tontican / Kendi iirleri

yitip gitmekti bundan sonra tüm gayem..
ıssız anılara vurup kendimi..
kendi sessizliğimde kaybolmaktı..
gitmekmi zordu kalmakmı...
cevabını veremediğim tek soruydu..
aslında ortasındaydım hayatın ne bir adım önde nede bir adım geri..
oysa nedendi bu anlamsız halime gösterdiğim sabır..

eyy aşk!!
sen nelere kadirsin hayatın ortasında yelkensiz bıraktın ya beni..
ey aşk!!
aşk olsun adın aşk olsun..

uçsuz bucaksız hayallerin kıyısından tek gerçeğime..
sana evet sana geldim...
kendime ait ne varsa hayata sığdırmak istediğim hepsini erteledim..
seni teğet geçemedim..
senin için kendimden vazgeçtim..
başka bir evren oluşturdum sularımdan..
senin evreninde açtı tüm çiçeklerim..
toprağın kokusu yanlızca sende büğüledi..
adın neydi?
ya benim?
ben kimdim?
kimliği varmıydı bu haykırışın...
yoktu...
bir elmanın iki yarısı olamadık seninle..
bu yüzden biz die bir şey yoktu...

Adı Gurbet Bu Sessizliğin
Adı Sıla..
Kimliği Yok Bu Haykırışın..
Kütüğü Belli Değil..

Adı Ask..
Adı Özlem..
Uçsuz Bucaksız Sularda Yüzdüğün..
Küreği Olmayan Bi Sandal..

Adı Umut..
Adı Gözyaşı..
En Masum Anların Efendisi..
Çıkmaz Anlara,Güvenin Gem Vurduğu Kötülüğe Inat..

Adı Şiir,
Adı Haykırış..
Hadi yürağim..
Gelde Yazma Şimdi ..

12.03.2007 SAAT 22:20