Sosyal Medya Çöpün Önündeki Suriyelileri Konuşuyor

Fehtiye'de 1'i çocuk 2 Suriyeli'nin çöp konteynerinin önünde yemek yerken çekildiği belirtilen fotoğrafı, sosyal medyada gündem oldu. 'Bilinçli yapıyorlar' diyenler de oldu 'vicdansızlık' diyenler de...

Muğla'nın Fethiye İlçesi'nde, 1'i çocuk 2 Suriyelinin yol kenarındaki çöp konteynerinin önünde yemek yerken çekildiği belirtilen fotoğrafı, sosyal medyada gündem oldu.

ON BİNELRCE KİŞİ PAYLAŞTI

Bir sosyal medya kullanıcısı Kesikkapı Mahallesi Maliye Kavşağı yakınındaki Fethiye Belediyesi'ne ait çöp konteynerinin önünde, 1'i çocuk 2 Suriyelinin oturmuş şekilde yemek yerken fotoğraflarını çekti. Sosyal medyada paylaşıldıktan sonra kısa sürede on binlerce kullanıcı tarafından görüntülenen fotoğraflar, tartışmaları da beraberinde getirdi.





DUYGU SÖMÜRÜSÜ

Fotoğrafı yorumlayan bazı kullanıcılar, o bölgede sürekli dolaşan Suriyeli ailenin bilinçli şekilde çöp konteynerinin yanında yemek yediğini ileri sürdü ve duygu sömürüsü yaptıklarını savundu. Yoldan geçenlerin aile fertlerine sürekli para verdiğini öne süren kullanıcılar, Suriyelilerin ilçeden gönderilmesini istedi. Bazıları ise Suriyelerin ülkelerindeki iç savaştan kaçtığını vurgulayarak, yapılan yorumları vicdansızlık olarak niteledi. Çöpün kıyısında yemek yiyenlerden birinin çocuk olduğu vurgulanarak, ilçe halkı Suriyelilere sahip çıkmaya çağırıldı.
http://www.haberler.com/fethiye-copun-onundeki-suriyelilerin-fotografi-9579561-haberi/

Bizim buradakiler de parklarda mangal yakıyor :)

ben de kızılay meşrutiyette bir genci çöpten yerken gördüm yanına yaklaşıp para mı versem diye düşündüm ama korkum ağır bastı
ne yapmak doğru ki bilsem anlasam..
bir yandan üzülüyorum bir yandan da masumiyetlerinden emin olunmuyor işte..

Adana'da otobüse para vermeden binmelerinin kabul edilmesinin ardından "Bu Türkler de her şeye tamam diyor, yakında karılarını da istesek verecekler" demelerinden sonra iyi niyetimizin sömürüldüğünü düşünüyorum zaman zaman. Evet çoğu zaman üzülüyorum çocukların bu haline. Ama ailelerdeki o keyfiyeti görünce de bir garip oluyorum. Düşünüyorum ülkemde savaş çıksa ben parka bir şey olmamış gibi gidip her gün bu derece eğlenebilir miyim diye. Eve hapsolmasınlar tamam ama bu kadar keyfi ben anlayamıyorum. Ülkemde savaş varken ben ruj renklerinden hangisini alsam diye mağazaları doldurur muydum bilemiyorum.. Bir de şu çocuk doğurmaları, bu derece bilinçsiz olmaları çok sinirimi bozuyor. Bu konuda bir şey yapılabilir mi bilemiyorum. Yani bizlere 4 çocuk yapın diyenler keşke bunları da bir mitinge toplayıp korunun dese iyi olacak

NeuroCathy .!.:

ben de kızılay meşrutiyette bir genci çöpten yerken gördüm yanına yaklaşıp para mı versem diye düşündüm ama korkum ağır bastı
ne yapmak doğru ki bilsem anlasam..
bir yandan üzülüyorum bir yandan da masumiyetlerinden emin olunmuyor işte..

Genişletmek için tıkla...

Sadece Suriyesizler pardon Suriyeliler yemiyor. Ben çöpten ekmek alıp yiyerek giden kadınlar görüyorum ve bunlar Türk. Kendi vatandaşımız yurttaşımız açken Suriyesiz duygu sömürüsüne gerek yok. Camiye lazımken mescide haram.
Dün Arap baharını övenler, ortadoğu projesini avuçları patlayana kadar alkışlayanların; yüzü kızarıyor mu acaba?

183314 .!.:

Adana'da otobüse para vermeden binmelerinin kabul edilmesinin ardından "Bu Türkler de her şeye tamam diyor, yakında karılarını da istesek verecekler" demelerinden sonra iyi niyetimizin sömürüldüğünü düşünüyorum zaman zaman. Evet çoğu zaman üzülüyorum çocukların bu haline. Ama ailelerdeki o keyfiyeti görünce de bir garip oluyorum. Düşünüyorum ülkemde savaş çıksa ben parka bir şey olmamış gibi gidip her gün bu derece eğlenebilir miyim diye. Eve hapsolmasınlar tamam ama bu kadar keyfi ben anlayamıyorum. Ülkemde savaş varken ben ruj renklerinden hangisini alsam diye mağazaları doldurur muydum bilemiyorum.. Bir de şu çocuk doğurmaları, bu derece bilinçsiz olmaları çok sinirimi bozuyor. Bu konuda bir şey yapılabilir mi bilemiyorum. Yani bizlere 4 çocuk yapın diyenler keşke bunları da bir mitinge toplayıp korunun dese iyi olacak

Genişletmek için tıkla...

Bir başka Adanalı vatandaş olarak yaptıkları absürdlüklere ben de şahidim ablacığım... Hakiki ihtiyaç sahibi zaten öyle uluorta gezmiyor. Gezenlere de çok fazla itimat etmemek lazım.
Bu türevde bir yorumu ilk teyzem yapmıştı. Parka gitmiştik ailece ve Suriyeli çocuklar silahla oynuyorlardı, oyuncak tabii. Ama takdir edersiniz ki boncuklar göze gelirse oyuncak olmasının manası kalmaz. "Bu çocuklar savaştan kaçtı. Burada silahla oynamaları, ailelerinin böyle olması normal mi?" demişti. Yanlış anlamayın ırkçılık değil kastım. Ev sahibi cömertliğini, güzelliğini yapar. Ama misafir haddini bilirse.
Benim analarıma, ablalarıma, kardeşlerime laf atmak onun bunun koynuna girmeye çalışmak, evladımı köşede bulup dövmek şiddet uygulamak, ahlaksızlık, namussuzluk, nankörlük yapmak misafir adabından değildir.

İyi, ahlaklı, tertemiz çalışkan olanlar elbette var. Onların başımızın üstünde yerleri var. Kurunun yanına yaşı kurban etmeyecek kadar merhametliyiz milletçe. Aynı zamanda kuruyla yaşı gözü kapalı ayırt edebilecek kadar da zekiyiz. Türk Milleti olarak misafirperveriz, yardımseveriz. Ancak geçmiş asla silinmemeli. Tüm milletlere karşı tarihimiz bizim sahip olduğumuz en güçlü kaynaktır, garddır. Tarihimizde kimlerden nasıl zarar gördüğümüzü unutmamalı, ona göre temkinli davranmalıyız.

_-Dantes-_ .!.:

Bir başka Adanalı vatandaş olarak yaptıkları absürdlüklere ben de şahidim ablacığım... Hakiki ihtiyaç sahibi zaten öyle uluorta gezmiyor. Gezenlere de çok fazla itimat etmemek lazım.
Bu türevde bir yorumu ilk teyzem yapmıştı. Parka gitmiştik ailece ve Suriyeli çocuklar silahla oynuyorlardı, oyuncak tabii. Ama takdir edersiniz ki boncuklar göze gelirse oyuncak olmasının manası kalmaz. "Bu çocuklar savaştan kaçtı. Burada silahla oynamaları, ailelerinin böyle olması normal mi?" demişti. Yanlış anlamayın ırkçılık değil kastım. Ev sahibi cömertliğini, güzelliğini yapar. Ama misafir haddini bilirse.
Benim analarıma, ablalarıma, kardeşlerime laf atmak onun bunun koynuna girmeye çalışmak, evladımı köşede bulup dövmek şiddet uygulamak, ahlaksızlık, namussuzluk, nankörlük yapmak misafir adabından değildir.

İyi, ahlaklı, tertemiz çalışkan olanlar elbette var. Onların başımızın üstünde yerleri var. Kurunun yanına yaşı kurban etmeyecek kadar merhametliyiz milletçe. Aynı zamanda kuruyla yaşı gözü kapalı ayırt edebilecek kadar da zekiyiz. Türk Milleti olarak misafirperveriz, yardımseveriz. Ancak geçmiş asla silinmemeli. Tüm milletlere karşı tarihimiz bizim sahip olduğumuz en güçlü kaynaktır, garddır. Tarihimizde kimlerden nasıl zarar gördüğümüzü unutmamalı, ona göre temkinli davranmalıyız.

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum savaş varken gidin ölün demek elbette olmayacak ama bu olağanüstü durumda kişilerin bence biraz geldiği ülkeye saygılı olması gerekiyor. Bunu ne yazık ki göremiyorum. Güvenemiyorum da. insanı insan olduğu için severim ama bana çok garip geliyor bu rahatlıkları. Türkiye'nin her yerine yayılmışlar büyük ihtimalle ama Adana ve Mersin'de gördüklerim bana yetti yani. Özellikle 4 yıldır Mersin'de kalmış biri olarak 20 gün önce gittiğimde evden dışarı çıktığımda arkamdan bir Arapça konuşması işittim ve yol boyunca farklı mahallelerden benzer sesler duydum. Sahile indim bir banka oturdum 3 tane Türk geçtiyse 13 tane Suriyeli geçti. Resmen kendi ülkemde Türkçe konuşan birini aradı gözlerim. O kadar kalabalıktı ki sahil ve çeyreği Türk'tü. Yani bilemiyorum böyle çok fazla müsade edilirse ihanet edeceklerini düşünüyorum ben güvenemiyorum. Umarım bir an önce ülkelerine dönerler.

cocuklar disinda digerlerine aciyorum uzuluyorum desem yalan olur kimden duyduysam hep rahatsizlik verdiklerini anlatiyor ama ne oluyorsa bebeklere cocuklara oluyor iste ona yaniyorum

Bundan iki hafta kadar önce hastaneden dönerken trene binesim geldi.Yanımda bir Suriyeli kız çocuğu karşısında da annesi oturuyordu.Epeyce bir süre Arapça sohbet ettiler,ben de onları inceliyordum gayrihtiyari. Sonra bir istasyonda içeri yarıdım toplayan bir karıkoca girdi. Yanımdaki kız annesinin talimatıyla onlara bozuk paralarını verdi. O an çok kötü oldum. Önyargılarımdan utandım.