Kızlar merhaba,
Kafam çok karışık ve moralim de bir o kadar bozuk. Bir şeyler yapıyorum ama yaptığımın doğru mu yanlış mı olduğunu bilmiyorum. Başka birilerine de durumu açıp fikir almak istedim. Amacım haklı olduğumu duymak değil. O yüzden haksızsam eğer çekinmeden söyleyebilirsiniz. Sorunuma geçiyorum.
21 yaşındayım, öğrenciyim. Erkek arkadaşımla çok sık tartışıyoruz. Dün yine bir problem yaşadık. Kendisi bir sınava girmişti. Bana daha önceden bir söz vermişti: "Eğer sınavı kazanırsam, kazandığım gün sen hangi şehirde olursan ol hastalık ya da ölüm olmadığı sürece yanına geleceğim ve seninle kutlayacağım. Keyfi bir sebep yüzünden ya da arkadaşlarımla falan kutlamak için verdiğim sözü tutmamazlık yapmayacağım. Sözüm olsun."
Okul bittiği için şu an eve döndüm ve başka şehirdeyim. Dün sonuçlar açıklandı ve kazandı. Bana dedi ki: "Yarın ramazanın ilk günü. Gelemem. Ailem nereye der, ne alaka der. Ama söz ilk fırsatta geleceğim."
Bende ona verdiği sözü tutmadığının farkında olup olmadığını sordum. O da: "Evet tutmadım, tutmak isterdim ama tutamadım." dedi. Tartıştık. Ciddi tartıştık.
Verdiği sözü tutan biridir normalde. Düşününce ramazanın ilk günü gelemeyecek olması saçma gelmiyor ve ona hak veriyorum. Ama diğer yandan bir şey dürtüyor ve: "Verdiği sözü tutmadı." diyorum kendi kendime. İlk gün gelemeyecek bir insan ikinci, üçüncü gün çıkıp gelebilir. Ama sanırım öyle bir şey de yapmayacak. Amacım illa da gelmesi değil. Söz vermemiş olsaydı hiç beklemezdim bile gelmesini. Ama kendisi söz verdi ve sözünü tutmamış olması canımı sıktı. Aklımda "söz verdiyse tutar" diye kodlamışım sanırım onu ve tutmaması hayal kırıklığı yarattı gibi. Söz verirken düşünmesi gerekiyordu ve sonuç böyle olunca güvenimde hafif bir sallantı oldu gibi hissediyorum. :) Sanki başka sözler verdiğinde artık eskisi kadar rahat bir şekilde hemen güvenemeyecekmişim gibi geliyor.
Dün gece arkadaşıyla buluştu, bugün yine başka birkaç arkadaşıyla buluşacağını söyledi. Tabi ki kutlama amaçlı.
Ona normal davranasım gelmiyor. Sabah attığı mesajlara cevap vermedim. Az önce aradı. Açtım ama soğuk davrandım. Bozuldu. Ama bende ona çok bozuldum. Çok seviyorum. İçim gidiyor. Ama böyle davranmaya da engel olamıyorum kendi içimde. Bir yandan da: "Acaba yanlış mı yapıyorum?" diyorum. Bu yüzden fikir almak istedim. Sizce boşu boşuna mı ızdırap çektiriyorum kendime? :)