. Eşimde artık normal olmadığımı tedavi olmam gerektiğini düşünüyor. Bebek için tüp bebek düşünürken birden bu pozisyona düştük. Çok üzgünüm etrafta çocukları olanları görünce için bı tuhaf oluyor
AynenBende şu dönemler kendimi iyi hissetmiyorum birde aşılama oldum inşallah rabbim bebek nasip ederde . Tutmazsa gerekirse psikolojik destek alıp tedavime devam etmek istiyorum. Uzun yıllar çocuğun olmamasıda insanı zaten psikolojikmen çökertiyorki(istiyorsan tabi) . Sende git destek al toparlan ve biran önce bebek tedavine başla.