Hamileyken o kadar çok dogum hikayesi okudum ki dogum yapınca ben de yazmak istedim,belki birilerine faydası olur diye.
Tüm hamileligim boyunca sezeryan ı aklıma dahi getirmedim. Gerçekten çok istemiştim normal dogum yapabilmeyi,o duyguyu yasayabilmeyi. Zihnen hazırdım bu nedenle doguma. Cok sukur hamileligim de çok rahat geçti. Özellikle son iki ay çok yürüdüm, dans ettim hep hareketliydim.
39.haftada cati muayenesi ve rutin kontrolde 3 cm açıklığım olduğu ve bebegin suyunun azaldığını söyledi doktorum. Riske etmek istemediğini ve istersem suni sancıyla dogumu başlatabileceğini belirtti. Ben de bekleme riskini alamadım ve bir gün sonra sabah 7 de giriş yaptık hastaneye.
Serum bağlandı,ilk sancilar gerçekten adet sancısından fazla değildi. Arada acilmalarim kontrol ediliyordu. 12 gibi aciklik 5 cm oldu. Hala çok sancim yoktu. Daha sonra süreci hızlandırmak icin 13 gibi suyumu patlattilar. Bu aşamadan sonra sancılarm sıklaştı ve şiddetlendi. Sanci geldikçe ben nefes egzersizi yapıyordum. Eşim de belime ters baskı uyguluyordu.
Epidural yapmasını istedim doktorumdan. Herkesin böyle olmayabilir ama epidural beni rahatlatsa da sancılarımı kesti ne yazık ki. Acilma 8 cm geldi ve durdu. Bu arada saat 5 ya da 6 olmalı emin değilim.
Tekrar sancım olması icin yeniden serum verdiler ve aynı süreci yeniden yasadim. Sonunda tam açıklıkla dogumhanrye indim. Dogum o kadar kolaydı ki inanın 15 dk sürdü ya da sürmedi bebeğimi kucağına aldım. En zor kısmı bence sanci asamasiydi.
Bu arada doğru ıkınmak çok önemli arkadaşlar belki işinize yarar diye söylüyorum,"kaka yapar gibi"ıkınıyorsunuz. Sanki kabız olmuş da ıkınıyormuş gibi.
Oğlum 21:15 te doğdu.
Uzun süren bir dogum gibi gözükse de yine olsa yine normal dogumu tercih ederim. O an öyle bir güç geliyor ki size her şeyle basediliyor.
Ve de cocuk çıktıktan sonra ne sanci ne agri hicbir şey kalmiyor. Inanılmaz bir rahatlama,yeniden dogmusluk hissi. Herkesin dilediği gibi saglikli dogumlar gerçekleştirmesi dilegiyle.
Tüm hamileligim boyunca sezeryan ı aklıma dahi getirmedim. Gerçekten çok istemiştim normal dogum yapabilmeyi,o duyguyu yasayabilmeyi. Zihnen hazırdım bu nedenle doguma. Cok sukur hamileligim de çok rahat geçti. Özellikle son iki ay çok yürüdüm, dans ettim hep hareketliydim.
39.haftada cati muayenesi ve rutin kontrolde 3 cm açıklığım olduğu ve bebegin suyunun azaldığını söyledi doktorum. Riske etmek istemediğini ve istersem suni sancıyla dogumu başlatabileceğini belirtti. Ben de bekleme riskini alamadım ve bir gün sonra sabah 7 de giriş yaptık hastaneye.
Serum bağlandı,ilk sancilar gerçekten adet sancısından fazla değildi. Arada acilmalarim kontrol ediliyordu. 12 gibi aciklik 5 cm oldu. Hala çok sancim yoktu. Daha sonra süreci hızlandırmak icin 13 gibi suyumu patlattilar. Bu aşamadan sonra sancılarm sıklaştı ve şiddetlendi. Sanci geldikçe ben nefes egzersizi yapıyordum. Eşim de belime ters baskı uyguluyordu.
Epidural yapmasını istedim doktorumdan. Herkesin böyle olmayabilir ama epidural beni rahatlatsa da sancılarımı kesti ne yazık ki. Acilma 8 cm geldi ve durdu. Bu arada saat 5 ya da 6 olmalı emin değilim.
Tekrar sancım olması icin yeniden serum verdiler ve aynı süreci yeniden yasadim. Sonunda tam açıklıkla dogumhanrye indim. Dogum o kadar kolaydı ki inanın 15 dk sürdü ya da sürmedi bebeğimi kucağına aldım. En zor kısmı bence sanci asamasiydi.
Bu arada doğru ıkınmak çok önemli arkadaşlar belki işinize yarar diye söylüyorum,"kaka yapar gibi"ıkınıyorsunuz. Sanki kabız olmuş da ıkınıyormuş gibi.
Oğlum 21:15 te doğdu.
Uzun süren bir dogum gibi gözükse de yine olsa yine normal dogumu tercih ederim. O an öyle bir güç geliyor ki size her şeyle basediliyor.
Ve de cocuk çıktıktan sonra ne sanci ne agri hicbir şey kalmiyor. Inanılmaz bir rahatlama,yeniden dogmusluk hissi. Herkesin dilediği gibi saglikli dogumlar gerçekleştirmesi dilegiyle.
Son düzenleme:
)
