Sürekli Ağlama İsteği

Kızlar selam,

Benım 6 yasında bı oğlum var,ben yıldır korunmak için hap kullanıyordum.Bu ay hapı bıraktım artık.yanı ıkıncı bebeği düşünür oldum.7 senelik evliliğimde çok sıkıntılar yaşadım manevi olarak.Bikaç kez eşimden ayrılma kararı aldım.şiddetli kavgalarımız oldu.

Tabi herşeyde aileye anlatılmıyor.Bende içime ata ata migren oldum,haftada üç kez atak geçiriyordum,derken nöroloji doktorum antidepresan başlattı.Önce lustral başladım,fayda etmedi,sonra prozaca gectim.Ondada cok az fayda gördüm.Paxera denedim,ondada fayda bulmadım,derken en son selectra 50 mg basladım.Az bı sure kullandım onu fayda edermıydı bılmıyorum.

Sürekli bi ağlama isteği var,herşey çok gücüme gidiyor,alınıyorum üzülüyorum herşeye.Oğlumla ilgili sapça sapan düşünceler oluyo kafamdan atamıyorum.Bi ara banyolarımı temızleyemıyordum bıle,devamlı ya ıcerde düştüyse ya bayıldıysa benı çağıramıcaksa gibi seyler dusunuyordum.Çalışan bı anneyım 5 yıldır.Yanımda değilken o kaygılarım olmuyordu.Yanımdayken dusunuyordum devamlı.Nyse sımdı ilacı yaklasık 3 haftadır ıcmıyorum.Ilklerde cok baş dönmesi yaptı ama bıraz daha alıştım şuan.Fakat hala psikolojim bozuk.Ağladım ağlicam nerdeyse.Gereksiz şeylere ağlamak istemiyorum.
Hamile kalırsam daha da hassaslaşırım zehir olur o 9 ay diyorum.İlk doğumumdada herseye ağlardım,doğumdan sonra cinsel isteksizlik çok yaşadım,uyuyor umarası yapar eşimden kaçardım.Off aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.Hatta cocukta yapmak ıstemıyorum ama oglum bı kardesı olsun cok ıstıyor.Eşimle 7 aydır iyiyiz,ciddi kavgamız olmadı.Ama ya olursa? Naparım nasıl ayrılırım,iki cocukla zor olur mu vs.. Aklımda 40 tane tilki dolanıyo, yavrumada kıyamıyorum.Çok istiyor çünkü.Beımde bir ağabeyim var kardeşin ne oldugunu bılırm.AMa bilmiyorum bazen eşimle tartışınca 'salak olma ne bebegı bu adama bebek dogurma' dıyorum. Off bi akıl verın nolur nasıl olur,ben nasıl rahatlarım...

Bence bu sadece ilaçla olacak iş değil birde terapi almayı deneyin. Ve bu durumda ikinci çocuğu yapmayın

Bende duzenli doktora gidip ilaclarini doktorunun dedigi gibi duzenli kullanmalisin. Kendine gore birakma ilaclarini derim. Bir de maddi imkanin varsa psikolojik yardim al derim. Ve yine bende psikolojini duzeltmeden 2. Cocuk isine kalkisma. Once tedavi ol kendini toparla

Bence bu psikolojiyle şimdilik 2.bebeği yapmayın,aşırı bir güvensizliğiniz var (her şeye karşı) ve bu durumda çocuklarınıza nasıl güven sağlayabilirsiniz ki?İlaçlar da alışkanlık yapmış gibi,ben derim ki bir psikoloğa gidin ve yüz-yüze terapi alın,olmadı eşinizle gidin,sizde birikimler patlamış,bilinçaltınızda da devamlı olduğunuz yeri ve olanları hak edip etmediğiniz var,ve hayatınızın bu döneminde bence sakın radikal değişiklikler yapmayın,eşiniz biraz anlayışlı biriyse durumu onunla da paylaşın ve mutlaka profesyonel destek görün..