- 12 Temmuz 2006
- 35.046
- 30.491
- 61
ADAPTASYON : Uyum.
AEROBİK : Oksijenli.
AFFERENT : Duyu.
AGRESİF : Saldırgan.
AKLİMATİZASYON : İklime (yüksekliğe) uyum.
AKTİN : Kas kasılmasında rol oynayan bir protein çeşidi.
AKUT : Kısa süreli, ani.
AKYUVAR : Lokosit.
ALAKTİK GÜÇ : Egzersiz başlangıcında kas hücresi içindeki ATP-CP’nin kasılma sırasında ürettiği enerji ile yapılan iş gücü.
ALKALİ : Baz içerikli.
ALKALOZ : Hücre dışı sıvıda baz oranın çok olduğu durum.
ALVEOL : Akciğerde bulunan hava keseği.
ALVEOL VENTİLASYON : Soluk alınan havanın , hava keselerine ulaşması.
ALYUVAR : Eritrosit.
ANABOLİZMA : Metabolizmanın vücut dokularını yaptığı bölümü.
ANAEROBİK : Oksijensiz.
ANAEROBİK GÜÇ : Organizmanın oksijensiz ortamda enerji üretebilme gücü.
ANAEROBİK : Anaerobik metabolizmanın süratlendiği iş yükü veya oksijen tüketim düzeyi.
ANEMİ : Kırmızı kan hücreleri veya hemoglobin eksikliği.
ANOMALİ : Doğumsal ve kalıtımsal olarak normalin dışında olan ve sapma gösteren.
ANTRENMAN : Bir amaç için programlanmış fiziksel ve zihinsel egzersizler bütünü.
ANTROPOLOJİ : İnsanı biyolojik ve sosyal yönden araştıran bilim dalı.
ANTROPOMETRİ : İnsanın çeşitli fiziksel ve bedensel özelliklerini çeşitli tekniklerle ölçme.
ARALI : İnterval.
ARTER : Atardamar.
ASİT : Hidrojen iyonu açığa çıkaran kimyasal madde.
ATIM VOLÜMÜ : Kalbin kasılması sonrasında sol ventrikülden(karıncık) pompaladığı kan mi miktarı.
ATROFİ : Bir dokunun kütle ve ya hacım kaybına uğraması.
BİYOENERJETİK : Canlılardaki enerji transformasyonu.
BRADİKARDİ : Kalp vurum sayısının azalması.
CIRCUIT TRAINING : Dairesel Antrenman.
DAYANIKLILIK : Endürans. Yorgunluğa karşı koyabilme yeteneği.
DEHİDRATASYON : Su kaybı.
DİASTOL : Kalbin gevşeme durumu.
DİNAMİK : Hareketli.
DİNAMOMETRE : Kuvvet ölçümlerinde kullanılan alet.
<O
EKSENTRİK KASILMA : Kas boyunun uzadığı, geriminin arttığı kasılma.
EKSPİRASYON : Soluk verme.
EKSTERNAL : Dış.
EKSTRASELLÜLER : Hücre dışı.
EKSTENSİF : Yaygın
EKTOMORFİ : Vücut yapısının inceliği.
ENDOMORFİ : Vücut yağ oranı yüksek olan, şişman görünüşlü vücut tipi. <O
ENDÜRANS : Dayanıklılık.
ENZİM : Kimyasal reaksiyon hızını arttıran protein bileşiği.
EPİMİSYUM : Kasın etrafını sarıp, bir arada durmasını sağlayan dıştaki bağlayıcı doku.
ERGO : İş.
ERGOJENİK : İşi veya performansı yüksetebilme.
ERGOMETRE : Bireyin fiziksel iş yapabilme gücünün ölçümünü yapan alet.
EŞİK : Bir tepkinin meydana gelmesi için gerekli en küçük uyarı miktarı.
FASİKÜL : Kas içindeki bağlayıcı doku kılıfı ile sarılan küçük kas lif demeti.
FENOTİP : Kalıtımsal bir özelliğini bireyde görünümü.
FİT : Uygun.
FİTNESS : Uygunluk.
FOSFOJEN : ATP-CP’nin birlikte adlandırıldığı grup.
GENOTİP : Bireyin kalıtımsal özelliklerinin tümü.
GERONTOLOJİ : Yaşlılık bilim.
GLİKOJEN : Karbonhidratın özellikle kas ve karaciğerde depolanmış şekli.
GLİKOJENESİS : Glukozun, glikojene dönüşmesi.
GLİKOJENOLİSİS : Glikojenin, glikoza dönüşmesi.
GLİKOLİZ : Glikozun pirüvik aside dönüşmesi.
GLİKONEOJENESİS : Protein ve yağın glukoza dönüşmesi.
GLUKOZ : Bir çeşit şeker.
HEMATOKRİT : Kırmızı kan hücrelerinin toplam kan hacmindeki yüzdesi.
HEMODİNAMİK : Kan akımının düzenlenmesini sağlayan fizik kuralları.
HEMOGLOBİN : Kırmızı kan hücrelerinin içindeki demir içerikli ve oksijene bağlanan pigment .
HETEROJEN : Farklı. Farklı özellikler taşıyan.
HİPER : Çok.
HİPERGLİSEMİ : Kan glukoz düzeyinin yükselmesi.
HİPERTANSİYON : Yüksek tansiyon.
HİPERTROFİ : Bir organ veya dokunun boyut veya kütlesinde meydana geliş artış, büyüme.
HİPERVENTİLASYON : Normaldan daha fazla soluk alıp, verme.
HİPO : Az.
HİPOGLİSEMİ : Kan glukoz düzeyinin düşüklüğü.
HİPOKSİ : Oksijen azlığı.
HOMOJEN : Aynı. Benzer özellikler taşıyan.
İNSPİRASYON : Soluk alma.
İNSÜLİN : Glukozun hücre içine girmesine yardımcı olan hormon. Pankreasta üretilir.
İNTENSİF : Yoğun.
İNTERNAL : İçsel.
İNTERSTİSYAL : Hücreler arası.
İNTRASELLÜLER : Hücre içi.
İSKEMİ : Geçici yeterli kan gelememe nedeniyle oluşan oksijen yetersizliği durumu.
İYON : Elektrikle yüklü parçacık.
İZO : Eşit.
İZOKİNETİK KASILMA : Kas kısalma süratinin sabit tutulduğu kasılma .
İZOMETRİK KASILMA : Kas boyunun sabit kaldığı, geriminin arttığı kasılma.
İZOTONİK KASILMA : Kas boyunun değiştiği, geriminin sabit kaldığı kasılma.
AEROBİK : Oksijenli.
AFFERENT : Duyu.
AGRESİF : Saldırgan.
AKLİMATİZASYON : İklime (yüksekliğe) uyum.
AKTİN : Kas kasılmasında rol oynayan bir protein çeşidi.
AKUT : Kısa süreli, ani.
AKYUVAR : Lokosit.
ALAKTİK GÜÇ : Egzersiz başlangıcında kas hücresi içindeki ATP-CP’nin kasılma sırasında ürettiği enerji ile yapılan iş gücü.
ALKALİ : Baz içerikli.
ALKALOZ : Hücre dışı sıvıda baz oranın çok olduğu durum.
ALVEOL : Akciğerde bulunan hava keseği.
ALVEOL VENTİLASYON : Soluk alınan havanın , hava keselerine ulaşması.
ALYUVAR : Eritrosit.
ANABOLİZMA : Metabolizmanın vücut dokularını yaptığı bölümü.
ANAEROBİK : Oksijensiz.
ANAEROBİK GÜÇ : Organizmanın oksijensiz ortamda enerji üretebilme gücü.
ANAEROBİK : Anaerobik metabolizmanın süratlendiği iş yükü veya oksijen tüketim düzeyi.
ANEMİ : Kırmızı kan hücreleri veya hemoglobin eksikliği.
ANOMALİ : Doğumsal ve kalıtımsal olarak normalin dışında olan ve sapma gösteren.
ANTRENMAN : Bir amaç için programlanmış fiziksel ve zihinsel egzersizler bütünü.
ANTROPOLOJİ : İnsanı biyolojik ve sosyal yönden araştıran bilim dalı.
ANTROPOMETRİ : İnsanın çeşitli fiziksel ve bedensel özelliklerini çeşitli tekniklerle ölçme.
ARALI : İnterval.
ARTER : Atardamar.
ASİT : Hidrojen iyonu açığa çıkaran kimyasal madde.
ATIM VOLÜMÜ : Kalbin kasılması sonrasında sol ventrikülden(karıncık) pompaladığı kan mi miktarı.
ATROFİ : Bir dokunun kütle ve ya hacım kaybına uğraması.
BİYOENERJETİK : Canlılardaki enerji transformasyonu.
BRADİKARDİ : Kalp vurum sayısının azalması.
CIRCUIT TRAINING : Dairesel Antrenman.
DAYANIKLILIK : Endürans. Yorgunluğa karşı koyabilme yeteneği.
DEHİDRATASYON : Su kaybı.
DİASTOL : Kalbin gevşeme durumu.
DİNAMİK : Hareketli.
DİNAMOMETRE : Kuvvet ölçümlerinde kullanılan alet.
<O
EKSENTRİK KASILMA : Kas boyunun uzadığı, geriminin arttığı kasılma.
EKSPİRASYON : Soluk verme.
EKSTERNAL : Dış.
EKSTRASELLÜLER : Hücre dışı.
EKSTENSİF : Yaygın
EKTOMORFİ : Vücut yapısının inceliği.
ENDOMORFİ : Vücut yağ oranı yüksek olan, şişman görünüşlü vücut tipi. <O
ENDÜRANS : Dayanıklılık.
ENZİM : Kimyasal reaksiyon hızını arttıran protein bileşiği.
EPİMİSYUM : Kasın etrafını sarıp, bir arada durmasını sağlayan dıştaki bağlayıcı doku.
ERGO : İş.
ERGOJENİK : İşi veya performansı yüksetebilme.
ERGOMETRE : Bireyin fiziksel iş yapabilme gücünün ölçümünü yapan alet.
EŞİK : Bir tepkinin meydana gelmesi için gerekli en küçük uyarı miktarı.
FASİKÜL : Kas içindeki bağlayıcı doku kılıfı ile sarılan küçük kas lif demeti.
FENOTİP : Kalıtımsal bir özelliğini bireyde görünümü.
FİT : Uygun.
FİTNESS : Uygunluk.
FOSFOJEN : ATP-CP’nin birlikte adlandırıldığı grup.
GENOTİP : Bireyin kalıtımsal özelliklerinin tümü.
GERONTOLOJİ : Yaşlılık bilim.
GLİKOJEN : Karbonhidratın özellikle kas ve karaciğerde depolanmış şekli.
GLİKOJENESİS : Glukozun, glikojene dönüşmesi.
GLİKOJENOLİSİS : Glikojenin, glikoza dönüşmesi.
GLİKOLİZ : Glikozun pirüvik aside dönüşmesi.
GLİKONEOJENESİS : Protein ve yağın glukoza dönüşmesi.
GLUKOZ : Bir çeşit şeker.
HEMATOKRİT : Kırmızı kan hücrelerinin toplam kan hacmindeki yüzdesi.
HEMODİNAMİK : Kan akımının düzenlenmesini sağlayan fizik kuralları.
HEMOGLOBİN : Kırmızı kan hücrelerinin içindeki demir içerikli ve oksijene bağlanan pigment .
HETEROJEN : Farklı. Farklı özellikler taşıyan.
HİPER : Çok.
HİPERGLİSEMİ : Kan glukoz düzeyinin yükselmesi.
HİPERTANSİYON : Yüksek tansiyon.
HİPERTROFİ : Bir organ veya dokunun boyut veya kütlesinde meydana geliş artış, büyüme.
HİPERVENTİLASYON : Normaldan daha fazla soluk alıp, verme.
HİPO : Az.
HİPOGLİSEMİ : Kan glukoz düzeyinin düşüklüğü.
HİPOKSİ : Oksijen azlığı.
HOMOJEN : Aynı. Benzer özellikler taşıyan.
İNSPİRASYON : Soluk alma.
İNSÜLİN : Glukozun hücre içine girmesine yardımcı olan hormon. Pankreasta üretilir.
İNTENSİF : Yoğun.
İNTERNAL : İçsel.
İNTERSTİSYAL : Hücreler arası.
İNTRASELLÜLER : Hücre içi.
İSKEMİ : Geçici yeterli kan gelememe nedeniyle oluşan oksijen yetersizliği durumu.
İYON : Elektrikle yüklü parçacık.
İZO : Eşit.
İZOKİNETİK KASILMA : Kas kısalma süratinin sabit tutulduğu kasılma .
İZOMETRİK KASILMA : Kas boyunun sabit kaldığı, geriminin arttığı kasılma.
İZOTONİK KASILMA : Kas boyunun değiştiği, geriminin sabit kaldığı kasılma.
KALORİ : Bir gram suyun ısısını bir derece yükseltebilen enerji veya iş birimi.
KAPİLLER : Kılcal damarlar.
KATABOLİZMA : Metabolizmanın yıkıcı safhası.
KONSANTRİK KASILMA : Kasın boyunun kısaldığı kasılma.
KRONİK : Uzun süreli.
KUVVET : Bir dirence karşı koyabilme gücü.
LAKTAT : Laktik Asitten oluşan bir tuz.
LAKTİK ASİT : Kasta yeterli oksijen bulunmadığı için glukozun tamamen parçalanamadığı oksijensiz enerji oluşum sistemin (laktik asitli sistem) yan ürünü olarak ortaya çıkan yorgunluk verici madde.
LEPTOZOM : Uzun boylu, dar gövdeli, yağ dokusunun bütün vücutta az olduğu vücut tipi.
MAKSİMUM : En büyük, en yüksek
MENTAL : Zihinsel.
METABOLİT : Metabolik olaylar sonucu üretilen herhangibi bir madde.
METABOLİZMA : Vücutta oluşan tüm kimyasal değişiklikler ve reaksiyonlar.
MEZOMORFİ : Ortalamanın üzerindeki kas gelişimiyle ayırt edilen vücut tipi. Atletik tip.
MİNİMUM : En küçük, en düşük.
MİYOFİBRİL : İskelet kasının kasılabilen elemanı.
MİYOGLOBİN : Kas dokusunda bulunan hemoglobin benzeri bir bileşik.Oksijen taşır.
MİYOKARDİYUM : Kalp kası.
MİYOZİN : Kas hareketini üreten filamentleri oluşturan protein.
KAPİLLER : Kılcal damarlar.
KATABOLİZMA : Metabolizmanın yıkıcı safhası.
KONSANTRİK KASILMA : Kasın boyunun kısaldığı kasılma.
KRONİK : Uzun süreli.
KUVVET : Bir dirence karşı koyabilme gücü.
LAKTAT : Laktik Asitten oluşan bir tuz.
LAKTİK ASİT : Kasta yeterli oksijen bulunmadığı için glukozun tamamen parçalanamadığı oksijensiz enerji oluşum sistemin (laktik asitli sistem) yan ürünü olarak ortaya çıkan yorgunluk verici madde.
LEPTOZOM : Uzun boylu, dar gövdeli, yağ dokusunun bütün vücutta az olduğu vücut tipi.
MAKSİMUM : En büyük, en yüksek
MENTAL : Zihinsel.
METABOLİT : Metabolik olaylar sonucu üretilen herhangibi bir madde.
METABOLİZMA : Vücutta oluşan tüm kimyasal değişiklikler ve reaksiyonlar.
MEZOMORFİ : Ortalamanın üzerindeki kas gelişimiyle ayırt edilen vücut tipi. Atletik tip.
MİNİMUM : En küçük, en düşük.
MİYOFİBRİL : İskelet kasının kasılabilen elemanı.
MİYOGLOBİN : Kas dokusunda bulunan hemoglobin benzeri bir bileşik.Oksijen taşır.
MİYOKARDİYUM : Kalp kası.
MİYOZİN : Kas hareketini üreten filamentleri oluşturan protein.
NÖRON : Sinir hücresi.
OBEZİTE : Şişmanlık.
OPTİMUM : En uygun.
OSMOLARİTE : Çözeltinin sıvıya oranı.
OVERLOAD : Aşırı yük.
OVERTRAINING : Sürantrenman
OBEZİTE : Şişmanlık.
OPTİMUM : En uygun.
OSMOLARİTE : Çözeltinin sıvıya oranı.
OVERLOAD : Aşırı yük.
OVERTRAINING : Sürantrenman
PARSİYEL : Kısmi
PERİFERİK : Çevresel.
PROPOSİYON : Vücuttaki çeşitli büyüklerin birbirine oranı.
SARKOLEMMA : Kas lifinin hücre membranı.
SARKOMER : Miyofibrilin en temel fonksiyon gösteren birimi.(Enerji oluşan birim)
SARKOPLAZMA : Kas lifindeki jel benzeri stoplazma.
SEREBELLUM : Hareketlerin koordinasyonu ile ilgili benin kısmı.
SİSTOL : Kalp kasılma durumu.
SOMATOTİP : Vücut tipi.
SPİROMETRE : Gaz metabolizmasının değerini ölçen alet.
STATİK : Sabit.
STEADY STATE : Gereken ile gelenin dengede olduğu, sabit olduğu durum.
SUBMAKSİMAL : Maksimal altı
SUMASYON : Birikim.
SUPRAMAKSİMAL : Maksimal üstü.
TAŞİKARDİ : Kalp atım hızının artması.
TİDAL VOLÜM : Solunum Hacmi.
TRİGLİSERİT : Serbest Yağ Asitlerinin depolanması.
VAZODİLATASYON : Damar çapının genişlemesi.
VAZOKONSTRİKSİYON : Damar çapının daralması.
VEN : Toplardamar.
VENTİLASYON : Soluk alıp verme
VİTAL KAPASİTE : Maksimal bir soluk alma sonrası, akciğerlerden dışarıya üflenebilen hava miktarı.
PERİFERİK : Çevresel.
PROPOSİYON : Vücuttaki çeşitli büyüklerin birbirine oranı.
SARKOLEMMA : Kas lifinin hücre membranı.
SARKOMER : Miyofibrilin en temel fonksiyon gösteren birimi.(Enerji oluşan birim)
SARKOPLAZMA : Kas lifindeki jel benzeri stoplazma.
SEREBELLUM : Hareketlerin koordinasyonu ile ilgili benin kısmı.
SİSTOL : Kalp kasılma durumu.
SOMATOTİP : Vücut tipi.
SPİROMETRE : Gaz metabolizmasının değerini ölçen alet.
STATİK : Sabit.
STEADY STATE : Gereken ile gelenin dengede olduğu, sabit olduğu durum.
SUBMAKSİMAL : Maksimal altı
SUMASYON : Birikim.
SUPRAMAKSİMAL : Maksimal üstü.
TAŞİKARDİ : Kalp atım hızının artması.
TİDAL VOLÜM : Solunum Hacmi.
TRİGLİSERİT : Serbest Yağ Asitlerinin depolanması.
VAZODİLATASYON : Damar çapının genişlemesi.
VAZOKONSTRİKSİYON : Damar çapının daralması.
VEN : Toplardamar.
VENTİLASYON : Soluk alıp verme
VİTAL KAPASİTE : Maksimal bir soluk alma sonrası, akciğerlerden dışarıya üflenebilen hava miktarı.