tip okumak

Kendimi bildim bileli doktor daha dogrusu cerrah olmak istedim bu sene cok yaklastim ama yeterli puani alamadim tip disinda istedigim tüm alanları kazaniyorum ama istemiyorum baska bi sey çevremdekiler vazgecirmek istio bi sene daha hazirlanma bu sene tercih yap yarinda bitio tercihler tip okumak zor tus kazanmak zor falan diolar ama istiyorum kalpten ya bi senemi feda etmeye hazirim ama bu seferde kazanamazsamda biterim yani psikolojik olarak tipa gidip pisman olan var mi veya tanidiginiz lütfen çok kararsizim

Eğer gerçekten istiyorsanız vazgeçmeyin.
Sonra hep bir " keşke" niz olur.

Tesekkurler keske dememek icin bi senemi feda ederim ama gidip pisman olmakta istemem

Eger sevmiyorsan cekilir sey degil zorlugu kabul ama seviyorsan da hic okudugunu dert etmezsin. En azindan ben su anlik pisman degilim zorlaniyorum belki ama iyi ki de yazmisim iyi ki de tipciyim

defneyapragii .!.:

Eger sevmiyorsan cekilir sey degil zorlugu kabul ama seviyorsan da hic okudugunu dert etmezsin. En azindan ben su anlik pisman degilim zorlaniyorum belki ama iyi ki de yazmisim iyi ki de tipciyim

Genişletmek için tıkla...

Cok Tesekkurler bi tipcinin yorumu benim için cok önemli. :)

Denkliği olan bir yurt dışı tıp da düşünebilirsiniz.. Ben de isteyerek girdim ama bazen keşke eczacı olsaydım yada öğretmen diye düşünüyorum. Asistanlık berbat birşey ve onu çekmemek için aile hekimliği yapıyorum yani mesai çalışıyorum ama onda bile günde 100kişiye bakmak ve bunlar hasta olduğu için ekstra kaprisli olması ve senin hepsine gülüp alttan almaya çalışman çok yıpratıcı.. Ki ben 4senedir çalışıyorum ne bir kere biriyle tartıştım ne de surat astım. Ama insanla uğraşılan her meslek zordur. Mesela senin hasta olma lüksün olmuyor muayene ederken iki öksürsen doktor hasta olur mu böyle doktor mu olur tribine giriyorlar ben de gülüp geçiyorum espri gibi davranıyorum artık. Yada öğle arasında bazen iş yerine yemek istiyoruz hep birlikte yiyoruz gelip biz aciliz banane sizin yemeğinizden diye bağırıyorlar ben de tadımız kaçmasın diye gidip hasta bakıyorum ama öğle arası iş yerinde yemek istemiyorum bu yüzden mesela.. Hep alttan almanız gereken bir meslek çünkü bunlar hasta ve hayattaki en önemli şey sağlık.. Hele asistan olursanız ayda 12 nöbet insan dışı şartlar.. Ben şimdi hamileyim mesela öğretim görevlisi olsam diye araştırıyorum ki en azından rahat olıyım.. Ama hasta bakmak da istiyorum çünkü alıştım buna da ve çocuk hastalarımı ve yaşlı teyzelerimi çok seviyorum.. karar veremiyorum ne yapmak istediğime.. Çünkü senin süt iznin bile kavga sebebi oluyormuş yaşayan arkadaşların anlattığına göre, gerek hastalar gerek diğer hekimlerle.. Bence mesleği yazmadan önce gidip bir kaç doktorla sohbet et.. Evet çok güzel yönleri var özellikle teyzeler amcalar devamlı dua ediyorlar çocuklar sırf seni görmek için hasta numarası yapıyor.. Aile hekimliğini bu yüzden çok seviyorum aslında aile gibi oluyoruz hastalarla.. ve bence doktorluğun en güzel yanı sana dua eden tanımadığım bir sürü insana yardım etmek.. Her insan kıymet bilmez ama kıymet bilen günde 1-2 olsa bile bizi Mutlu ediyor
Eğer gerçekten istiyorsanız deneyin sonradan keşke deneseydim diye pişmanlık duymayın. Her mesleğin zorlukları vardır muhakkak.. Ki doktor olup illa hasta bakmak gerekmiyor tus için kendinizi bir sene kapatıp çalışıp biyokimya gibi laboratuvar şartlarında çalışıp hasta da bakmayabilirsiniz sevmezseniz..
Bir sene beklemek yerine denkliği olan yurt dışı tıplara da bir bakın isterseniz benim Kazakistan da okuyan bir arkadaşım var çok memnun mesela ve ekstra dil de öğrenmiş oluyorsunuz.. Şimdiden hakkınızda hayırlısı.. İyi günler dilerim