Hepinize merhaba, ben sizlerle hikayemi paylaşmak için yazıyorum. Monokoryonik diamniyotik tek yumurta ikiz gebeliğin en büyük riski olan lanet olası sendrom ikizden ikize transfüzyon sendromu Benim hamileliğimi zindana çevirdi. En büyük korkumdu ve kötüyü çağırdım başıma geldi. 13.haftada aralarındaki gelişim farkı ve su farkı ile tanı koyuldu. Tek yerden besledikleri için aralarındaki damarlar sebebiyle Biri çok gelişirken biri geri kaldı biri birinin kanıyla besleniyordu çünkü. Küçükte su çok çok az büyükte de tam tersine çok fazlaydı. Çaresi vardı lazerle aralarımdaki damarlar kapatılabiliyordu. Ama evre 1 de takip gerekiyordu. Balıkesirden İstanbula gittik hep, haftalık olarak takip edildim. Bir sürü risk vardı küçüğün kalbi aniden durabilir diğerine de ani tansiyon düşüklüğü ile zarar verebilirdi, küçüğün kordonu kapatıp diğerini kurtaralım ddiler kabul etmedik Rabbime sığındım sadece dua ettim sabrettim, 21.haftaya kadar sıkı takip ile evre1 de ilerledi. Bi anda evre 3 oldu yani akımı boxuldu ve acil lazer ameliyatı oldum. Aralarındaki ortak damarlar kapatıldı anne karnına giren ince Bi mille ve kamerayla. Maddi açıdan çok zorlandık bu süreçte, tek istediğimiz kurtulmasıydı. Ama olmadı 3 hafta sonra kalbi durdu miniğimin. Rabbim bu vebali bize bırakmadı kendi aldı yanına. Lazer olduğum için de çok şükür ki diğerine zarar vermedi. Diğer bebeğimle 30.haftadayım Rabbime şükrediyorum onu bana bağışladığı için. Çok ağır TTTS vakası oldu benimkisi. Genelde lazer ameliyatı ile kurtulan bir sürü ikiz var ama bizim durumun tek farkı sıkışmış durumda kaldı beslenemedi. İşte böyle benim hikayem. Sizlerin de aranızda bu durumdan korkan varsa tek tavsiyem korkularınızı atın kenara hamileliğin tadını çıkarın araştırmayın konuşmayın bu konudan, kötüyü çağırmayın. Ben bu hatayı yaptım siz yapmayın.