Tecrübeler ve tecrübelerin verdiği pişmanlıklar adına

Yasadigin sey herneyse eger mucadele ederek sonunu degistirebileceksen elinden geleni yapaa ne yaparsan yap asla sonucunu degistiremeyecek bir durumsa surekli o sorunu dusunerek kendini tuketme farkli seylere yonel beynini baslka seylerle mesgul et ozaman atlatabilirsin

Stephanie Valentino .!.:

Merhabalar hepinize ablalarım, varsa abilerim ve yaşıt arkadaşlarım. Sizlere sorum şu ki yaşadığınız olaylardan ( özellikle kötü ve çok kötü diyebildiğimiz ) çıktıktan sonra kendinizi nasıl toparladınız? Manevi yönden nasıl kendinizi arındırdınız? Ruh sağlığınız benim gibi çabucak bozuluyor mu yoksa dik durmasını iyi mi biliyor ve bunu uyguluyorsunuz? Yardımcı olmanıza ihtiyacım var. Kendimi toparlamak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Aslında bu biraz kişinin yapısına göre değişkenlik gösteren bir şey. Bana iyi gelen yöntem sizi daraltabilir veya tam tersi. Ama yine de kendimce yöntemimi sizinle de paylaşayım. Ben genelde konuşup rahatlayanlardandım, yani sıkıntılı olaylar içimi doldurur zehirle ve konuşup anlatıp dökerek de bir şekilde rahatlardım ancak hayat beni bunun tam aksi ile sınadı. Hayatımın en zor süreçlerinde paylaşım yapıp anlatacağım kimse yoktu ve tek başıma hiçbir tanıdığımın olmadığı bir ülkedeydim yalnız başıma. Kendimle kaldım, kimse olmadığında da konuşabileceğim bir ses vardı, içimde biriken o zehiri başka birine aktarıp rahatlamak yerine o zehiri bir panzehirle yok etmeyi öğrendim: o zehire bakıp onu incelemeyi, o tutup uzağa fırlatmak yerine bana bir şeyler anlattığını, bu anlattığı şeyi de sırf olumsuz bir psikolojide olduğum için daha önceden göremediğimi fark ettim. Belki biraz karmaşık anlattım bilemiyorum ama kendimi de çok iyi ifade edebildiğimi düşünmüyorum zaten. Yani özetle şöyle ki, olumsuz yaşanan her şeyin aslında hayatta bir vaadesi var. Geriye dönüp baktığımızda yaşadığımız, ağlamaktan tıkandığımız bir sürü şey var belki, ama işte hepsi geride kaldı. Yani zaman akıyor ve duygular da geçiyor. Sıkıntılı ve üzücü durumlar da zamanın gücüne yenik düşüyor. Burada önemli olan ve o kriz anında bizi rahatlatan şey, o durumun gecici olduğunu bilmek. Bize getirdiği mesajı anlamaya çalışmak. Üzüntü ile mücadele etmek onu defetmeye çalışmak çok yorucu ve sonuçsuz bir çaba çünkü üzüntü de bir duygu ve her duygumuz bizim parçamız, kendimize ait bir parça ile mücadele etmemiz sadece zmana ve enerji kaybı. Benim amacım artık olumsuz duygularla mücadele etmek kavga etmek değil, onları dinlemek, ne olsa misafirler ve zamanla akıp gitmeye mahkumlar.