Beni kolayca anladığını tanıdığını düşünen ama aksine anlayamayan o kadar çok kişi var ki.. Yerine göre çünkü her şey ve önemli gördüğüm bir nokta bile aynı iki olayda farklı davranmamı sağlayabilir. Başka bir konuda o an algım çok açıktır başka bir an dışarıya çok kapalıyımdır. Ya da bir olayı sen o kişiyle tanıştığın belki bir 5 yılda hiç yaşamadıysan tepkini yine bilemez. Tutarım da bazen nerede gerekli görüyorsam gösteririm, bazen de patlarım sinirlenmişimdir çok. Belli anlara denk gelen ve şaşıran insanlar gördüm.
İçim dışım birse yani samimi ve içtensem karmaşık bir şey yok aslında, sadece hayatta öğrendiğiniz kalıplara sokuyorsunuz...
Ve ben hayatta kendimi anlatmaya çalışmaktan o kadar yoruldum ki, yeni tanıdığım insanlar da küçük de aynı şeyi yapınca içimden bir of çekiyor ve belki iki kelime bir şey desem biraz daha iyi olacak ama çıkmıyor işte o laflar, yorgunluktan ağzımı açasım gelmiyor, ne istiyosan anla diyorum ama rahatsız oluyorum yine.