bu okuma tiyatrosu ile ilgili bir başlık var mı bilmiyorum aradım bulamadım o yüzden yenisini açtım..dün akşam bilgi üniversitesi silaharağa kampüsünde işte böyle güzelim adlı kitabı okuma tiyatrosu vardı.tek kelimeyle müthişti..yalnızca kadınlara özeldi.sinema salonunda tüm ışıklar söndürüldü yalnızca bir abajur ve mumlar vardı..10-11 kadının hikayesini yine farklı farklı 10-11 kadın okudu.bittikten sonra kitabın çok değerli yazarları ile tartışma yapıldı yorumlarda bulunuldu..çok keyifliydi..konu kısaca şöyle;
hülya adak, ayşe gül altınay, esin düzel, nilgün bayraktar'ın hazırlayıp sel yayıncılık tarafından yayımlanan kitap.
bu kitap, kadınların kadınlara anlattıkları cinsellik hikâyelerinden oluşuyor.
2002 şubatı’nda biraraya gelen dört kadın önce birbirleriyle, sonra da başka kadınlarla cinselliklerini konuşmaya başladılar: bastırılan, kışkırtılan, metalaşan, küfürleşen, gözlerden ırak yaşanan, gözümüze gözümüze sokulan, haz veren, gizlenen, utanılan, korkulan, susulan, arzulanan, içimizi kıpır kıpır yapan, kâbusa dönüşen, adı olmayan, adını başkalarının koyduğu cinselliklerimiz önce söze döküldü, sonra da yazıya.
“hikâyelerimizi dillendirmek, başka kadınların hikâyelerini dinlemek ve onlarda kendimizden parçalar bulmak, yalnız olmadığımızı bilmek bize güç verdi. umuyoruz siz de bu hikâyeleri okurken, seslendirirken, seslendirilmelerini dinlerken veya kendi hikâyelerinizi paylaşırken benzer bir süreç yaşanır..((alınıtıdır)))
önümüzdeki aylardada devam edecekmiş okumalar kendi sitesinden takip edebilirsiniz.
hülya adak, ayşe gül altınay, esin düzel, nilgün bayraktar'ın hazırlayıp sel yayıncılık tarafından yayımlanan kitap.
bu kitap, kadınların kadınlara anlattıkları cinsellik hikâyelerinden oluşuyor.
2002 şubatı’nda biraraya gelen dört kadın önce birbirleriyle, sonra da başka kadınlarla cinselliklerini konuşmaya başladılar: bastırılan, kışkırtılan, metalaşan, küfürleşen, gözlerden ırak yaşanan, gözümüze gözümüze sokulan, haz veren, gizlenen, utanılan, korkulan, susulan, arzulanan, içimizi kıpır kıpır yapan, kâbusa dönüşen, adı olmayan, adını başkalarının koyduğu cinselliklerimiz önce söze döküldü, sonra da yazıya.
“hikâyelerimizi dillendirmek, başka kadınların hikâyelerini dinlemek ve onlarda kendimizden parçalar bulmak, yalnız olmadığımızı bilmek bize güç verdi. umuyoruz siz de bu hikâyeleri okurken, seslendirirken, seslendirilmelerini dinlerken veya kendi hikâyelerinizi paylaşırken benzer bir süreç yaşanır..((alınıtıdır)))
önümüzdeki aylardada devam edecekmiş okumalar kendi sitesinden takip edebilirsiniz.